Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

commūnico

  • 1 communico

    commūnico, āvī, ātum, āre (communis) = κοινόω, κοινωνέω I) tr.: 1) eig., gemeinsam-, gemeinschaftlich machen, alqd u. alqd cum alqo u. alqd inter m. Akk. Plur., a) übh.: α) mit jmd. gemeinsam od. gemeinschaftlich machen, -betreiben, mit jmd. teilen, zwischen zwei Parteien verteilen, laborem, gemeinsam tragen, Plin.: liberos cum alqo, gemeinschaftlich zeugen, Curt.: rem cum alqo, mit jmd. in Kompanie treten, Cic.: concordiam cum alqo, sich mit jmd. versöhnen, Val. Max.: socii (Kompagnons) putandi, quos inter res communicata est, Cic.: iudicia cum equestri ordine communicata erant, Cic.: c. quaedam ex maximis officiis inter libertinos, Suet.: u. im Pass. neben cum alqo noch m. Dat. comm., zB. id aut ereptum illis (Graecis) est aut certe nobis cum illis communicatum, müssen es mit uns teilen, Cic.: sibi communicatum cum illo, non ademptum imperium, habe den Oberbefehl mit jenem teilen müssen, Liv.: quae (crimina) cum his civitatibus C. Verri communicata sunt, in die diese St. im Interesse des C. Verres mit verwickelt worden sind, Cic. – bes. v. mündl. u. schriftl. gegenseitiger Mitteilung, etw. gemeinschaftlich beraten, über etw. sich vernehmen, bei etw. gemeinschaftlich zu Werke gehen, u. (mit u. ohne inter se) etw. sich gegenseitig mitteilen (s. Kraner Caes. b. G. 7, 63, 4), consilium, consilia, Sall. u. Caes.: rationes belli gerendi, Caes.: consilia cum finitimis civitatibus, gemeinschaftliche Sache machen mit usw., Caes.: consilium inter se, Liv.: de societate multa inter se, Cic. ep. – u. ohne Objekt = mit jmd. sich vernehmen, sich ins Einvernehmen setzen, sich gemeinschaftlich beraten, sich besprechen, Verabredung treffen, verhandeln, cum collega, Liv. – m. de u. Abl. ( κοινοῦσθαί τινι περί τινος), cum alqo de maximis rebus, Cic.: cum alqo saepe de alcis mansione aut decessione, Cic.: cum alqo saepissime de alqo, Cic. – β) mit einem lebl. Ggstde. = mit etw. zu gleichem Anteil zusammenwerfen, -vereinigen, zu etw. zu gleichem Anteil zulegen, -zuschießen, quantas pecunias ab uxoribus dotis nomine acceperunt, tantas ex suis bonis aestimatione factā cum dotibus communicant, Caes.: modo vestri facti gloriam cum mea laude communicet, auch mir mit zum Lobe anrechne, Cic. ep. – b) gebend mit jmd. gemeinsam machen = jmd. an etw. teil (Anteil) nehmen lassen, mit jmd. etw. teilen, jmdm. mitteilen, laudem, Cic.: rem publicam, Liv.: his omnium domus patent victusque communicatur (sc. cum iis), Caes.: neque iis petentibus ius redditur, neque honos ullus communicatur (verst. cum iis), Caes. – praemium cum alqo, Cic.: furta benignissime cum alqo, Cic.: causam civium cum servis fugitivis, Sall.: curam doloris sui cum alqo, Cic. – m. bl. Abl. rei, communicabo te semper mensā meā, Plaut. mil. 51. – m. Dat. pers., alci exiguam regionem, Mamert. pan. Maxim. 10, 1. – und bes. mündl. od. schriftl. etwas zur Kenntnisnahme mitteilen, omnia cum alqo, Cic.: alqd non cum alio, Caes.: si est causa mihi ignota, cum Hortensio communicata, respondeat, Cic. – c) empfangend = mit jmd. etw. gemeinsam haben, etw. teilen, an etw. teil (Anteil) haben od. nehmen, etw. mit tragen helfen, mit übernehmen, res adversas, Cic.: pericula, Cic.: labores modo et discrimina, mox et gloriam, Tac. – inimicitias cum alqo, Cic.: communices hanc mecum meam provinciam, Plaut. – 2) übtr. (wie κοινωνέω) m. Acc. pers., a) = jmd. gemein machen, erniedrigen, alqm, Tert. de spect. 17; de pat. 8. Augustin. c. Faust. 16, 31. – b) se c. alci, sich mit jmd. gemein machen = mit jmd. verkehren, umgehen, se honestiori, Vulg. Sirach 13, 2. – II) intr., a) m. cum u. Abl. od. (bei Eccl.) m. Dat. pers. = sich mit jmd. gemein machen, mit jmd. verkehren, umgehen, tecum, Sen. contr. 9, 24, 8: cum peregrinis, Iustin. 36, 2, 15: m. Dat., malis, Augustin.: homini indocto, Vulg.: Ithacio, Sulp. Sev. – b) m. Dat. rei = an etw. teilhaben od. -nehmen, peccatis alienis, Eccl.: altari, zum Abendmahl gehen, Augustin.

    lateinisch-deutsches > communico

  • 2 communico

    commūnico, āvī, ātum, āre (communis) = κοινόω, κοινωνέω I) tr.: 1) eig., gemeinsam-, gemeinschaftlich machen, alqd u. alqd cum alqo u. alqd inter m. Akk. Plur., a) übh.: α) mit jmd. gemeinsam od. gemeinschaftlich machen, -betreiben, mit jmd. teilen, zwischen zwei Parteien verteilen, laborem, gemeinsam tragen, Plin.: liberos cum alqo, gemeinschaftlich zeugen, Curt.: rem cum alqo, mit jmd. in Kompanie treten, Cic.: concordiam cum alqo, sich mit jmd. versöhnen, Val. Max.: socii (Kompagnons) putandi, quos inter res communicata est, Cic.: iudicia cum equestri ordine communicata erant, Cic.: c. quaedam ex maximis officiis inter libertinos, Suet.: u. im Pass. neben cum alqo noch m. Dat. comm., zB. id aut ereptum illis (Graecis) est aut certe nobis cum illis communicatum, müssen es mit uns teilen, Cic.: sibi communicatum cum illo, non ademptum imperium, habe den Oberbefehl mit jenem teilen müssen, Liv.: quae (crimina) cum his civitatibus C. Verri communicata sunt, in die diese St. im Interesse des C. Verres mit verwickelt worden sind, Cic. – bes. v. mündl. u. schriftl. gegenseitiger Mitteilung, etw. gemeinschaftlich beraten, über etw. sich vernehmen, bei etw. gemeinschaftlich zu Werke gehen, u. (mit u. ohne inter se) etw. sich gegenseitig mitteilen (s. Kraner Caes. b. G. 7, 63, 4), consilium, consilia, Sall. u.
    ————
    Caes.: rationes belli gerendi, Caes.: consilia cum finitimis civitatibus, gemeinschaftliche Sache machen mit usw., Caes.: consilium inter se, Liv.: de societate multa inter se, Cic. ep. – u. ohne Objekt = mit jmd. sich vernehmen, sich ins Einvernehmen setzen, sich gemeinschaftlich beraten, sich besprechen, Verabredung treffen, verhandeln, cum collega, Liv. – m. de u. Abl. ( κοινοῦσθαί τινι περί τινος), cum alqo de maximis rebus, Cic.: cum alqo saepe de alcis mansione aut decessione, Cic.: cum alqo saepissime de alqo, Cic. – β) mit einem lebl. Ggstde. = mit etw. zu gleichem Anteil zusammenwerfen, -vereinigen, zu etw. zu gleichem Anteil zulegen, -zuschießen, quantas pecunias ab uxoribus dotis nomine acceperunt, tantas ex suis bonis aestimatione factā cum dotibus communicant, Caes.: modo vestri facti gloriam cum mea laude communicet, auch mir mit zum Lobe anrechne, Cic. ep. – b) gebend mit jmd. gemeinsam machen = jmd. an etw. teil (Anteil) nehmen lassen, mit jmd. etw. teilen, jmdm. mitteilen, laudem, Cic.: rem publicam, Liv.: his omnium domus patent victusque communicatur (sc. cum iis), Caes.: neque iis petentibus ius redditur, neque honos ullus communicatur (verst. cum iis), Caes. – praemium cum alqo, Cic.: furta benignissime cum alqo, Cic.: causam civium cum servis fugitivis, Sall.: curam doloris sui cum alqo, Cic. – m. bl. Abl. rei, communica-
    ————
    bo te semper mensā meā, Plaut. mil. 51. – m. Dat. pers., alci exiguam regionem, Mamert. pan. Maxim. 10, 1. – und bes. mündl. od. schriftl. etwas zur Kenntnisnahme mitteilen, omnia cum alqo, Cic.: alqd non cum alio, Caes.: si est causa mihi ignota, cum Hortensio communicata, respondeat, Cic. – c) empfangend = mit jmd. etw. gemeinsam haben, etw. teilen, an etw. teil (Anteil) haben od. nehmen, etw. mit tragen helfen, mit übernehmen, res adversas, Cic.: pericula, Cic.: labores modo et discrimina, mox et gloriam, Tac. – inimicitias cum alqo, Cic.: communices hanc mecum meam provinciam, Plaut. – 2) übtr. (wie κοινωνέω) m. Acc. pers., a) = jmd. gemein machen, erniedrigen, alqm, Tert. de spect. 17; de pat. 8. Augustin. c. Faust. 16, 31. – b) se c. alci, sich mit jmd. gemein machen = mit jmd. verkehren, umgehen, se honestiori, Vulg. Sirach 13, 2. – II) intr., a) m. cum u. Abl. od. (bei Eccl.) m. Dat. pers. = sich mit jmd. gemein machen, mit jmd. verkehren, umgehen, tecum, Sen. contr. 9, 24, 8: cum peregrinis, Iustin. 36, 2, 15: m. Dat., malis, Augustin.: homini indocto, Vulg.: Ithacio, Sulp. Sev. – b) m. Dat. rei = an etw. teilhaben od. -nehmen, peccatis alienis, Eccl.: altari, zum Abendmahl gehen, Augustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communico

  • 3 communicarius

    commūnicārius, a, um (communico), allen teilhaftig, dies, der allgemeine Opfertag für alle Götter, Paul. ex Fest. 220, 19.

    lateinisch-deutsches > communicarius

  • 4 communicatio

    commūnicātio, ōnis, f. (communico), die Mitteilung, I) im allg.: civitatis, Cic.: utilitatum, Cic.: sermonis, Unterredung, Cic.: nominum, gleiche Benennung mehrerer Gegenstände, Plin. – Plur., portus, navigationes, communicationes, Ps. Apul. Ascl. 8. – II) insbes., als rhet. t. t. = ἀνακοίνωσις, die Mitteilung (der Gedanke), vermittelst der man sich an die Zuhörer wendet u. sie gleichs. mit zu Rate zieht, Cic. de or. 3, 204. Quint. 9, 1, 30; 9, 2, 20 u. 23.

    lateinisch-deutsches > communicatio

  • 5 communicator

    commūnicātor, ōris, m. (communico), I) der Teilhaftmacher, Arnob. 4, 36. – II) der Teilhaber, Teilnehmer an usw., Tert. de pudic. 22: gloriae, Vulg. 1. Petr. 5, 1.

    lateinisch-deutsches > communicator

  • 6 communicatorius

    commūnicātōrius, a, um (communico), allen teilhaftig, litterae, öffentliche od. amtliche Mitteilungen (Ggstz. litterae privatae), Augustin. ep. 43. no. 1, 7, 8: epistulae, Priscill. tract. 2, 51a.

    lateinisch-deutsches > communicatorius

  • 7 communicatus

    commūnicātus, ūs, m. (communico), das Teilhaben, die Gemeinschaft, Apul. de deo Socr. 4.

    lateinisch-deutsches > communicatus

  • 8 communicor

    commūnicor, ātus sum, āri = communico, eine Sache zu einer gemeinschaftlichen mit jmd. machen, cum alqo integram spem, Liv. 4, 24, 2 H. u. N. (H. Müller communicari non sirint).

    lateinisch-deutsches > communicor

  • 9 excommunico

    ex-commūnico, āre, in den Bann tun, Eccl.

    lateinisch-deutsches > excommunico

  • 10 incommunicabilis

    in-commūnicābilis, e (in u. communico), a) nicht mitteilbar, Chalcid. Tim. 51 C. Vulg. sap. 14, 21 u. Eccl. – b) nicht mitgeteilt, Chalcid. Tim. 3.

    lateinisch-deutsches > incommunicabilis

  • 11 incommunicatus

    in-commūnicātus, a, um (in u. communico), gemeinsam gezeugt mit jmd., incommunicati alteri (mit einem a.) filii, Iul. Val. 1, 13 (20).

    lateinisch-deutsches > incommunicatus

  • 12 communicarius

    commūnicārius, a, um (communico), allen teilhaftig, dies, der allgemeine Opfertag für alle Götter, Paul. ex Fest. 220, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communicarius

  • 13 communicatio

    commūnicātio, ōnis, f. (communico), die Mitteilung, I) im allg.: civitatis, Cic.: utilitatum, Cic.: sermonis, Unterredung, Cic.: nominum, gleiche Benennung mehrerer Gegenstände, Plin. – Plur., portus, navigationes, communicationes, Ps. Apul. Ascl. 8. – II) insbes., als rhet. t. t. = ἀνακοίνωσις, die Mitteilung (der Gedanke), vermittelst der man sich an die Zuhörer wendet u. sie gleichs. mit zu Rate zieht, Cic. de or. 3, 204. Quint. 9, 1, 30; 9, 2, 20 u. 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communicatio

  • 14 communicator

    commūnicātor, ōris, m. (communico), I) der Teilhaftmacher, Arnob. 4, 36. – II) der Teilhaber, Teilnehmer an usw., Tert. de pudic. 22: gloriae, Vulg. 1. Petr. 5, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communicator

  • 15 communicatorius

    commūnicātōrius, a, um (communico), allen teilhaftig, litterae, öffentliche od. amtliche Mitteilungen (Ggstz. litterae privatae), Augustin. ep. 43. no. 1, 7, 8: epistulae, Priscill. tract. 2, 51a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communicatorius

  • 16 communicatus

    commūnicātus, ūs, m. (communico), das Teilhaben, die Gemeinschaft, Apul. de deo Socr. 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communicatus

  • 17 communicor

    commūnicor, ātus sum, āri = communico, eine Sache zu einer gemeinschaftlichen mit jmd. machen, cum alqo integram spem, Liv. 4, 24, 2 H. u. N. (H. Müller communicari non sirint).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > communicor

  • 18 excommunico

    ex-commūnico, āre, in den Bann tun, Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excommunico

  • 19 incommunicabilis

    in-commūnicābilis, e (in u. communico), a) nicht mitteilbar, Chalcid. Tim. 51 C. Vulg. sap. 14, 21 u. Eccl. – b) nicht mitgeteilt, Chalcid. Tim. 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incommunicabilis

  • 20 incommunicatus

    in-commūnicātus, a, um (in u. communico), gemeinsam gezeugt mit jmd., incommunicati alteri (mit einem a.) filii, Iul. Val. 1, 13 (20).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incommunicatus

См. также в других словарях:

  • коммуникация — и; ж. [лат. communicatio сообщение] 1. Спец. Путь сообщения, связь одного места с другим. Водные коммуникации. Перерезать коммуникации противника. Массовая к. (способ сообщения какой л. информации всем или многим с помощью технических средств).… …   Энциклопедический словарь

  • коммюнике — неизм.; ср. [франц. communiqué] Официальное правительственное сообщение по вопросам международного значения. Опубликовать к. К. о советско французской встрече в верхах. * * * коммюнике (франц. communiqué, от лат. communico  сообщаю), официальное… …   Энциклопедический словарь

  • ՀԱՂՈՐԴԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0009 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c ձ. ՀԱՂՈՐԴԻՄ որ եւ ՀԱՂՈՐԴԵԼ. κοινωνέω participo, particeps sum, communico Հաղորդ եւ մասնակից լինել. կցորդիլ. ... *Ամենեքին՝ որ հաղորդեսցին նմա: Ոչ հաղորդեալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • КОММУНИКАЦИЯ — (латинское communicatio, от communico делаю общим, связываю, общаюсь), 1) путь сообщения, связь одного места с другим. 2) Общение, передача информации от человека к человеку специфическая форма взаимодействия людей в процессах их познавательно… …   Современная энциклопедия

  • КОММУНИКАЦИЯ — (лат. communicatio от communico делаю общим, связываю, общаюсь),1) путь сообщения, связь одного места с другим.2) Общение, передача информации от человека к человеку специфическая форма взаимодействия людей в процессах их познавательно трудовой… …   Большой Энциклопедический словарь

  • КОММЮНИКЕ — (франц. communique от лат. communico сообщаю), официальное сообщение о переговорах между государствами, о международных договорах и т. д …   Большой Энциклопедический словарь

  • hydrocele communicans — (греч. hydrokele гидроцеле, от гидро + kele выбухание, грыжа; лат. communico делать общим, соединять) гидроцеле, сообщающееся с брюшной полостью вследствие незаращения влагалищного отростка брюшины …   Большой медицинский словарь

  • Коммуникация (пути сообщения) — Коммуникация (лат. communicatio, от communico ≈ делаю общим, связываю, общаюсь), пути сообщения, транспорта, связи, сети подземного городского хозяйства …   Большая советская энциклопедия

  • Коммюнике — (франц. communiqué, от лат. communico сообщаю)         официальное сообщение о результатах международных переговоров, о международном соглашении, о важных событиях во внутренней жизни страны конференциях, совещаниях, постановлениях и т.д., о ходе …   Большая советская энциклопедия

  • Коммуникация — I Коммуникация (лат. communicatio, от communico делаю общим, связываю, общаюсь)         пути сообщения, транспорта, связи, сети подземного городского хозяйства. II Коммуникация         общение. Обычно К. определяется как «передача информации» от… …   Большая советская энциклопедия

  • KQIV (defunct) — KQIV (also KQ4 and FM107 ) was a short lived but popular progressive rock FM radio station in Lake Oswego, Oregon, that operated on 106.7 MHz. The station was owned and operated by Willamette Broadcasting Company, Inc. (Walter J. M. Kraus,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»