-
1 comissor
cōmissor, ātus sum, ārī (κωμάζω; vgl. Passow u. d. W.), einen fröhlichen Umzug halten, meist von jungen Leuten, die zur Nachfeier eines Gastmahls mit Musik u. Tanz lustig umherzogen u. endlich bei einem ihrer Genossen einkehrten, um von neuem zu zechen, umherschwelgen, alqm comissatum vocare, Plaut.: comissatum ire ad alqm, Plaut. u. Liv.: c. in domum Pauli, Hor.: comissatum venire ad alqm, Plaut.: alqm comissatum intromittere, Ter.: recipere intra ianuam alqm comissatum, Liv.: alqm comissatum sequi, Liv.: absol., comissantium modo currum sequi, Liv.: eadem felicitas ab Oceano revertentes temulentos comissantesque inter ora hostium texit, Curt. – / Die Schreibung comissor u. comisor in gleich guten Hdschrn.; die Schreibung comessor u. comesor wohl aus falscher Etymologie (von comedo) entstanden, doch öfter bei Spät. (zB. in der Vulg. u. [comesationes] Gloss. Vgl. Brambach Lat. Orthogr. S. 275 u. Hilfsb. S. 31.
-
2 comissor
cōmissor, ātus sum, ārī (κωμάζω; vgl. Passow u. d. W.), einen fröhlichen Umzug halten, meist von jungen Leuten, die zur Nachfeier eines Gastmahls mit Musik u. Tanz lustig umherzogen u. endlich bei einem ihrer Genossen einkehrten, um von neuem zu zechen, umherschwelgen, alqm comissatum vocare, Plaut.: comissatum ire ad alqm, Plaut. u. Liv.: c. in domum Pauli, Hor.: comissatum venire ad alqm, Plaut.: alqm comissatum intromittere, Ter.: recipere intra ianuam alqm comissatum, Liv.: alqm comissatum sequi, Liv.: absol., comissantium modo currum sequi, Liv.: eadem felicitas ab Oceano revertentes temulentos comissantesque inter ora hostium texit, Curt. – ⇒ Die Schreibung comissor u. comisor in gleich guten Hdschrn.; die Schreibung comessor u. comesor wohl aus falscher Etymologie (von comedo) entstanden, doch öfter bei Spät. (zB. in der Vulg. u. [comesationes] Gloss. Vgl. Brambach Lat. Orthogr. S. 275 u. Hilfsb. S. 31.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comissor
-
3 comissor
cōmissor, ātus sum, ārī depon. (греч.)гулять и пировать Pl, Ter, H, L etc.comissatum ire ad aliquem Pl — с шумом и весельем отправиться к кому-л. пировать -
4 comissor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
5 comissor
comissari, comissatus sum V DEPcarouse, revel, make merry; hold a festive procession (L+S) -
6 cōmissor (comm-)
cōmissor (comm-) ātus, ārī, dep., κωμάζω, to revel, make merry, hold carnival: ad fratrem, L.: in domum alicuius, H.: comissantium curru, of revellers, L.—Supin. acc.: Phaedriam intromittamus comissatum, T. -
7 comessor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
8 comisor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
9 commensor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
10 commessor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
11 commisor
cōmissor (on account of erroneous deriv. from comis, comedo, commensa, etc., often written cōmisor, commisor, commissor, cōmesor, cōmessor, commessor, commensor, etc.; v. Vel. Long. p. 2233; Liv. 40, 7, 5 Drak.; Quint. 11, 3, 57; Spald. and Zumpt), ātus, 1, v. dep., = kômazô (v. Lidd. and Scott in h. v.), to hold a festive procession, to revel, make merry; of young people, who went about with music and dancing, to celebrate a festival, and finally returned to one of their companions, in order to carouse anew (class.; not in Cic.; cf., however, comissatio and comissator): nunc comissatum ibo ad Philolachetem,
Plaut. Most. 1, 4, 5:ad fratrem,
Liv. 40, 7, 5; 40, 13, 3:domum,
Plaut. Most. 1, 4, 22:qui praetereat comissatum volo vocari,
id. Stich. 5, 4, 4: in domum alicujus, * Hor. C. 4, 1, 11: intromittere aliquam comissatum, * Ter. Eun. 3, 1, 52.— Absol.:comissantium modo currum secuti sunt,
Liv. 3, 29, 5; * Quint. 11, 3, 57; Suet. Calig. 32; id. Dom. 21; Petr. 25, 1. -
12 comissabundus
cōmissābundus (cōmisābundus), a, um (comissor), einen lustigen Umzug haltend, umherschwärmend, -schwelgend, wie zum Umzug einhergehend, Liv. 9, 9, 17. Curt. 5, 7 (23), 10 u. 9, 10 [42], 26. Plin. 21, 9. Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 254. – / Über die Orthographie s. cōmissor /.
-
13 comissator
cōmissātor, ōris, m. (comissor), der einen fröhlichen Umzug hält od. mitmacht, ein lustiger Zechbruder, Ter. adelph. 783. Cic. Cael. 67. Liv. 40, 7, 8 u. 9, 1. Mart. 9, 61, 15. Gell. 4, 14, 4. – übtr., comissatores coniurationis, Kumpane von der katilinar. V. her, Cic. ad Att. 1, 16, 11: nunc conviva est comissatorque libellus, Mart. 5, 16, 9. – Über die Orthogr. vgl. comissor /.
-
14 comissabundus
cōmissābundus (cōmisābundus), a, um (comissor), einen lustigen Umzug haltend, umherschwärmend, -schwelgend, wie zum Umzug einhergehend, Liv. 9, 9, 17. Curt. 5, 7 (23), 10 u. 9, 10 [42], 26. Plin. 21, 9. Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 254. – ⇒ Über die Orthographie s. comissor ⇒.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comissabundus
-
15 comissator
cōmissātor, ōris, m. (comissor), der einen fröhlichen Umzug hält od. mitmacht, ein lustiger Zechbruder, Ter. adelph. 783. Cic. Cael. 67. Liv. 40, 7, 8 u. 9, 1. Mart. 9, 61, 15. Gell. 4, 14, 4. – übtr., comissatores coniurationis, Kumpane von der katilinar. V. her, Cic. ad Att. 1, 16, 11: nunc conviva est comissatorque libellus, Mart. 5, 16, 9. – Über die Orthogr. vgl. comissor ⇒.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comissator
-
16 comissabundus
cōmissābundus, a, um [ comissor ]разгульный, пирующий, участвующий в весёлом шествии, кутящий L, QC, PM -
17 comissatio
cōmissātio, ōnis f. [ comissor ]пиршество, разгул, весёлая, шумная прогулка, соединённая с пирушкой Vr, C, L, Sen etc. -
18 comissator
cōmissātor, ōris m. [ comissor ]1) участник разгула, весёлого шествия, гуляка, кутила Ter, C, L etc.libellus c. M — книга, читаемая во время кутежей2) соучастник ( conjurationis C) -
19 comissaliter
cōmissāliter, Adv. (*comissalis v. comissor), wie im schwärmenden Umzug, schwärmend, fröhlich, cantatas saepe c. nobis Phaëthontiadas, Sidon. epist. 1, 5, 3.
-
20 comissatio
cōmissātio (cōmisātio), ōnis, f. (comissor), der fröhliche Umzug und das damit verbundene Gelag, gew. im Plur., Varr. LL. 7, 89. Cic. Cat. 2, 10; Mur. 13. Liv. 1, 57, 5. Sen. ep. 51, 4 u. ad Helv. 10, 9. Mart. 5, 16, 9. Suet. Cal. 55, 2. Gell. 1, 9, 9. Iustin. 12, 13, 7.
- 1
- 2