Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

conditio+(conditionis)

  • 1 conditio

    I condītio, ōnis f. [ condio ]
    1) маринование, приготовление, заготовка впрок ( frugum C)
    2) добавление приправ, улучшение вкуса и аромата, сдабривание (vini Col; ciborum C)
    II conditio, ōnis f. [ condo ]
    2) творение, создание, дело Tert
    III conditio, ōnis f. и производные (неправ.) v. l. = condicio

    Латинско-русский словарь > conditio

  • 2 deficere

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deficere

  • 3 defici

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > defici

  • 4 eventus

    следствие: а) наступление известного факта, mortis eventum exspectare (1. 22 § 8 D. 24, 3);

    ev. mortalitatis (1. 6 § 7 D. 1, 18);

    ev. damni (1. 11 § 4 D. 4, 4);

    ex omni eventu competere (1. 9 pr. D. 14, 6); (1. 66 D. 35, 1);

    ex eventu conditionis - redditum iri (1. 73 § 2 D. 35, 2): in utrumque eventum substitutus (1. 4 § 2 D. 28, 6);

    b) случай = cansa s. 3. a., conditio, quae in eventu ponitur, in eventu collata (1. 60 pr. 1. 78 § 1 D. 35, 1. cf. 1. 34 § 1 D. 29, 2);

    c) кoнец, ne actio, quae ab initio inutilis fuerit, eventu confirmetur (1. 2 § 2 D. 15, 4);

    d) результат = effectus: consilium et eventus fraudandorum creditorum (l. 4 § 19 D. 40, 5. cf. 1. 10 § 1. 1. 15 D. 42, 8. 1. 79 D. 50, 17);

    iuris eventus (1. 8 D. 7, 2);

    ev. actionum (1. 7 D. 8, 5), donationis (1. 10 D. 24, 1);

    plenissimus ev. (1. 30 C. 6, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > eventus

  • 5 libertinus

    1) (subst.) вольноотпущенник в смысле его юридического состояния;

    libertina, вольноотпущенница (1. 5 pr. l. 6 D. 1, 5. 1. 8 C. 7, 14. tit. I. 1, 5. 1. 6 D. 40, 10. 1. 23. cf. 1. 27. 31. 58 D. 23, 2. 1. 42 § l. cf. l. 32. 34 § 3 eod.); тк. в знач. libertus (1. 16 D. 1, 18. 1. 37 pr. D. 38, 1. 1. 5 pr. 1. 28 D. 38, 2);

    cp. Gai. I. 10. 47. 164. 167. III. 39. 76. Libertinitas, юридическое состояние вольноотпущенника, ex libertinitate ingenuum se dicere, in ingenuitatem se defendere etc. (см. ingenuus); (1. 13 C. 7, 14);

    quaestio de lib. (1. 32 § 7 D. 4, 8);

    libertinitatis causa (1. 5 C. 3, 22);

    conditio (1. un. C. 10, 56).

    2) (adi.) касающийся вольноотпущенников, libert. conditionis effici, constitui (1. 21 D. 1, 5. 1. 2 C. 7, 20. 1. 4 C. 6, 7. 1. un C. 9, 21. 1. 11 D. 28, 8);

    libert. mater (1. 9 C. 7, 14);

    progenies (1. 3 C. 8, 52).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > libertinus

См. также в других словарях:

  • КОНДИЦИЯ — (лат. conditio). 1) условие, договор. 2) урок в частном доме. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КОНДИЦИЯ лат. conditio. а) Условие. b) Урок в частном доме. Объяснение 25000 иностранных слов, вошедших… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • КОНДИЦИОНИРОВАНИЕ — (лат.). Определение посредством особого прибора количества влаги, содержащейся в шерсти и шелке, для установления их веса и стоимости. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. кондиционирование (лат.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Konditionalität — Die Konditionalität (lat. conditio, conditionis; Bedingung) bezeichnet in der Entwicklungszusammenarbeit die Auflagenerteilung, die Empfänger der Entwicklungshilfe zu erfüllen haben um Entwicklungshilfe zu bekommen. Es lassen sich drei Varianten… …   Deutsch Wikipedia

  • кондиционер — агрегат для кондиционирования воздуха. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. кондиционер а, м. (нем. Konditioner …   Словарь иностранных слов русского языка

  • кондиция — и; ж. [от лат. condītiō (condītiōnis) условие, состояние]. Спец. Качество, норма, которым должно соответствовать что л. (тот или иной товар, материал и т.п.). К. зерна. Соответствовать кондициям. Дойти, довести до кондиции (также: разг.; до… …   Энциклопедический словарь

  • кондиция — и; ж. (от лат. condītiō (condītiōnis) условие, состояние); спец. Качество, норма, которым должно соответствовать что л. (тот или иной товар, материал и т.п.) Конди/ция зерна. Соответствовать кондициям. Дойти, довести до кондиции (также: разг.; до …   Словарь многих выражений

  • offre — Une grande offre, un bon parti, Conditio luculenta, Bud. Adjouster à son offre, Faire encore quelque offre plus ample, Conditioni iam latae auctarium adiicere, Vberiorem conditionem offerre, Bud. Avoir acte de son offre, Conditionis latae aut… …   Thresor de la langue françoyse

  • condition — [ kɔ̃disjɔ̃ ] n. f. • v. 1160 « convention, pacte »; bas lat. conditio, class. condicio I ♦ (État, manière d être.) A ♦ (Personnes) 1 ♦ (XIIIe) Vieilli Rang social, place dans la société. ⇒ classe, état. L inégalité des conditions sociales. Les… …   Encyclopédie Universelle

  • Sacraments — • Presents the necessity, the nature, the origin and cause, the number, the effects, the minister, and the recipient of the Sacraments Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Sacraments     Sacraments …   Catholic encyclopedia

  • ALBANI — I. ALBANI Haeretici, qui leculô 8. Manichaeorum deliria interpolârunt. Prateol. in Albanis. Gautier Chronogr. saecul. 8. II. ALBANI alias Advenae, seu Alienigenae seu Adventitii, qui videl. ex dominorum suorum praediis vel dominiis, in aliorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PARIARE — apud Ulpianum, ἰσάζειν Graecis, est rationes ita putare, ut expensa paria fiant acceptis, vide Budaeum, Alciarum, Vallam, anton. Augustinum Observationibus l. 4. c. 12. God. Stewechium Electis Arnobianis l. 6. sub fin. ubi paria facere idem esse …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»