-
121 dissēnsiō
dissēnsiō ōnis, f [dissentio], difference of opinion, disagreement, dissension, discord, strife: regum, S.: inter eos magna: parva est mihi tecum dissensio?: amicorum disiunctio dissensionem facit: alqd dissensionis commovere: civilis: huius ordinis, from, etc.— Plur: civium: quā ex re nascuntur, Cs.—Fig., of things, disagreement, incompatibility: utilium cum honestis.* * *disagreement, quarrel; dissension, conflict -
122 pāgina
pāgina ae, f [PAC-], a leaf of paper, sheet, page: hanc paginam tenere: totas paginas commovere: paginas in annalibus magistratuum percurrere, L.: millesima, Iu.: postrema tua, letter. —A slab, tablet: insignis honorum, upon one's statue, recording his claims to honor, Iu.* * *page, sheet -
123 tranquillitās
tranquillitās ātis, f [tranquillus], quietness, stillness, tranquillity, calmness, calm: tanta tranquillitas exstitit, ut se ex loco commovere non possent (naves), Cs.: mira serenitas cum tranquillitate oriebatur, L.: animi: nos longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus.—Fig., calmness, quiet, serenity, tranquillity: locus quietis et tranquillitatis plenissimus: pacis atque oti: et iam ibi nequaquam eadem quies ac tranquillitas erat, L.: tranquillitatem atque otium penitus hausit, Ta.: animi: vitae.* * *stillness; tranquility -
124 Бунт
- seditio, onis, f; tumultus, us, m; rebellio, onis, f; rebellium; rebellatio; turba (turbas efficere in castris; t. ac seditiones); motus;• организовать бунт - seditionem commovere, concitare, conflare, concire;
• подавить бунт - sedare, lenire, comprimere, exstinguere seditionem;
• бунт утихает - seditio conticescit, deflagrat;
• дошло почти до бунта - prope ad seditionem ventum est;
-
125 Бунтовать
- ad seditionem movere, impellere, sollicitare, commovere; rebellare, rebellionem facere; alicui resistere, oboedientiam recusare, imperium alicujus detrectare; deficere ab aliquo, ab alicujus imperio, desciscere ab aliquo; -
126 Волновать
- tangere (animum alicujus); agere (freta ventus agit); agitare; turbare (mare ventorum vi); temptare (tentare) (animos popularium); ciere; concitare; movere; emovere; commovere; vegere; calefacere;• это его и волнует - hoc male habet virum;
-
127 Впечатление
- impressio; affectio (praesentis mali); affectus; pulsus; commotio, animi affectio / impressio, motus; momentum, pondus eris; suspicio; sententia divulgata, consensus• по первому впечатлению - primo intuitu;
• производить впечатление - apparere; videri;
• эти образцы производят впечатление объеденных скотом - haec specimina a pecu depasta videntur;
• производить сильное впечатление - commovere; afficere (litterae tuae me sic affecerunt, ut...); movere, permovere, excitare, animum / praecordia perpellere, percutere, imprimere, inculcare
• dt;
-
128 Двигать
- movere; admovere (machinam); commovere; motare; citare; concitare; agere (stellae per occultum aguntur);• двигать вперед - producere; promovere;
См. также в других словарях:
commovere — index affect, disturb, move (alter position) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
commovere — com·mò·ve·re v.tr. LE var. → commuovere … Dizionario italiano
commovere — (vb.) movere … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
conmover — (Derivado de mover.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Estremecer, hacer temblar una cosa que está asentada en un sitio: ■ la ciudad se conmovió por el terremoto. SE CONJUGA COMO mover SINÓNIMO agitar alterar inquietar … Enciclopedia Universal
CANALES Publici — in l. 2. Cod. Tieodos. de Curiosis, et l. 15. eôd. Cod. de Cursu publ. Viro docto sunt πάροδοι seu viae transverfariae, quae in regias seu basilicas influunt: Carolo vero du Fresne ipes viae publicae. Ita enim lex haec 15. habet: Neque tamen sit… … Hofmann J. Lexicon universale
commuovere — com·muò·ve·re v.tr. (commuòvo) 1. FO emozionare o turbare suscitando forti reazioni o sentimenti di pietà o di affetto: commuovere qcn., commuovere l animo | ass.: musica che commuovere Sinonimi: impietosire, intenerire, smuovere, toccare,… … Dizionario italiano
Commove — Com*move , v. t. [imp. & p. p. {Commoved}; p. pr. & vb. n. {Commoving}.] [L. commovere, commotum; com + movere to move.] 1. To urge; to persuade; to incite. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] 2. To put in motion; to disturb; to unsettle. [R.] [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Commoved — Commove Com*move , v. t. [imp. & p. p. {Commoved}; p. pr. & vb. n. {Commoving}.] [L. commovere, commotum; com + movere to move.] 1. To urge; to persuade; to incite. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] 2. To put in motion; to disturb; to unsettle. [R.] … The Collaborative International Dictionary of English
Commoving — Commove Com*move , v. t. [imp. & p. p. {Commoved}; p. pr. & vb. n. {Commoving}.] [L. commovere, commotum; com + movere to move.] 1. To urge; to persuade; to incite. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] 2. To put in motion; to disturb; to unsettle. [R.] … The Collaborative International Dictionary of English
commotion — noun Etymology: Middle English, from Anglo French commocion, from Latin commotion , commotio, from commovēre Date: 15th century 1. a condition of civil unrest or insurrection 2. steady or recurrent motion 3. mental excitement or … New Collegiate Dictionary
commove — transitive verb (commoved; commoving) Etymology: Middle English commoeven, from Anglo French commoveir, from Latin commovēre, from com + movēre to move Date: 14th century 1. to move violently ; agitate 2. to rouse … New Collegiate Dictionary