-
1 conglūtinātiō
conglūtinātiō ōnis, f [conglutino], a cementing, joining: verborum. — A union, compound: recens.* * *joint; joining by cohesion; gluing/cementing/joining together (L+S) -
2 conglutinatio
* I.Lit.: recens, Cic Sen. 20, 72.—II.Trop., a joining together verborum, Cic. Or. 23, 78. -
3 تلازب الفوهة الظاهرة
conglutinatio orificii externi -
4 recēns
recēns entis ( abl sing. entī; poet. also ente; gen plur. tium; poet. rarely tum, H.), adj. with comp. and sup, lately arisen, not long in existence, fresh, young, recent: iniuriae memoria, Cs.: amicus, new-made: omnis conglutinatio recens aegre divellitur: viri: caespites, Cs.: flores, H.: herbae, O.: prata, green, V.: proelium, i. e. of yesterday, Cs.: clades, L.: pollicitatio, Cs.: arma, newly whetted, O.: umbrae, of persons just dead, O.: recenti re de Mustio auditum est, i. e. forthwith: qui recens ab illorum aetate fuit, just after: recens a volnere Dido, i. e. with her wound still fresh, V.: ab excidio urbis, fresh from, L.: quidam Romā sane recentes, just from Rome: epistula recentior: recentiore memoriā: attulisti aliud humanius horum recentiorum, modern writers: recentissima tua est epistula Kal. data, latest: annus recentissimus: Senones recentissimi advenarum, L.— Plur n. as subst, late events (opp. vetusta).—Fig., fresh, vigorous: ut integri et recentes defatigatis succederent, Cs.: equitatus, Cs.: animus (consulis), L.* * *(gen.), recentis ADJfresh, recent; rested -
5 تلازب
1) conglutinatio 2) conglutination -
6 aeger
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
7 aegrum
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
8 inveterata
I.Lit.:(α).aquam,
Col. 12, 12:allium, cepamque,
Plin. 19, 6, 34, § 115.— Pass., to become old, to acquire age or durability; to abide, endure (class. but rare):non tam stabilis opinio permaneret,... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset,
Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere):ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur,
Plin. 31, 10, 46, § 111:vina,
id. 19, 4, 19, § 53.— Part. pass.: invĕtĕrātus, a, um.Kept for a long time:(β).acetum,
Plin. 23, 2, 28, § 59:vinum,
id. 15, 2, 3, § 7:jecur felis, inveteratum sale,
preserved in, id. 28, 16, 66, § 229; so,fel vino,
id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—Inveterate, old, of long standing, rooted:(γ).amicitia,
Cic. Fam. 3, 9, 3:dolor,
id. Tusc. 3, 16, 35:malum,
id. Phil. 5, 11, 31:conglutinatio,
id. de Sen. 20:licentia,
Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16:litterae atque doctrinae,
Aug. C. D. 22, 6 init.:codex,
hardened by age, Col. 4, 8, 4. —Of diseases, sores, etc., deep-seated, chronic, inveterate:II.scabritiae oculorum,
Plin. 24, 12, 31, § 121:ulcus,
id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta, ōrum, n., chronic diseases:vehementius contra inveterata pugnandum,
Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—Trop.1.Mid.:2.inveterari,
to keep, last, endure, Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in law, part. pass.: inveteratus, established by prescription, customary:mores sunt tacitus consensus populi, longa consuetudine inveteratus,
Ulp. Fragm. 1, 4.— -
9 inveteratus
I.Lit.:(α).aquam,
Col. 12, 12:allium, cepamque,
Plin. 19, 6, 34, § 115.— Pass., to become old, to acquire age or durability; to abide, endure (class. but rare):non tam stabilis opinio permaneret,... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset,
Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere):ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur,
Plin. 31, 10, 46, § 111:vina,
id. 19, 4, 19, § 53.— Part. pass.: invĕtĕrātus, a, um.Kept for a long time:(β).acetum,
Plin. 23, 2, 28, § 59:vinum,
id. 15, 2, 3, § 7:jecur felis, inveteratum sale,
preserved in, id. 28, 16, 66, § 229; so,fel vino,
id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—Inveterate, old, of long standing, rooted:(γ).amicitia,
Cic. Fam. 3, 9, 3:dolor,
id. Tusc. 3, 16, 35:malum,
id. Phil. 5, 11, 31:conglutinatio,
id. de Sen. 20:licentia,
Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16:litterae atque doctrinae,
Aug. C. D. 22, 6 init.:codex,
hardened by age, Col. 4, 8, 4. —Of diseases, sores, etc., deep-seated, chronic, inveterate:II.scabritiae oculorum,
Plin. 24, 12, 31, § 121:ulcus,
id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta, ōrum, n., chronic diseases:vehementius contra inveterata pugnandum,
Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—Trop.1.Mid.:2.inveterari,
to keep, last, endure, Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in law, part. pass.: inveteratus, established by prescription, customary:mores sunt tacitus consensus populi, longa consuetudine inveteratus,
Ulp. Fragm. 1, 4.— -
10 invetero
I.Lit.:(α).aquam,
Col. 12, 12:allium, cepamque,
Plin. 19, 6, 34, § 115.— Pass., to become old, to acquire age or durability; to abide, endure (class. but rare):non tam stabilis opinio permaneret,... nec una cum saeclis aetatibusque hominum inveterari posset,
Cic. N. D. 2, 2, 5 B. and K. (al. inveterascere):ad ea, quae inveterari volunt, nitro utuntur,
Plin. 31, 10, 46, § 111:vina,
id. 19, 4, 19, § 53.— Part. pass.: invĕtĕrātus, a, um.Kept for a long time:(β).acetum,
Plin. 23, 2, 28, § 59:vinum,
id. 15, 2, 3, § 7:jecur felis, inveteratum sale,
preserved in, id. 28, 16, 66, § 229; so,fel vino,
id. 32, 7, 25, § 77 et saep.—Inveterate, old, of long standing, rooted:(γ).amicitia,
Cic. Fam. 3, 9, 3:dolor,
id. Tusc. 3, 16, 35:malum,
id. Phil. 5, 11, 31:conglutinatio,
id. de Sen. 20:licentia,
Nep. Eum. 8; Suet. Ner. 16:litterae atque doctrinae,
Aug. C. D. 22, 6 init.:codex,
hardened by age, Col. 4, 8, 4. —Of diseases, sores, etc., deep-seated, chronic, inveterate:II.scabritiae oculorum,
Plin. 24, 12, 31, § 121:ulcus,
id. 29, 4, 18, § 65.— Hence, subst.: invĕtĕrāta, ōrum, n., chronic diseases:vehementius contra inveterata pugnandum,
Sen. Cons. ad Marc. 1, 8.—Trop.1.Mid.:2.inveterari,
to keep, last, endure, Cic. N. D. 2, 2, 5; Plin. 19, 4, 19, § 53.— Esp., in law, part. pass.: inveteratus, established by prescription, customary:mores sunt tacitus consensus populi, longa consuetudine inveteratus,
Ulp. Fragm. 1, 4.— -
11 recens
rĕcens, entis ( abl. sing., regularly, recenti; but in the poets sometimes recente, e. g. Cat. 63, 7; Ov. F. 4, 346 al.— Gen. plur., regularly, recentium:(β).recentum,
Hor. C. 1, 10, 2; Sil. 15, 601), adj. [re and cand-; cf.: candeo, candor; Gr. kainos, kaiô], that has not long existed, fresh, young, recent (opp. vetus, and differing from novus; v. antiquus init. (freq. and class.):quod si veteris contumeliae oblivisci vellet: num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?
Caes. B. G. 1, 14; 5, 54:(Verres) cum e provinciā recens esset invidiāque et infamiā non recenti sed vetere ac diuturnā flagraret,
Cic. Verr. 1, 2, 5:Regini quidam eo venerunt, Romā sane recentes,
directly from Rome, id. Att. 16, 7, 1:omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
id. Sen. 20, 72; cf. id. Tusc. 4, 17, 39:sed hanc ipsam recentem novam devoravit,
id. Fam. 11, 21, 2; cf. Quint. 8, 3, 34:viri,
Cic. Mur. 8, 17:(piscis) nequam est, nisi recens,
Plaut. As. 1, 3, 26; cf. id. Ps. 4, 7, 25:catuli,
just whelped, young, Varr. R. R. 3, 12, 4:tonsae (oves),
newly shorn, id. ib. 2, 11, 7:caespites,
Caes. B. C. 3, 96; cf.flores,
Hor. C. 3, 27, 43; Ov. F. 4, 346:herbae,
id. ib. 5, 123:serta,
Verg. A. 1, 417:prata,
fresh, green, id. ib. 6, 674 Serv.:sanguis,
newly shed, Cat. 63, 7: sol, poet. for the rising sun, the east, Pers. 5, 54:proelium,
Caes. B. G. 4, 13 fin.:victoria,
id. ib. 1, 31 fin.;5, 47: clades,
Liv. 2, 22, 4 Drak. N. cr.:pollicitatio,
Caes. B. C. 1, 57 fin.:arma,
fresh, newly whetted, Ov. M. 8, 370:umbrae,
of those newly deceased, id. ib. 4, 434:animae,
id. ib. 8, 488;anima,
id. ib. 15, 846 et saep.; cf.: non erit in te Deus recens, newly devised, and hence false, Vulg. Psa. 80, 9.— Comp.:epistula recentior,
Cic. Fam. 3, 11, 1:recentiore memoriā,
id. N. D. 2, 2, 6:unus ex amicis recentioribus,
Quint. 6, 3, 92.— Sup.:recentissima tua est epistula Kal. data,
Cic. Att. 8, 15, 3:recentissima quaeque sunt correcta et emendata maxime,
id. Ac. 1. 4, 13:Senones recentissimi advenarum,
Liv. 5, 35.—With ab, immediately after, fresh from, shortly after, etc.:(γ).pullum asininum a partu recentem subiciunt equae,
newly foaled, Varr. R. R. 2, 8, 2:Homerus, qui recens ab illorum aetate fuit,
Cic. N. D. 3, 5:recens a vulnere Dido,
i. e. with her wound still fresh, Verg. A. 6, 450:Poenum recentem ab excidio opulentissimae urbis Iberum transire,
Liv. 21, 16 fin.:alti spiritus viros, ut ita dicam, a diis recentes,
Sen. Ep. 90, 44:haec vox, a quā recens sum: sonat adhuc et vibrat in auribus meis,
id. Prov. 3, 3.—With in and abl., or (more freq.) with simple abl.:(δ).alius alio recentior sit in dolore,
Auct. Her. 2, 7, 10:quod comitatum Agrippinae longo maerore fessum obvii et recentes in dolore anteibant,
yet fresh in grief, whose grief was still fresh, Tac. A. 3, 1 fin.: quaedam (verba) in usu perquam recentia, Quint. 8, 3, 34:ut erat recens dolore et irā,
Tac. A. 1, 41 fin.; so,recens praeturā,
id. ib. 4, 52:stipendiis,
ib. ib. 15, 59:caede,
id. H. 3, 19:victoriā,
id. ib. 3, 77.—With ad and acc.:b.recentes sumus ad id quod incipimus,
Quint. 1, 12, 5.—Recenti re, while the matter is fresh, forthwith, immediately:c.quid si recenti re aedes pultem,
Plaut. Poen. 3, 4, 18:re recenti,
id. Trin. 4, 3, 8; Cic. Verr. 2, 1, 53, § 139;for which also, recenti negotio,
id. ib. 2, 1, 39, § 101;and, in recenti,
Dig. 48, 19, 25.—Recentiores ( subst. and adj.), the moderns (said of authors):II.attulisti aliud humanius horum recentiorum,
modern writers, Cic. Fin. 2, 26, 82; Plin. 12, 17, 37, § 74; also,Graeci recentiores,
modern, id. 4, 16, 30, § 103.—Trop., fresh in strength, not exhausted by fatigue, vigorous:(α).ut integri et recentes defatigatis succederent,
Caes. B. G. 5, 16 fin.; so,integer et recens (opp.: fusus et saucius),
Flor. 3, 1, 13;and in the order: recentes atque integri (opp. defatigati),
Caes. B. G. 7, 48 fin.;and, opp. defessi,
id. B. C. 3, 94; id. B. G. 7, 25:equitatus,
id. ib. 7, 9:recens animus (consulis),
Liv. 21, 52:equi,
id. 29, 34 (along with integrae vires); 38, 25 (opp. fessi); Ov. M. 2, 63:clamor,
Plin. Pan. 23, 5.— Comp.: sauciis ac defatigatis integros recentioribusque viribus subministrare, Auct. B. Afr. 78, 6. — Hence, advv.: recens and recenter, lately, freshly, newly, just, recently, etc.Form rĕcens (not in Cic. or Cæs.):(β). b.puerum recens natum,
Plaut. Cist. 1, 2, 17:captum hominem,
id. Capt. 3, 5, 60:scaena perfusa croco,
Lucr. 2, 416:exstinctum lumen,
id. 6, 792:coria recens detracta,
Sall. H. 4, 2 Dietsch:inter recens domitos,
id. ib. 3, 53: portentum conflatum est recens, Bass. ap. Gell. 15, 4, 3:beluae recens captae,
Liv. 38, 17, 15; 2, 22, 4:acceptum vulnus,
Tac. A. 2, 21:perdomita Hispania,
id. ib. 4, 5:cognita,
id. ib. 4, 69 et saep.:condita Roma,
Suet. Tib. 1.—Sup.:quam recentissime stercorato solo,
Plin. 18, 23, 53, § 192; so,res gestae,
Just. 30, 4, 8.
См. также в других словарях:
Conglutinatio — vgl. Konglutination … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
conglutinatio — con·glu·ti·na·tio (kən gloo″tĭ naґshe o) [L. conglutinare to glue together] conglutination (def. 2) … Medical dictionary
conglutinatio orificii externi — a condition in labor in which the circular fibers around the cervical os will not relax, and the cervix does not dilate … Medical dictionary
конглютинация маточного зева — (conglutinatio ostii uteri) сужение и закрытие шейки матки, обусловленное воспалительным процессом или повреждением эпителия … Большой медицинский словарь
Конглютина́ция ма́точного зе́ва — (conglutinatio ostii uteri) сужение и закрытие шейки матки, обусловленное воспалительным процессом или повреждением эпителия … Медицинская энциклопедия
conglutinaţie — CONGLUTINÁŢIE, conglutinaţii, s.f. Conglutinare. [var.: conglutinaţiúne s.f.] – Din fr. conglutination, lat. conglutinatio, onis. Trimis de LauraGellner, 30.07.2004. Sursa: DEX 98 CONGLUTINÁŢIE s. v. coagulare, închegare. Trimis de siveco,… … Dicționar Român
conglutination — conglutiner [ kɔ̃glytine ] v. tr. <conjug. : 1> • 1314; lat. conglutinare ♦ Vx ou littér. Faire adhérer (deux ou plusieurs corps) par le moyen d une substance visqueuse. ⇒ coller, souder. ♢ Rendre (un liquide) visqueux, gluant. ⇒ épaissir.… … Encyclopédie Universelle
РОДЫ — РОДЫ. Содержание: I. Определение понятия. Изменения в организме во время Р. Причины наступления Р..................... 109 II. Клиническое течение физиологических Р. . 132 Ш. Механика Р. ................. 152 IV. Ведение Р.................. 169 V … Большая медицинская энциклопедия
конглютинация — (лат. conglutinatio склеивание, от кон + glutino клеить) феномен склеивания эритроцитов или бактерий при действии на них соответствующих антител в присутствии конглютинина и комплемента … Большой медицинский словарь
Conglutination — Con*glu ti*na tion, n. [L. conglutinatio: cf. F. conglutination.] A gluing together; a joining by means of some tenacious substance; junction; union. [1913 Webster] Conglutination of parts separated by a wound. Arbuthnot. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Конглютина́ция — (лат. conglutinatio склеивание, от Кон + glutino клеить) феномен склеивания эритроцитов или бактерий при действии на них соответствующих антител в присутствии конглютинина и комплемента … Медицинская энциклопедия