Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

comitiālis+morbus

  • 1 comitialis morbus

    эпилепсия, проявление которой на одном из членов собрания сопровождалось закрытием комиций (1. 53 D. 21, 1. 1. 1 § 1 D. 26, 8. 1. 28 C. 6, 23).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > comitialis morbus

  • 2 comitialis

    [st1]1 [-] cŏmĭtĭālis, e: relatif aux comices.    - comitialis morbus: épilepsie (en cas de crise d'épilepsie, on ajournait les comices). [st1]2 [-] cŏmĭtĭālis, is, m.: un épileptique.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏmĭtĭālis, e: relatif aux comices.    - comitialis morbus: épilepsie (en cas de crise d'épilepsie, on ajournait les comices). [st1]2 [-] cŏmĭtĭālis, is, m.: un épileptique.
    * * *
        Comitialis, et hoc comitiale, pen. prod. Cic. Appartenant à telles assemblees.
    \
        Dies comitiales. Cic. Jours ordonnez pour faire telles assemblees.
    \
        Comitiales homines, Litigiosi dicuntur. Plaut. Plaideurs qui se trouvent souvent au palais, Harceleurs qui ne demandent qui procez.
    \
        Mensis comitialis. Cic. Ouquel se faisoit telle assemblee.
    \
        Comitialis morbus. Plin. Le hault mal, qu'on appelle aussi La maladie S. Jehan, Mal caduque.
    \
        Comitialis homo. Plin. Qui est malade de ceste maladie.

    Dictionarium latinogallicum > comitialis

  • 3 morbus

    morbus, i, m.
    - [st2]2 [-] passion (maladie de l'âme), vice, désordre, passion excessive. [st1]1 [-] maladie, désordre physique, malaise général.    - v. Cic. Tusc. 4, 28.    - in morbo esse, Cic. Tusc. 3, 9: être malade.    - in morbum cadere, Cic. Tusc. 1, 79: tomber malade.    - aeger morbo gravi, Cic. Cat. 1, 31: atteint d'une maladie grave.    - cf. Tusc. 4, 28.    - morbo laborare (affici): être malade.    - major (comitialis, sacer, divinus) morbus: épilepsie.    - in morbum incidere (cadere, delabi): tomber malade.    - e morbo recreari (evadere, convalescere): relever de maladie.    - morbos non sentire: n'être pas sujet aux maladies.    - morbi, au plur.: manifestations (effets) d'une maladie.    - Liv. 4, 30, 8. [st1]2 [-] maladie de l'âme, passion.    - Cic. Fin. 1, 59; Verr. 4,1; Tusc. 3, 9. [st1]3 [-] chagrin, peine.    - id illi morbo, id illi senio est, Plaut. 466: cela la rend malade, cela la met dans la peine.    - salvere me jubes, quoi tu abiens adfers morbum, Plaut. As.: souhait de bonne santé, quand ton départ me tue. [st1]4 [-] maladie (en parl. des plantes).    - Plin. 17, 116. [st1]5 [-] Morbus, la Maladie, divinité, le fils de l'Erèbe et de la Nuit.    - Cic. Nat. 3, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Virg. En. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.
    * * *
    morbus, i, m.
    - [st2]2 [-] passion (maladie de l'âme), vice, désordre, passion excessive. [st1]1 [-] maladie, désordre physique, malaise général.    - v. Cic. Tusc. 4, 28.    - in morbo esse, Cic. Tusc. 3, 9: être malade.    - in morbum cadere, Cic. Tusc. 1, 79: tomber malade.    - aeger morbo gravi, Cic. Cat. 1, 31: atteint d'une maladie grave.    - cf. Tusc. 4, 28.    - morbo laborare (affici): être malade.    - major (comitialis, sacer, divinus) morbus: épilepsie.    - in morbum incidere (cadere, delabi): tomber malade.    - e morbo recreari (evadere, convalescere): relever de maladie.    - morbos non sentire: n'être pas sujet aux maladies.    - morbi, au plur.: manifestations (effets) d'une maladie.    - Liv. 4, 30, 8. [st1]2 [-] maladie de l'âme, passion.    - Cic. Fin. 1, 59; Verr. 4,1; Tusc. 3, 9. [st1]3 [-] chagrin, peine.    - id illi morbo, id illi senio est, Plaut. 466: cela la rend malade, cela la met dans la peine.    - salvere me jubes, quoi tu abiens adfers morbum, Plaut. As.: souhait de bonne santé, quand ton départ me tue. [st1]4 [-] maladie (en parl. des plantes).    - Plin. 17, 116. [st1]5 [-] Morbus, la Maladie, divinité, le fils de l'Erèbe et de la Nuit.    - Cic. Nat. 3, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Virg. En. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.
    * * *
        Morbus, morbi. Maladie.
    \
        Animi morbus. Cic. Desplaisance, Perturbation d'esprit.
    \
        Homines aegri morbo graui. Cic. Malades d'une grieve maladie.
    \
        Missus morbus ad corpora a numine. Iuue. Envoyé de Dieu.
    \
        Morosus morbus. Ouid. Qui rend la personne fascheuse et difficile à servir.
    \
        Pallentes morbi. Virgil. Qui font les gens palles.
    \
        Regius morbus. Horat. La jaulnisse.
    \
        Aflici graui morbo. Cic. Estre fort malade.
    \
        Conualescere ex morbo. Cic. Relever de maladie.
    \
        Delabi in morbum. Cic. Tomber en maladie.
    \
        Euadere ex morbo dicitur aegrotus. Cic. Reschapper de maladie.
    \
        Iactari morbo. Horat. Estre tormenté de maladie.
    \
        Impediri morbo. Cic. Estre empesché de maladie.
    \
        Laborare morbo. Cic. Estre malade.
    \
        In morbo esse. Cic. Estre malade.
    \
        Vacare morbo. Cels. Estre sans maladie.

    Dictionarium latinogallicum > morbus

  • 4 comitialis

    cŏmĭtĭālis, e, adj. [comitium, II.], of or pertaining to the comitia:

    dies,

    on which the comitia were held, Cic. Q. Fr. 2, 2, 3; 2, 13, 3; Varr. L. L. 6, § 29 Müll.; Liv. 3, 11, 3; cf. Paul. ex Fest. p. 38, 12 Müll.; Macr. S. 1, 16; so,

    biduum,

    Caes. B. C. 1, 5:

    mensis,

    Cic. Verr. 2, 2, 52, § 130:

    homines,

    who were always at the comitia, and sold their votes, Plaut. Poen. 3, 2, 6: morbus, the epilepsy (so called because its occurrence on the day of the comitia, as ominous, broke up the consultation; cf. Fest. s. v. prohibere, p. 234, 28 Müll.; Cels. 2, 1; 3, 23;

    also called morbus major and sacer,

    id. 2, 8:

    vitio corripi,

    Sen. Ira, 3, 10, 3; and, subst.: cŏmĭtĭālis, is, comm., one who has the epilepsy, Plin. 20, 11, 44, § 114; 28, 7, 23, § 83; 32, 4, 14, § 33 sq.; 32, 9, 37, § 112.— Adv.: cŏmĭtĭālĭter, epileptically, by epilepsy, Plin. 22, 21, 29, § 59.

    Lewis & Short latin dictionary > comitialis

  • 5 comitiālis

        comitiālis e, adj.    [comitia], of an election, proper for comitia: dies, L.: biduum, Cs.: mensis.
    * * *
    I
    epileptic, one who has epilepsy; attacks of epilepsy (pl.)
    II
    comitialis, comitiale ADJ
    electoral; pertaining to/proper for comitia (assembly of Roman people); epileptic, suffering from epilepsy

    morbus/vitium comitialis -- major epilepsy

    Latin-English dictionary > comitiālis

  • 6 comitialis

    comitiālis, e (comitia), zu den Komitien gehörig, dies, an denen Komitien gehalten wurden, Volkstag, Wahltag, Cic.: so auch mensis, Cic.: homines, die sich immer bei den Komitien befinden u. ihre Stimmen verkaufen, Plaut.: morbus, Cels. u.a., od. vitium, Sen., die fallende Sucht, Epilepsie (so genannt, weil ein solcher Krankheitsfall an den Komitialtagen als ominös die Beratung aufhob); dah. comitialis, mit der Epilepsie behaftet, ab eo cibo comitiales fieri, Plin. 20, 114. – Plur. subst., comitiālēs, a) mit der Epilepsie Behaftete, Epileptiker, Plin. 20, 31. – b) (sc. morbi) Epilepsien, contra comitiales sumi, Plin. 32, 29.

    lateinisch-deutsches > comitialis

  • 7 comitialis

    comitiālis, e (comitia), zu den Komitien gehörig, dies, an denen Komitien gehalten wurden, Volkstag, Wahltag, Cic.: so auch mensis, Cic.: homines, die sich immer bei den Komitien befinden u. ihre Stimmen verkaufen, Plaut.: morbus, Cels. u.a., od. vitium, Sen., die fallende Sucht, Epilepsie (so genannt, weil ein solcher Krankheitsfall an den Komitialtagen als ominös die Beratung aufhob); dah. comitialis, mit der Epilepsie behaftet, ab eo cibo comitiales fieri, Plin. 20, 114. – Plur. subst., comitiālēs, a) mit der Epilepsie Behaftete, Epileptiker, Plin. 20, 31. – b) (sc. morbi) Epilepsien, contra comitiales sumi, Plin. 32, 29.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comitialis

  • 8 Morbus

    morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).
    I.
    Corporeal:

    morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,

    Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:

    morbi aegrotationesque,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23:

    aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    in morbo esse,

    to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:

    morbo affectum esse,

    id. Div. 1, 30, 63:

    corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,

    id. Fin. 1, 18, 59:

    animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,

    id. Tusc. 4, 14, 31:

    affligi,

    id. Pis. 35, 85:

    urgeri,

    id. Fat. 9, 17:

    tabescere,

    id. N. D. 3, 35, 84:

    languere,

    Lucr. 6, 1221:

    conflictari,

    Nep. Dion. 2, 4:

    in morbum cadere,

    to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:

    incidere,

    id. Clu. 62, 175:

    delabi,

    id. Att. 7, 5, 1:

    morbum nancisci,

    Nep. Att. 21, 1:

    morbo consumi,

    id. Reg. 2, 1:

    perire,

    id. ib. 3, 3:

    mori,

    id. Them. 10, 4:

    absumi,

    Sall. J. 5, 6:

    confici,

    id. ib. 9, 4:

    opprimi,

    Cic. Clu. 7, 22:

    homo aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ex morbo convalescere,

    to recover, id. Fam. 13, 29, 4:

    a morbo valere,

    Plaut. Ep. 1, 2, 26:

    morbum depellere,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    levare,

    to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:

    amplior fit,

    becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:

    adgravescit,

    id. ib. 3, 2, 2:

    ingravescit,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    comitialis or major,

    epilepsy, Cels. 3, 23:

    regius,

    the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—
    II.
    Mental.
    A.
    Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:

    morbum et insaniam,

    id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,

    id. Tusc. 3, 4, 9:

    hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,

    Hor. S. 1, 6, 30:

    maxima pars hominum morbo jactatur eodem,

    id. ib. 2, 3, 121:

    qui vultu morbum incessuque fatetur,

    Juv. 2, 17.—
    B.
    Grief, sorrow, distress:

    quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,

    affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:

    salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?

    id. As. 3, 3, 3.—
    III.
    Trop., of trees, plants, etc.:

    infestantur namque et arbores morbis,

    a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —
    IV.
    Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.

    Lewis & Short latin dictionary > Morbus

  • 9 morbus

    morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).
    I.
    Corporeal:

    morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,

    Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:

    morbi aegrotationesque,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23:

    aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    in morbo esse,

    to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:

    morbo affectum esse,

    id. Div. 1, 30, 63:

    corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,

    id. Fin. 1, 18, 59:

    animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,

    id. Tusc. 4, 14, 31:

    affligi,

    id. Pis. 35, 85:

    urgeri,

    id. Fat. 9, 17:

    tabescere,

    id. N. D. 3, 35, 84:

    languere,

    Lucr. 6, 1221:

    conflictari,

    Nep. Dion. 2, 4:

    in morbum cadere,

    to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:

    incidere,

    id. Clu. 62, 175:

    delabi,

    id. Att. 7, 5, 1:

    morbum nancisci,

    Nep. Att. 21, 1:

    morbo consumi,

    id. Reg. 2, 1:

    perire,

    id. ib. 3, 3:

    mori,

    id. Them. 10, 4:

    absumi,

    Sall. J. 5, 6:

    confici,

    id. ib. 9, 4:

    opprimi,

    Cic. Clu. 7, 22:

    homo aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ex morbo convalescere,

    to recover, id. Fam. 13, 29, 4:

    a morbo valere,

    Plaut. Ep. 1, 2, 26:

    morbum depellere,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    levare,

    to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:

    amplior fit,

    becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:

    adgravescit,

    id. ib. 3, 2, 2:

    ingravescit,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    comitialis or major,

    epilepsy, Cels. 3, 23:

    regius,

    the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—
    II.
    Mental.
    A.
    Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:

    morbum et insaniam,

    id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,

    id. Tusc. 3, 4, 9:

    hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,

    Hor. S. 1, 6, 30:

    maxima pars hominum morbo jactatur eodem,

    id. ib. 2, 3, 121:

    qui vultu morbum incessuque fatetur,

    Juv. 2, 17.—
    B.
    Grief, sorrow, distress:

    quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,

    affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:

    salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?

    id. As. 3, 3, 3.—
    III.
    Trop., of trees, plants, etc.:

    infestantur namque et arbores morbis,

    a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —
    IV.
    Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.

    Lewis & Short latin dictionary > morbus

  • 10 morbus

    morbus, ī, m. (zu morior; als Grundform *morodho-s, was sterben macht), die Krankheit, I) physische: a) leb. Wesen: gravis, levis, Cels.: longinquus, Liv., od. longus, Liv. u. Cels., Ggstz. acutus, Cels.: insanabilis, Cic.: inexplicabilis, Plin. ep.: irremediabilis, Salv.: impudicus, Vitr.: articularis, Gicht, Plin. u.a.: maior, Cels. u. Apul.: m. comitialis, die Epilepsie, Cels.: dass. caducus, Apul., od. divinus, Apul., od. sacer, Lucan.: regius od. arquatus, die Gelbsucht, Cels.: gravis et periculosus, Liv.: perniciosior, Cic.: peniciosissimus, Veget. mil.: pernicialis, Liv.: mortifer, Cic.: morbi viriles, Sen. – morbo affectus (befallen), Gell.: aeger morbo gravi od. gravi et periculoso, Liv., gravi corporis morbo Tac.: diutinis morbis aegra corpora, Liv.: homo miser et cum corporis morbo tum animi dolore confectus, Cic. – morbi ingruunt, Curt., ingruunt in agrestes, Liv., ingruunt universis populis, Plin.: vulgati contactu in homines morbi, Liv.: stranguriae morbum contrahere, Plin.: contrahere morbum ex dolore od. ex aegritudine, Iustin.: perniciosissimus morbus nascitur, Veget. mil.: morbum nancisci, Nep.: in morbum cadere od. incĭdere od. delabi, Cic.: in morbum de integro incĭdere einen Rückfall bekommen, Cic.: implicari morbo, Caes., od. in morbum, Nep.: gravi morbo afflictari, Liv.: morbo corripi, s. cor-ripiono. I, 2, d: morbo opprimi, Cic.: vi morbi opprimi, Cic.: uno genere morbi affligi, Cic.: in morbo esse, Cic.: morbo laborare, Cic.: morbo gravi et mortifero affectum esse, Cic.: morbo conflictari, Nep.: mortifero morbo urgeri, Cic.: morbo decedere, mit Tode abgehen (sterben), Eutr.: u. so morbo aquae intercutis, Suet.: morbo perire, Nep., od. mori, Nep. u. Liv.: hoc morbo mori, Cic.: morbo absumi od. confici, Sall.: levare alci morbum, Plaut.: morbum depellere, Cic.: morbo levari, Cic.: ex morbo evadere, Cic.: ex morbo convalescere, Cic.: assurgere ex morbo, Liv., e gravi corporis morbo, Tac.: e gravi morbo recreari, Cic.: nondum ex longinquitate gravissimi morbi recreatus, Cic.: defunctā civitate plurimorum morbis, paucis funeribus, Liv.: a morbo valui, ab animo aeger fui, Plaut. – morbum simulare, sich krank stellen, Cic. – alci morbum optare, Sen., precari, Cic. – in morbo consumat, möge er es (das Geld) in Krankheit aufzehren, eine Verwünschungsformel, Sen. de ben. 4, 39, 2. – b) die Krankheit der Bäume u. Pflanzen, infestantur et arbores morbis, Plin. 17, 216 (vgl. ibid. § 218 u. 224). – c) personif. als Gottheit, Sen. Herc. fur. 694: im Plur., Verg. Aen. 6, 275. Claud. VI. cons. Hon. 323. – II) (wie νόσος) die geistige Krankheit, a) Verdruß, Kummer, id illi morbo, id illi seniost, darüber wird sie verdrießlich u. mürrisch, Plaut. truc. 466: si in te aegrotant artes antiquae tuae, omnibus amicis morbum tu incuties gravem, ut te videre audireque aegroti sient, Plaut. trin. 72 sqq. – b) die Leidenschaft, Sucht, krankhafte Leidenschaft (Liebhaberei), animi morbi (Seelenkrankheiten) sunt cupiditates immensae et inanes divitiarum, gloriae etc., Cic. de fin. 1, 59: venio nunc ad istius, quem ad modum ipse appellat, studium, ut amici eius, morbum (krankhafte Passion) et insaniam (rasende Leidenschaft), Cic. Verr. 4, 1: ut ad meum te morbum vocem, Sen. exc. contr. 3. praef. § 10: morbo proditor, ein Verräter aus Passion, Vell. 2, 83, 1. – auch von unreiner Leidenschaft, Wollust der Verschnittenen, turpium virorum, Hor. carm. 1, 37, 10.

    lateinisch-deutsches > morbus

  • 11 morbus

    morbus, ī, m. (zu morior; als Grundform *morodho- s, was sterben macht), die Krankheit, I) physische: a) leb. Wesen: gravis, levis, Cels.: longinquus, Liv., od. longus, Liv. u. Cels., Ggstz. acutus, Cels.: insanabilis, Cic.: inexplicabilis, Plin. ep.: irremediabilis, Salv.: impudicus, Vitr.: articularis, Gicht, Plin. u.a.: maior, Cels. u. Apul.: m. comitialis, die Epilepsie, Cels.: dass. caducus, Apul., od. divinus, Apul., od. sacer, Lucan.: regius od. arquatus, die Gelbsucht, Cels.: gravis et periculosus, Liv.: perniciosior, Cic.: peniciosissimus, Veget. mil.: pernicialis, Liv.: mortifer, Cic.: morbi viriles, Sen. – morbo affectus (befallen), Gell.: aeger morbo gravi od. gravi et periculoso, Liv., gravi corporis morbo Tac.: diutinis morbis aegra corpora, Liv.: homo miser et cum corporis morbo tum animi dolore confectus, Cic. – morbi ingruunt, Curt., ingruunt in agrestes, Liv., ingruunt universis populis, Plin.: vulgati contactu in homines morbi, Liv.: stranguriae morbum contrahere, Plin.: contrahere morbum ex dolore od. ex aegritudine, Iustin.: perniciosissimus morbus nascitur, Veget. mil.: morbum nancisci, Nep.: in morbum cadere od. incĭdere od. delabi, Cic.: in morbum de integro incĭdere einen Rückfall bekommen, Cic.: implicari morbo, Caes., od. in morbum, Nep.: gravi morbo afflictari, Liv.: morbo corripi, s. corripio no. I, 2, d: morbo opprimi, Cic.: vi morbi op-
    ————
    primi, Cic.: uno genere morbi affligi, Cic.: in morbo esse, Cic.: morbo laborare, Cic.: morbo gravi et mortifero affectum esse, Cic.: morbo conflictari, Nep.: mortifero morbo urgeri, Cic.: morbo decedere, mit Tode abgehen (sterben), Eutr.: u. so morbo aquae intercutis, Suet.: morbo perire, Nep., od. mori, Nep. u. Liv.: hoc morbo mori, Cic.: morbo absumi od. confici, Sall.: levare alci morbum, Plaut.: morbum depellere, Cic.: morbo levari, Cic.: ex morbo evadere, Cic.: ex morbo convalescere, Cic.: assurgere ex morbo, Liv., e gravi corporis morbo, Tac.: e gravi morbo recreari, Cic.: nondum ex longinquitate gravissimi morbi recreatus, Cic.: defunctā civitate plurimorum morbis, paucis funeribus, Liv.: a morbo valui, ab animo aeger fui, Plaut. – morbum simulare, sich krank stellen, Cic. – alci morbum optare, Sen., precari, Cic. – in morbo consumat, möge er es (das Geld) in Krankheit aufzehren, eine Verwünschungsformel, Sen. de ben. 4, 39, 2. – b) die Krankheit der Bäume u. Pflanzen, infestantur et arbores morbis, Plin. 17, 216 (vgl. ibid. § 218 u. 224). – c) personif. als Gottheit, Sen. Herc. fur. 694: im Plur., Verg. Aen. 6, 275. Claud. VI. cons. Hon. 323. – II) (wie νόσος) die geistige Krankheit, a) Verdruß, Kummer, id illi morbo, id illi seniost, darüber wird sie verdrießlich u. mürrisch, Plaut. truc. 466: si in te aegrotant artes antiquae tuae, omnibus amicis morbum tu incuties gra-
    ————
    vem, ut te videre audireque aegroti sient, Plaut. trin. 72 sqq. – b) die Leidenschaft, Sucht, krankhafte Leidenschaft (Liebhaberei), animi morbi (Seelenkrankheiten) sunt cupiditates immensae et inanes divitiarum, gloriae etc., Cic. de fin. 1, 59: venio nunc ad istius, quem ad modum ipse appellat, studium, ut amici eius, morbum (krankhafte Passion) et insaniam (rasende Leidenschaft), Cic. Verr. 4, 1: ut ad meum te morbum vocem, Sen. exc. contr. 3. praef. § 10: morbo proditor, ein Verräter aus Passion, Vell. 2, 83, 1. – auch von unreiner Leidenschaft, Wollust der Verschnittenen, turpium virorum, Hor. carm. 1, 37, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > morbus

  • 12 morbus comitialis

    m. s.&pl.
    morbus comitialis.

    Spanish-English dictionary > morbus comitialis

  • 13 morbus comitialis

    s.
    morbus comitialis, epilepsia.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > morbus comitialis

  • 14 comitialis

    I comitiālis, e [ comitium ]
    комициальный, т. е. относящийся к народному собранию (dies, mensis C)
    morbus c. T, Su, CC, тж. vitium comitiale Sen — комициальная болезнь, т. е. эпилепсия (эпилептический припадок с участником народного собрания считался дурным предзнаменованием, и собрание прерывалось)
    II comitiālis, is m.

    Латинско-русский словарь > comitialis

  • 15 morbus

    ī m.
    1) болезнь, недуг (corporis, animi, oculorum C)
    m. comitialis( major) CC, тж. caducus (divinus) Ap и sacer Lcnэпилепсия
    m. regius (arcuatus) CCжелтуха
    in morbum cadere (incidere) C или morbo (in morbum) implicari Cs, Nep — заболеть, захворать
    morbo affectum esse и laborare C (conflictari Nep) — быть больным, страдать
    morbo decedere Eutr (mori, perire Nep) — умереть от болезни
    2) болезненное влечение, страсть (morbus et insania C)

    Латинско-русский словарь > morbus

  • 16 مرض المجاملة

    morbus comitialis

    Arabic-English Medical Dictionary > مرض المجاملة

  • 17 эпилепсия

    morbus [i, m] comitialis [major; caducus; divinus]; epilepsia [ae, f]

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > эпилепсия

  • 18 valetudo

    vălētūdo, ĭnis, f. [valeo]    - qqf valitudo d. les mss. [st1]1 [-] état de santé, santé.    - integra valetudine esse, Cic. Or. 76: être en parfaite santé.    - bona valetudo, Cic. Lael. 20: bonne santé.    - optima valetudine uti, Caes. BC. 3, 49, 5:    - valetudine minus commoda uti, Caes. BC. 3, 62, 4: se porter à merveille, être un peu mal portant.    - incommoda valetudo, Cic. Att. 5, 8, 1; infirma, aegra valetudo, Cic. Br. 180: santé mauvaise, chancelante, maladive.    - valetudo tenuis aut nulla potius, Cic. CM 35: santé délicate ou plutôt absence de santé.    - oro, ut valetudini tuae servias, Cic. Q. 1, 1, 46: je te prie de soigner ta santé.    - fig. mala valetudo animi, Cic. Tusc. 4, 80: mauvaise santé de l'esprit. --- [en parl. du style] Cic. Br. 64. [st1]2 [-] bonne santé.    - Cic. Lael. 22 ; Off. 2, 86 ; de Or. 1, 262 ; Hor. Ep. 1, 4, 10.    - valetudinem amittere, Cic. Fam. 9, 18, 3: perdre la santé. [st1]3 [-] mauvaise santé, maladie, indisposition.    - temptari valetudine: être attaqué par la maladie, tomber malade.    - quodam valetudinis genere tentari, Cic. Att. 11, 23, 1: être affecté d'une sorte de malaise. --- cf. Caes. BC. 1, 31; 3, 2.    - excusatione uti valetudinis, Cic. Pis. 13: alléguer sa santé comme excuse. --- cf. Cic. Lael. 8 ; Fam. 4, 1, 1.    - valetudo oculorum, Cic. Fam. 14, 4, 6: mauvais état des yeux.    - subsidia valetudinum, Cic. Tusc. 5, 113: secours dans les infirmités.    - valetudo major (= morbus comitialis), Just. 13, 2: épilepsie, mal caduc, haut mal.    - valetudo calculorum, Plin. 21, 137: la gravelle, la pierre (maladie).
    * * *
    vălētūdo, ĭnis, f. [valeo]    - qqf valitudo d. les mss. [st1]1 [-] état de santé, santé.    - integra valetudine esse, Cic. Or. 76: être en parfaite santé.    - bona valetudo, Cic. Lael. 20: bonne santé.    - optima valetudine uti, Caes. BC. 3, 49, 5:    - valetudine minus commoda uti, Caes. BC. 3, 62, 4: se porter à merveille, être un peu mal portant.    - incommoda valetudo, Cic. Att. 5, 8, 1; infirma, aegra valetudo, Cic. Br. 180: santé mauvaise, chancelante, maladive.    - valetudo tenuis aut nulla potius, Cic. CM 35: santé délicate ou plutôt absence de santé.    - oro, ut valetudini tuae servias, Cic. Q. 1, 1, 46: je te prie de soigner ta santé.    - fig. mala valetudo animi, Cic. Tusc. 4, 80: mauvaise santé de l'esprit. --- [en parl. du style] Cic. Br. 64. [st1]2 [-] bonne santé.    - Cic. Lael. 22 ; Off. 2, 86 ; de Or. 1, 262 ; Hor. Ep. 1, 4, 10.    - valetudinem amittere, Cic. Fam. 9, 18, 3: perdre la santé. [st1]3 [-] mauvaise santé, maladie, indisposition.    - temptari valetudine: être attaqué par la maladie, tomber malade.    - quodam valetudinis genere tentari, Cic. Att. 11, 23, 1: être affecté d'une sorte de malaise. --- cf. Caes. BC. 1, 31; 3, 2.    - excusatione uti valetudinis, Cic. Pis. 13: alléguer sa santé comme excuse. --- cf. Cic. Lael. 8 ; Fam. 4, 1, 1.    - valetudo oculorum, Cic. Fam. 14, 4, 6: mauvais état des yeux.    - subsidia valetudinum, Cic. Tusc. 5, 113: secours dans les infirmités.    - valetudo major (= morbus comitialis), Just. 13, 2: épilepsie, mal caduc, haut mal.    - valetudo calculorum, Plin. 21, 137: la gravelle, la pierre (maladie).
    * * *
        Valetudo, pen. prod. valetudinis, tam bona, quam mala dicitur. Santé ou maladie, Bon poinct ou mauvais poinct.
    \
        Perturbat me longa et pertinax valetudo Titi Aristonis. Plin. iunior. La longue et continuelle maladie.
    \
        Genus valetudinis. Cic. Une espece de maladie.
    \
        Bona valetudo. Cic. Santé, Bonne santé.
    \
        Incommoda valetudo. Cic. Deshaitement.
    \
        Valetudine incommoda fuit. Cic. Il a esté malade, Il a esté deshaité, Il s'est porté mal.
    \
        Infirma valetudo. Cic. Debile santé, Deshaitement.
    \
        Valetudine nouissima conflictabatur. Plin. iunior. Il estoit malade de la maladie dont il mourut.
    \
        Dare operam valetudini. Cic. Soigner et entendre à sa santé.
    \
        Emergere ex incommoda valetudine. Cic. Se guarir, Sortir de maladie.
    \
        Ferre valetudinem. Quintil. Endurer maladie.
    \
        Recolligere se a longa valetudine. Plin. Se refaire, Se revenir.
    \
        Seruire valetudini. Cic. Soigner et entendre à sa santé.
    \
        Sustentare valetudinem. Cic. Contregarder et entretenir sa santé.
    \
        Valetudo oculorum. Cic. Maladie des yeuls.
    \
        Valetudo mentis. Suet. Quand on est trouble de l'entendement.

    Dictionarium latinogallicum > valetudo

  • 19 EPILEPSY

    [N]
    MORBUS COMITIALIS (M)
    MORBUS CADUCUS (M)
    EPILEPSIA (-AE) (M)

    English-Latin dictionary > EPILEPSY

  • 20 FALLING SICKNESS

    [N]
    MORBUS COMITIALIS (M)
    MORBUS CADUCUS (M)

    English-Latin dictionary > FALLING SICKNESS

См. также в других словарях:

  • Comitiālis morbus — (lat.), die Epilepsie, weil, wenn Einer in Rom davon in den Comitien befallen wurde, dieselben sogleich geschlossen wurden, da dieser Zufall für eine unglückliche Vorbedeutung gehalten wurde …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Comitiālis morbus — (lat.), bei den alten Römern Name der Epilepsie, weil ein solcher Krankheitsfall in den Komitien (s.d.) als böses »Omen« die Entlassung der Versammlung herbeiführte …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Comitialis morbus — у римлян называлась так падучая болезнь, так как припадок ее, случившийся с кем либо из участвовавших в комициях, вызывал немедленное распущение собрания: подобный случай считался дурным предзнаменованием …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Morbus — ist das lateinische Wort für Krankheit. In der Sprache der Medizin gibt Morbus in Verbindung mit dem Namen des Erstbeschreibers einer Erkrankung einen Namen (siehe: Eponym), wobei oft verschiedene Namen für die gleiche Erkrankung üblich sind. Im… …   Deutsch Wikipedia

  • Morbus — (lat.), Krankheit. M. aphrodisiăcus (M. gallĭcus, M. neapolitānus, M. venerĕus), die Lustseuche. M arcuatus (M. regius). Gelbsucht. M. articularis, Gicht. M. asiatĭcus (M. cholericus), Cholera. M. attonĭtus, wahre Apoplexie. M. Brightil, so v.w.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Morbus — (lat.), Krankheit; M. Addisonii, Addisonsche Krankheit; M. americanus, celticus, Christianorum, gallicus, germanicus, hispanicus, indicus, neapolitanus, polonicus, St. Jobi, venereus, alle = Syphilis; M. anglicanus, Rachitis; M. attonitus,… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Morbus comitialis — Klassifikation nach ICD 10 G40. Epilepsie …   Deutsch Wikipedia

  • COMITIA — orum, plural. numer. conventus populi ad creandos magistratus, leges ferendas, et alia cum populo agenda, a comeundo appellata, ita enim veteres loquebantur, vel a coeundo. Leguntur autem Comitia Consularia, Praetoria, Quaestoria, Tribunitia,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Britannicus — Pour les articles homonymes, voir Britannicus (homonymie). Britannicus enfant Tiberius Claudius Caesar Germanicus, appelé ultérieurement Britannicus (12 février 41 v. le 11 février 55 …   Wikipédia en Français

  • ԽԵԼԱԳԱՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0937 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c գ. παραφρόνησις, παραφρονία amentia, dementia, delirium ἑπιληψία comitialis morbus καριβαρία gravedo capitis ἑμπληξία stupor, stupiditas διαστροφή perversitas (mentis) …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • МОРБУС —    • Morbus,        1. comitialis или падучая болезнь, по причине которой прекращались comitia;        2. sonticus, болезнь судящихся сторон или судьи, вследствие которой отсрочивалось судебное заседание …   Реальный словарь классических древностей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»