-
1 cometer
tr 1) поверявам; поръчвам; 2) извършвам, изпадам в; cometer un error правя грешка; cometer un crimen извършвам престъпление; 3) използвам реторични фигури; 4) давам комисионна ( при търговия). -
2 crimen
m 1) престъпление; убийство; cometer un crimen извършвам престъпление; 2) прен., разг. зле направено нещо. -
3 incorrección
f 1) неточност, неправилност; 2) неучтивост; 3) некоректност; cometer una incorrección постъпвам некоректно. -
4 pecado
m 1) грях; mortal (capital) смъртен грях; 2) грешка; 3) разг. дявол; 4) прен., разг. прекаляване, излишък, дефект; sin pecado непорочен; caer en pecado съгрешавам; cometer un pecado върша грях; pecado original първородният грях; conocer uno su pecado изповядвам греха си; estar hecho un pecado прен. лош край, лош разултат.
См. также в других словарях:
cometer — Se conjuga como: temer Infinitivo: Gerundio: Participio: cometer cometiendo cometido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. cometo cometes comete cometemos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
cometer — |ê| v. tr. 1. Perpetrar, praticar (sempre à má parte). 2. Confiar, encarregar. 3. [Pouco usado] Empreender, começar. 4. Propor; oferecer. 5. Acometer. 6. Atacar. • v. pron. 7. Arriscar se. 8. Aventurar se … Dicionário da Língua Portuguesa
cometer — verbo transitivo 1. Hacer (una persona) [una cosa que constituye una falta, un error o un delito]: Cometes muchas faltas de ortografía. He cometido un error tonto. Lo acusan de haber cometido el asesinato del portero … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cometer — (Del lat. committĕre). 1. tr. Caer, incurrir en una culpa, yerro, falta, etc. 2. Usar una figura retórica o gramatical. 3. Com. Dar comisión mercantil. 4. p. us. Dicho de una persona: Ceder sus funciones a otra, poniendo a su cargo y cuidado… … Diccionario de la lengua española
cometer — (Del lat. committere < cum, con + mittere, enviar.) ► verbo transitivo 1 Incurrir en un delito, una falta o un error: ■ errar ha de servir para no volver a cometer la misma equivocación. 2 Ceder un cargo o un negocio a alguien: ■ cometió la… … Enciclopedia Universal
cometer — v tr (Se conjuga como comer) Hacer algo que se considera un error o una falta: cometer un delito, cometer una equivocación, cometer un atentado, cometer faltas de ortografía … Español en México
cometer — (v) (Básico) hacer algo de consecuencias negativas, como una falta, un error o un delito Ejemplos: Siempre cometo errores ortográficos al escribir. Condenan a una abogada por cometer fraude fiscal. Colocaciones: cometer un delito, cometer crimen… … Español Extremo Basic and Intermediate
cometer — {{#}}{{LM C09446}}{{〓}} {{ConjC09446}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynC09675}} {{[}}cometer{{]}} ‹co·me·ter› {{《}}▍ v.{{》}} {{♂}}Referido especialmente a una falta o a un delito,{{♀}} realizarlos o caer en ellos: • Es frecuente cometer faltas… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
cometer errores — cf. (afines) cagarla, escoñarla, joderla, meter el cazo, meter el * remo, meter la pata, parirla, dar un * patinazo, no dar * pie con bola, pifiarla, pin char, pringarla error, cometer errores cf. (afines) ► equivocarse … Diccionario del Argot "El Sohez"
cometer — transitivo incurrir, caer, perpetrar, consumar. Tratándose de alguna culpa o error, se utilizan incurrir y caer. Si se trata de culpa grave o de un delito, perpetrar. Se comete una equivocación, una imprudencia; pero solo se perpetra un desafuero … Diccionario de sinónimos y antónimos
cometer — tr. Incurrir en una falta … Diccionario Castellano