-
1 concoquo
con-cŏquo, coxi, coctum, 3, v. a.I.To boil or seethe together (very rare):II.sal et nitrum sulphuri concoctum in lapidem vertitur,
Plin. 31, 10, 46, § 122:odores,
Lucr. 2, 853:(spondyli) perturbati concoctique,
Sen. Ep. 95, 28:remedia,
Macr. S. 7, 16, 23. —To digest (class., esp. in prose).A.Prop.:2.cum stomachi calore concoxerit conchas,
Cic. N. D. 2, 49, 124; so Lucr. 4, 631; Cic. N. D. 2, 54, 136; 2, 54, 55; id. Fin. 2, 20, 64; Cels. 3, 22; Sen. Ben. 4, 39, 3; Plin. 11, 53, 118, § 283; Quint. 8, 4, 16; Cat. 23, 8 al.:mirifice concoquit brassica,
promotes digestion, Cato, R. R. 156, 1.—Transf. to other objects, to prepare, ripen, mature (freq. in Plin., esp. of the bringing to maturity of a tumor, and the like):B.terra acceptum umorem concoquens,
Plin. 18, 11, 29, § 110 (coquens, Sillig):omnem sucum in venenum,
id. 22, 22, 46, § 94:tumida,
Cato, R. R. 157, 3:dura,
Plin. 22, 24, 50, § 107:tussis et duritias,
id. 24, 8, 36, § 54:suppurationes,
id. 21, 19, 74, § 127 al. —Trop.1.Like Engl. digest, = to endure, suffer, put up with, brook, tolerate (rare, but in good prose):2.ut ejus ista odia non sorbeam solum, sed etiam concoquam,
Cic. Q. Fr. 3, 9, 5:ut quem senatorem concoquere civitas vix posset, regem ferret,
Liv. 4, 15, 7:tres plagas,
Petr. 105, 5:sicco famem ore,
id. 82, 5: krisin (i. e. probare), Cic. Fam. 9, 4 med. —To revolve in mind, think upon, weigh, to reflect maturely upon, to consider well:tibi diu deliberandum et concoquendum est, utrum, etc.,
Cic. Rosc. Com. 15, 45 Orell. N. cr.:clandestina consilia,
to concoct, devise, Liv. 40, 11, 2:concoquamus illa: alioquin in memoriam ibunt, non in ingenium,
Sen. Ep. 84, 7:cum multa percurreris, unum excerpe, quod illo die concoquas,
id. ib. 2, 4:sive concoquitur seu maturatur recordatio,
Quint. 11, 2, 43.