-
1 confutation
confutation [ˏkɒnfjυˊteɪʃn] nопроверже́ние -
2 confutation
-
3 confutation
-
4 confutation
{,kɔnfju:'teiʃn}
n опровергаване, опровержение, оспорване* * *{,kъnfju:'teishn} n опровергаване; опровержение; оспорване* * *опровержение; опровергаване; оспорване;* * *n опровергаване, опровержение, оспорване* * *confutation[¸kɔnfju:´teiʃən] n опровергаване, опровержение, оспорване; доказване грешка на противната страна. -
5 confutation
[ˌkɒnfjuː'teɪʃn]nome confutazione f.* * *confutation► to confute* * *[ˌkɒnfjuː'teɪʃn]nome confutazione f. -
6 confutation
опровержение имя существительное: -
7 confutation
Большой англо-русский и русско-английский словарь > confutation
-
8 confutation
[͵kɒnfju:ʹteıʃ(ə)n] n -
9 confutation
ˌkənfjuˈteɪʃənопровержение -
10 confutation
Общая лексика: опровержение -
11 confutation
[ˏkɔnfjuːteɪʃ(ə)n]опровержениеАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > confutation
-
12 confutation
[con·fu·ta·tion || ‚kɒnfjuː'teɪʃn]◙ n. הפרכה* * *◙ הכרפה◄ -
13 confutation
subst. \/ˌkɒnfjuːˈteɪʃ(ə)n\/gjendrivelse, tilbakevisning, motbevisning -
14 confutation
спростування, доведення помилковості (неправоти) -
15 confutation
con.fu.ta.tion[kɔnfju:t'eiʃən] n confutação, refutação. -
16 confutation
-
17 confutation
-
18 confutation
n. yalanlama, çürütme -
19 confutation
n. yalanlama, çürütme -
20 confutation
[kɔnfju:téišən]nounovržba, spodbijanje
См. также в других словарях:
Confutation — Con fu*ta tion, n. [L. confutatio: cf. F. confutation.] The act or process of confuting; refutation. For the edification of some and the confutation of others. Bp. Horne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Confutation — Confutation, lat., Widerlegung, Ueberführung; confutiren, widerlegen, überführen … Herders Conversations-Lexikon
confutation — I noun abjurement, challenge, condemnation, contradiction, contrariety, contrary assertion, contravention, countercharge, counterevidence, counterstatement, disavowal, disproof, effective rejoinder, evidence against, evidence on the other side,… … Law dictionary
confutation — CONFUTATION. subs. fém. Voyez Réfutation … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
confutation — mid 15c., from L. confutationem (nom. confutatio), noun of action from confutare (see CONFUTE (Cf. confute)) … Etymology dictionary
confutation — [kän΄fyo͞o tā′shən] n. [L confutatio < pp. of confutare: see CONFUTE] 1. the act of confuting 2. an argument, evidence, etc. that confutes confutative [kən fyo͞ot′ə tiv] adj … English World dictionary
Confutation — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Confutation >N GRP: N 1 Sgm: N 1 1 =>{ant,478,} confutation refutation Sgm: N 1 answer answer complete answer Sgm: N 1 disproof disproof conviction redargution invalidation Sgm: N … English dictionary for students
confutation — confutative /keuhn fyooh teuh tiv/, adj. /kon fyoo tay sheuhn/, n. 1. the act of confuting. 2. something that confutes. 3. Class. Oratory. the fourth section of a speech, given over to direct refutation. [1425 75; late ME confutacioun ( < MF) < L … Universalium
confutation — (New American Roget s College Thesaurus) Proving false Nouns confutation, refutation, disproof, rebuttal, answer; reductio ad absurdum; conclusive or knockdown argument. Informal, clincher, squelcher, crusher. See nullification, negation. Verbs… … English dictionary for students
confutation — confute ► VERB formal ▪ prove to be wrong. DERIVATIVES confutation noun. ORIGIN Latin confutare restrain, answer conclusively … English terms dictionary
confutation — noun Date: 15th century 1. the act or process of confuting ; refutation 2. something (as an argument or statement) that confutes • confutative adjective … New Collegiate Dictionary