-
1 delivery pipe
-
2 discharge line / pipe
(th) conductă / ţeavă de refulare; conductă / ţeavă de golireEnglish-Romanian technical dictionary > discharge line / pipe
-
3 lay down
(petr) a poza conducta; a aşeza conducta -
4 penstock
-
5 vacuum pipe
(mas) conductă sub vid, conductă având depresiune -
6 ventilating / ventilation duct / pipe / tube
English-Romanian technical dictionary > ventilating / ventilation duct / pipe / tube
-
7 waste pipe
-
8 pipe
1. noun1) (a tube, usually made of metal, earthenware etc, through which water, gas etc can flow: a water pipe; a drainpipe.) ţeavă; conductă; tub2) (a small tube with a bowl at one end, in which tobacco is smoked: He smokes a pipe; ( also adjective) pipe tobacco.) (de) pipă3) (a musical instrument consisting of a hollow wooden, metal etc tube through which the player blows or causes air to be blown in order to make a sound: He played a tune on a bamboo pipe; an organ pipe.) fluier2. verb1) (to convey gas, water etc by a pipe: Water is piped to the town from the reservoir.) a transporta (printr-o conductă)2) (to play (music) on a pipe or pipes: He piped a tune.) a cânta (la fluier/caval)3) (to speak in a high voice, make a high-pitched sound: `Hallo,' the little girl piped.) a ciripi•- piper- pipes
- piping 3. adjective((of a sound) high-pitched: a piping voice.) ascuţit- pipeline
- piping hot -
9 admission pipe
(th) conductă de admisie -
10 air conduit
(th) conductă de aer -
11 air discharge pipe
(ts) conductă de aerisire -
12 air duct
(th) conductă / canal / tubulatură de aer -
13 air flue
(met) canal / conductă de aer -
14 air main
(th) conductă principală / magistrală de aer -
15 air passage / path
(th) canal / conductă de aerisire -
16 air pipe / tube
-
17 air-line
-
18 blank off
(petr) a blinda conducta -
19 blast line / pipe
(th) conductă de aer -
20 blind off a line
(petr) a blinda o conductă
См. также в других словарях:
conductă — CONDÚCTĂ, conducte, s.f. Ţeavă, ansamblu de ţevi din metal, beton, lemn etc. sau instalaţie destinate transportului fluidelor sau materialelor pulverulente, pe un anumit traseu. ♢ Conductă electrică = conductor sau ansamblu de conductoare… … Dicționar Român
conducta — forma en la que actúa una persona, Comportamiento CIE 10 [véase http://www.iqb.es/patologia/conducta.htm] Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010. conducta 1. forma en la que actúa una … Diccionario médico
conducta — (Del lat. conducta, conducida, guiada). 1. f. Manera con que los hombres se comportan en su vida y acciones. 2. conducción. 3. Moneda transportada en recuas o carros. 4. Gobierno, mando, guía, dirección. 5. Comisión para reclutar y conducir gente … Diccionario de la lengua española
conducta — sustantivo femenino 1. Forma de comportarse una persona o, en general, de reaccionar un ser vivo ante el medio que lo rodea: Su conducta en la cena fue imperdonable. Sinónimo: comportamiento, proceder, actuación … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Conducta — (span.), militärisch begleitete Sendung von Gold, Silber, Diamanten aus den spanischen Colonien nach dem Mutterlande … Pierer's Universal-Lexikon
conducta — (Del lat. conducta.) ► sustantivo femenino 1 SICOLOGÍA Manera de comportarse: ■ su conducta no es la más adecuada; conducta intachable. SINÓNIMO comportamiento costumbre pauta porte proceder 2 Conducción, acción de transportar, guiar o dirigir … Enciclopedia Universal
conducta — s f 1 Manera de actuar o de comportarse un individuo como reacción a estímulos de su propia naturaleza o del medio ambiente: La conducta humana se fundamenta en rasgos biológicos , conducta sexual 2 Manera de actuar de una persona de acuerdo o en … Español en México
conducta — (f) (Básico) manera de actuar de una persona, sinónimo de comportamiento Ejemplos: Mi profesor condena la mala conducta en la clase. Las necesidades de una persona influyen en su conducta. Colocaciones: conducta digna, conducta humana Sinónimos:… … Español Extremo Basic and Intermediate
conducta — {{#}}{{LM C09801}}{{〓}} {{SynC10037}} {{[}}conducta{{]}} ‹con·duc·ta› {{《}}▍ s.f.{{》}} Manera o forma de comportarse una persona: • Los profesores alaban tu buena conducta en clase.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín conducta (conducida,… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
conducta — Economía. Moneda cargada en la recua o carros. Derecho. Ver: caución de conducta … Diccionario de Economía Alkona
conducta — Economía. Moneda cargada en la recua o carros. Derecho. Ver: caución de conducta … Diccionario de Economía