Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

complem

  • 1 absolutus

    absŏlūtus, a, um [st1]1 [-] part. passé de absolvo. [st1]2 [-] part.-adj. a - achevé, parfait.    - Cic. Off. 3, 14 ; de Or. 3, 84 ; Or. 17 ; 182 ; Nat. 2, 34.    - opus inchoatum, prope tamen absolutum, Cic. Off. 3, 7: oeuvre commencée et qui pourtant touche à sa fin. b - complet, qui forme par soi-même un tout.    - Cic. Inv. 1, 17 ; Part. 94 11.    - gram. nomen absolutum, Prisc. 2, 59, 24: nom qui a un sens complet par lui-même.    - verbum absolutum: verbe pris absolument [sans complém. d'aucune sorte]. --- Prisc. 2, 375, 10.    - ou verbum absolutum: qui exprime l'action complète [opp. à inchoatif, itératif ]. --- Diom. 1, 343, 29.    - adjectivum, participium absolutum, Serv. En. 2, 26: adjectif, participe employé seul, sans substantif.    - [en parl. du positif des adj. et adv. (opp. à compar., superl.)]: Quint. 9, 13, 19; Gell. 5, 21, 13; Prisc.; Diom.    - [en parl. du parfait dans les verbes]: Capel. 3, 314; Char., Diom.    - absolutior, Plin. 33, 66, etc.; Plin. Ep. 3, 106.    - absolutissimus, Tim. 12; Her. 2, 28; Plin. Ep. 1, 20, 10, etc.
    * * *
    absŏlūtus, a, um [st1]1 [-] part. passé de absolvo. [st1]2 [-] part.-adj. a - achevé, parfait.    - Cic. Off. 3, 14 ; de Or. 3, 84 ; Or. 17 ; 182 ; Nat. 2, 34.    - opus inchoatum, prope tamen absolutum, Cic. Off. 3, 7: oeuvre commencée et qui pourtant touche à sa fin. b - complet, qui forme par soi-même un tout.    - Cic. Inv. 1, 17 ; Part. 94 11.    - gram. nomen absolutum, Prisc. 2, 59, 24: nom qui a un sens complet par lui-même.    - verbum absolutum: verbe pris absolument [sans complém. d'aucune sorte]. --- Prisc. 2, 375, 10.    - ou verbum absolutum: qui exprime l'action complète [opp. à inchoatif, itératif ]. --- Diom. 1, 343, 29.    - adjectivum, participium absolutum, Serv. En. 2, 26: adjectif, participe employé seul, sans substantif.    - [en parl. du positif des adj. et adv. (opp. à compar., superl.)]: Quint. 9, 13, 19; Gell. 5, 21, 13; Prisc.; Diom.    - [en parl. du parfait dans les verbes]: Capel. 3, 314; Char., Diom.    - absolutior, Plin. 33, 66, etc.; Plin. Ep. 3, 106.    - absolutissimus, Tim. 12; Her. 2, 28; Plin. Ep. 1, 20, 10, etc.
    * * *
    I.
        Absolutus, pen. prod. Participium. Plin. Absouls.
    \
        Vinculis absolutus. Tacit. Delivré de prison, Desprisonné.
    II.
        Absolutus, Nomen ex participio. Cic. Parfaict, Consommé, Accompli, Où il n'y a que redire, Absolut.
    \
        Numeris omnibus absolutus, Vide NVMERVS. Parfaict de touts poincts, Accompli.

    Dictionarium latinogallicum > absolutus

См. также в других словарях:

  • Michel Fournier (adventurer) — Michel Fournier Born May 9, 1944 (1944 05 09) (age 67) Treban (Allier), France Allegiance …   Wikipedia

  • Friedrich Nicolai — Portrait de Daniel Nikolaus Chodowiecki. Activités Libraire, homme de lettres …   Wikipédia en Français

  • Línea de alta velocidad Núremberg-Érfurt — La Línea de alta velocidad Núremberg Érfurt es una línea ferroviaria de alta velocidad en construcción entre las ciudades alemanas de Núremberg y Erfurt. Esta LAV consiste de dos partes: la modernización de la línea clásica de 83 km entre las… …   Wikipedia Español

  • Barbier [2] — Barbier (spr. Barbiëh), 1) Jean B. d Aucour, geb. 1641 zu Langres, Rechtsgelehrter, st. 1694 als Mitglied der französischen Akademie zu Paris. Er schr. mehrere gegen die Jesuiten u. Kritiker gerichtete Schriften, z.B. Sentimens de Cléanthe sur… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • opportunément — (o por tu né man) adv. D une manière opportune ; à propos. HISTORIQUE    XVIe s. •   On ne l a pas donné opportunement au paravant que le venin eust saisi le coeur, PARÉ XXIV, chap. complém.. ÉTYMOLOGIE    Opportune, et le suffixe ment ; l accent …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • plombeux — (plon beû) adj. Terme de chimie. Se dit d un des oxydes du plomb, et de son premier degré de sulfuration.    Matte plombeuse, voy. matte. HISTORIQUE    XVIe s. •   L antimoine est pierre metallique, plombeuse et sulphurée, PARÉ XXIV, ch. complém …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»