-
1 color
color. -
2 color
cŏlor (old form cŏlos, like arbos, clamos, honos, etc., Plaut. Mil. 4, 4, 43; Lucr. 6, 208; 6, 1073; Sall. C. 15, 5, acc. to Prob. II. pp. 1456 and 1467 P.; Plin. 13, 15, 30, § 98; 35, 11, 42, § 150), ōris, m. [root cal-, to cover; cf.: caligo, occulere, calyx], color, hue, tint.I.Lit.A.In gen.:2.varii rerum,
Lucr. 2, 786:nequeunt sine luce Esse,
id. 2, 795:aureus ignis,
id. 6, 205:albus,
id. 2, 823; cf.:color albus praecipue decorus deo est,
Cic. Leg. 2, 18, 45:purpureus conchyli,
Lucr. 6, 1073:Tyrios mirare,
Hor. Ep. 1, 6, 18; Ov. M. 4, 165; 10, 261; cf. id. ib. 6, 65; Verg. G. 1, 452:colorem accipere,
Plin. 11, 38, 91, § 225:bibere,
id. 8, 48, 73, § 193:inducere picturae,
id. 35, 10, 36, § 102:color caerulo albidior, viridior et pressior,
Plin. Ep. 8, 20, 4:amethystinus,
Suet. Ner. 32:color in pomo est, ubi permaturuit, ater,
Ov. M. 4, 165; Plin. 30, 2, 6, § 16:bonus,
Varr. R. R. 3, 7, 10:melior,
Plin. 7, 6, 5, § 41: colores, oculos qui pascere possunt, [p. 371] Lucr. 2, 419:rebus nox abstulit atra colorem,
Verg. A. 6, 272:quam cito purpureos deperdit terra colores,
Tib. 1, 4, 30:nec varios discet mentiri lana colores,
Verg. E. 4, 42:Iris, Mille trahens varios adverso sole colores,
id. A. 4, 701.— Poet.:ducere, of grapes, etc.,
to acquire color, become colored, Verg. E. 9, 49; Ov. M. 3, 485; cf. Sen. Ep. 71, 30.—Meton.a.Coloring stuff, dyestuff:b.regionis naturā minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax,
Flor. 4, 12, 60; Plin. 35, 6, 12, § 30 sq.—Flowers of varied colors:B.aspice quo submittat humus formosa colores,
Prop. 1, 2, 9; Val. Fl. 6, 492.—Specif., the natural color of men, the complexion, tint, hue:* b.qui color, nitor, vestitus,
Ter. Eun. 2, 2, 11:formae autem dignitas coloris bonitate tuenda est, color exercitationibus corporis,
Cic. Off. 1, 36, 130:venusti oculi, color suavis,
id. Tusc. 5, 16, 46:verus (opp. to paint),
Ter. Eun. 2, 3, 27 Don.; cf. Ov. A. A. 3, 164;and fucatus,
Hor. Epod. 12, 10:senex colore mustellino,
Ter. Eun. 4, 4, 22:niveus,
Hor. C. 2, 4, 3:albus,
fair, Ov. M. 2, 541:egregius,
Cic. Fin. 2, 20, 64:verecundus,
Hor. Epod. 17, 21; cf.:vide Num ejus color pudoris signum indicat,
Ter. And. 5, 3, 7: colorem mutare, to change or lose color (on account of any excitement of the passions, from shame, fear, pain, etc.), to blush, etc., Hor. Ep. 1, 16, 38; cf. Cic. Clu. 19, 54:color excidit,
Ov. M. 2, 602:perdere,
id. ib. 3, 99:adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non voltus ei constaret,
Liv. 39, 34, 7.—Prov.:2.homo nullius coloris,
an unknown man, Plaut. Ps. 4, 7, 99 (like the phrase: albus an ater sit; v. albus).—Sometimes for beautiful complexion, fine tint, beauty:II.o formose puer, nimium ne crede colori,
Verg. E. 2, 17:quo fugit Venus, heu, quove color?
Hor. C. 4, 13, 17; Ov. H. 3, 141.—Trop.A.In gen., color, i.e. external form, state, condition, position, outward show, appearance (predominant in rhet.; v. 2.; elsewh. rare, and mostly poet.):2. a.amisimus omnem non modo sucum ac sanguinem, sed etiam colorem et speciem pristinam civitatis,
Cic. Att. 4, 16, 10:vitae,
Hor. S. 2, 1, 60; cf.: omnis Aristippum decuit color et status et res, every color became him, i. e. he accommodated himself to every condition, id. Ep. 1, 17, 23: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint, et ne colorem quidem duxerint, have not acquired even the outward appearance, i.e. have imbibed or learned nothing, Sen. Ep. 108, 5; cf. Quint. 10, 1, 59: omnia eundem ducunt colorem;nec Persis Macedonum mores adumbrare nec Macedonibus Persas imitari indecorum,
Curt. 10, 3, 14 Vogel ad loc. —In gen. (rare):b.hos maxime laudat.. egregium hoc quoque, sed secundae sortis ingenium... hic tertius color est,
Sen. Ep. 52, 4:tertium illud genus... sed ne hic quidem contemnendus est color tertius,
id. ib. 75, 15; cf.:in omni vitae colore,
Stat. S. 2 prooem. init. —Esp., of diction, character, fashion, cast, coloring, style:B.ornatur igitur oratio genere primum et quasi colore quodam et suco suo,
Cic. de Or 3, 25, 95; cf. id. ib. 3, 52, 199:non unus color prooemii, narrationis, argumentorum, etc.,
Quint. 12, 10, 71:qui est, inquit, iste tandem urbanitatis color?
Cic. Brut. 46, 171:color dicendi maculis conspergitur,
Quint. 8, 5, 28; cf.:color totus orationis,
id. 6, 3, 110:simplicis atque inaffectati gratia,
id. 9, 4, 17:tragicus,
Hor. A. P. 236:operum colores,
id. ib. 86.—Pregn. (cf. supra, 1. B. 2.), a beautiful, brilliant quality or nature, splendor, lustre, brilliancy (freq. only in rhet. lang.):2.nullus argento color est avaris Abdito terris,
Hor. C. 2, 2, 1.—Of diction.a.A high, lively coloring, embellishment:b.intelleges nihil illius (Catonis) lineamentis nisi eorum pigmentorum quae inventa nondum erant, florem et colorem defuisse,
Cic. Brut. 87, 298; id. de Or. 3, 25, 100; id. Q. Fr. 2, 13 (15 a), 2.—In a bad sense, t. t., an artful concealment of a fault, a pretext, palliation, excuse, Quint. 4, 2, 88 Spald.; 6, 5, 5; 10, 1, 116; 11, 1, 81; 12, 1, 33; cf. Sen. Contr. 3, 21; 3, 25:res illo colore defenditur apud judicem, ut videatur ille non sanae mentis fuisse, etc.,
Dig. 5, 2, 5: sub colore adipiscendae possessionis, Cod. Th. 3, 6, 3; Juv. 6, 280. -
3 color
colŏr, ōris, m. [st2]1 [-] couleur. [st2]2 [-] couleur du visage, teint, fraîcheur du visage. [st2]3 [-] au fig. couleur, ton, coloris, éclat (du style). [st2]4 [-] état, condition, extérieur, aspect, genre. [st2]5 [-] couleur, prétexte, excuse. [st2]6 [-] procédé de défense, expédient.* * *colŏr, ōris, m. [st2]1 [-] couleur. [st2]2 [-] couleur du visage, teint, fraîcheur du visage. [st2]3 [-] au fig. couleur, ton, coloris, éclat (du style). [st2]4 [-] état, condition, extérieur, aspect, genre. [st2]5 [-] couleur, prétexte, excuse. [st2]6 [-] procédé de défense, expédient.* * *Color, huius coloris, masc. gen. Couleur.\Operum colores. Horat. Divers ornemens et enrichissemens.\Amethystinus. Plin. Violet.\Ater. Ouid. Noir couleur de charbon estainct.\Buxeus. Vide BVXVS. Palle.\Deterrimus. Virg. Tresmauvaise couleur, La pire.\Dilutus color. Plin. Blaffarde, Qui n'est gueres chargee.\Egregius color. Cic. Beau teinct de visage.\Flammeus color. Plin. Jaulne. \ Floridi colores. Plin. Couleurs gayes et vives, Haultes couleurs.\Exanguis color. Ouid. Palle.\Hyali color. Virg. Verd, Couleur de voerre.\Liquidus. Horat. Broyee et destrempee comme font les peinctres.\Melleus. Plin. De miel.\Murrhinus. Couleur de Cassidoine. Vide MVRRHA.\Niueus. Horat. Blanc comme neige.\Satur, abundans, largus. Virgil. Couleur fort chargee.\Spumens. Plin. Couleur d'escume.\Surdus. Plin. Couleur obscure.\Suauis. Cic. Plaisant à regarder, Plaisant à l'oeil.\Tetri colores. Lucret. Laides.\Thessalicus color. Lucret. De pourpre.\Tyrius color. Horat. De pourpre.\Varians. Plin. Changeant.\Verecundus. Horat. Honneste rougeur de visage, quand on rougit de honte.\Validus hominis color. Plin. Bonne et vive couleur, Bon teinct.\Mille coloribus arcus. Virgil. L'arc en ciel.\Accipere colorem. Plin. Prendre.\Amittere colorem. Ouid. Perdre sa couleur, Se descoulorer.\Colores qui aciem compungunt. Lucret. Qui font mal aux yeulx.\Sine colore consistere. Cic. Palle et deffaict.\Contactus colore aliquo. Lucret. Teinct.\Non credendum colori. Virgil. Il ne se fault point fier en sa beaulté.\Colorem ducere. Quintil. Acquerir et prendre couleur, Se coulourer.\Eluere colores. Quintil. Oster et effacer à force de laver, Descoulourer.\Excidit illi color. Ouid. Il a perdu toute couleur, Il est tout descoulouré.\Imbutus colorem aliquem. Lucret. Teinct de quelque couleur.\Mentiri colorem fuco. Virgil. Resembler, Estre teinct en la couleur de quelque chose, Farder.\Mignare in alium colorem. Lucret. Se changer en autre couleur.\Mutare colorem. Plin. Muer, Changer.\Nectere colores. Id est, res coloratas. Virgil. Conjoindre et mettre ensemble choses de diverses couleurs.\Colores qui oculos pascunt. Lucret. Qui delectent et contentent l'oeil.\Percoctus color. Lucret. Quand un homme est noir et bruslé du soleil.\Spargere coloribus aliquid. Virgil. Peindre ou teindre de diverses couleurs.\Tueri colorem exercitatione corporis. Cic. Conserver sa bonne couleur.\Color, per translationem pro Praetextu. Quintil. Couleur.\Color, Species. Virgil. Beaulté, Dignité, Forme.\Color ciuitatis. Cic. Amisimus colorem et speciem pristinam ciuitatis. Il n'y a plus ne forme ne figure, n'apparence de republique.\Vitae color. Horat. Qualité de vie, comme prosperité ou adversité.\Colores quae media defensionum vocantur a forensibus. Quintil. Choses faulses qui donnent couleur et apparence au principal. -
4 color
color (old colōs, S., L.), ōris, m [2 CAL-], color, hue, tint: nivis, O.: caeruleus, Cs.: Tyrios mirare, H.: flores mille colorum, O.: color in pomo est ater, O.: varios mentiri colores, V.: scuta lectissimis coloribus distinguunt, Ta.: colorem ducere, to acquire color, V.: Ducere purpureum colorem, O. — The natural color, complexion, tint, hue: qui color, vestitus? T.: formae dignitas coloris bonitate tuenda est: verus, T.: fucatus, H.: egregius: Num eius color pudoris signum indicat, T.: mutem colores? change color, H.: eius crebra coloris mutatio: In voltu color est sine sanguine, O.—Complexion, fine tint, beauty: nimium ne crede colori, V.: quo fugit Venus, heu, quove color? H. —Fig., external form, state, condition, position, outward show, appearance: civitatis: Omnis Aristippum decuit color, i. e. accommodated himself to every condition, H.: cornicula Furtivis nudata coloribus, stolen pomp, H.: caeli, aspect, Iu.—Of diction, character, fashion, cast, coloring, style: ornatur oratio quasi colore quodam: tragicus, H.: operum colores, H.: claris coloribus picta poësis. —Splendor, lustre, brilliancy: nullus argento color est Abdito, H.: amissos colores referre, H.— A pretext, plausibility: causae, Iu.* * *color; pigment; shade/tinge; complexion; outward appearance/show; excuse/pretext -
5 color
color, ōris, m. (vgl. occulere, celare), die Farbe, I) eig.: A) im allg., albus, Ggstz. niger, Lucr. u. Cic.: color caerulo albidior, viridi austerior et pressior, Plin. ep.: c. amethystinus, Suet.: ater, Ov. u. Plin.: aureus, Ov. u. Plin.: bonus, Varr., melior, Plin.: caeruleus, Caes.: candidus, Vitr. u. Ov.: coracinus, Vitr.: croceus, Gell.: furvus, Solin.: fuscus, Ov.: herbidus, Plin.: nativus, Plin.: naturalis, ICt.: piceus et niveus, Apul.: porraceus, Plin.: purpureus, Lucr., Vitr. u.a.: rufus, Scrib. u. Gell.: Tyrius, Hor.: viridis, Ov. u. Solin., viridior, Plin. ep.: c. aureus ignis, Lucr.: argenti, Hor. u. Plin.: vestium, Sen.: paenula od. tunica obsoleti coloris, Suet. u. Amm.: Iris mille trahens varios colores, Verg.: colorem ducere (von der Traube), sich färben, Farbe bekommen, Verg. – als Stoff zum Färben (Färbestoff), zum Malen, regionis natura minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax, Flor. 4, 12, 60: colorem accipere, bibere, annehmen (v. der Wolle u. Stoffen), Plin.: ebenso colorem (colores) ducere, perbibere, Sen.: colorem inducere picturae, Plin.: navem pretiosis coloribus pingere, Sen.: colores terere, Plin. – B) insbes.: 1) die natürliche Farbe des Menschen, die Gesichtsfarbe, der Teint, a) im allg.: verus, Ter., Ggstz. fucatus, Hor.: albus, Ov.: exsanguis, Sall. u. Rut. Lup.: egregius, suavis, Cic.: colorem mutare, Hor., Quint. u. Curt., od. perdere, Ov., die Farbe (vor Scham, Furcht, Schmerz usw.) wechseln, -verlieren (vgl. crebra coloris mutatio, Cic.); aber colorem mutare auch = blaß werden (vom vielen Studieren), Sen. rhet.: c. non mansit ei, Verg.: c. excidit, Ov.: tales virgo dabat ore colores, so verfärbte sich ihr Gesicht, Verg.: colorem obtinere (als Ggstz. von mutare), Plaut.: im Bilde, ac ne carmen quidem sani coloris enituit, selbst nicht der Poesie blieb eine gesunde Lebensfrische, Petr. 2, 8. – Sprichw., homo nullius coloris, ein unbekannter Mensch, Plaut. Pseud. 1196. – b) prägn. = frische-, schöne Gesichtsfarbe, frischer-, schöner Teint, Schönheit, robur et colos, Liv. 28, 26, 14: nimium ne crede colori, Verg.: abiit corpusque colorque, Ov. – 2) Plur. colores, die Farbenpracht der Blumen, meton. = prangende Blumen, Prop. 1, 2, 9. Val. Flacc. 6, 492. – II) übtr.: A) im allg., die Farbe, der äußere Anstrich, das Äußere (= die äußere Beschaffenheit), civitatis, Cic.: vitae, Hor.: omnis Aristippum decuit c., ihn kleidete jede Farbe = er wußte sich in alle Verhältnisse, in jede Lage zu finden, Hor.: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint et ne colorem quidem duxerint, u. nicht einmal den äußern Anstrich (eines Philosophen) angenommen = gar nichts gelernt haben, Sen.: captivi colore (unter der Maske eines G., scheinbar als G.) transivit, Amm. 26, 9, 6. – B) insbes.: 1) v. der Rede, Diktion, Ton und Farbe, das Kolorit (= der allgemeine Charakter, der Zuschnitt), Cic. u.a.: c. urbanitatis, Cic.: c. tragicus, Hor. – 2) prägn.: a) das hebende, lebhafte Kolorit, der Schmuck, χρῶμα, Cic.: verb. flos et color pigmentorum, Cic. – b) der äußere, täuschende Anstrich = das Beschönigen, dare colorem rebus turpibus, Quint.: dic aliquem colorem, Iuven. – / Nbf. colōs, ōris, m., Plaut. Men. 828 u. mil. 1179. Titin. com. 114. Lucr. 6, 208 u. 1072. Varr. sat. Men. 425. Sall. Cat. 15, 5. Liv. 28, 26, 14. Plin. 9, 149; 13, 98 u.a. Symm. ep. 1, 15; vgl. Serv. Verg. georg. 2, 256.
-
6 color
color, ōris, m. (vgl. occulere, celare), die Farbe, I) eig.: A) im allg., albus, Ggstz. niger, Lucr. u. Cic.: color caerulo albidior, viridi austerior et pressior, Plin. ep.: c. amethystinus, Suet.: ater, Ov. u. Plin.: aureus, Ov. u. Plin.: bonus, Varr., melior, Plin.: caeruleus, Caes.: candidus, Vitr. u. Ov.: coracinus, Vitr.: croceus, Gell.: furvus, Solin.: fuscus, Ov.: herbidus, Plin.: nativus, Plin.: naturalis, ICt.: piceus et niveus, Apul.: porraceus, Plin.: purpureus, Lucr., Vitr. u.a.: rufus, Scrib. u. Gell.: Tyrius, Hor.: viridis, Ov. u. Solin., viridior, Plin. ep.: c. aureus ignis, Lucr.: argenti, Hor. u. Plin.: vestium, Sen.: paenula od. tunica obsoleti coloris, Suet. u. Amm.: Iris mille trahens varios colores, Verg.: colorem ducere (von der Traube), sich färben, Farbe bekommen, Verg. – als Stoff zum Färben (Färbestoff), zum Malen, regionis natura minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax, Flor. 4, 12, 60: colorem accipere, bibere, annehmen (v. der Wolle u. Stoffen), Plin.: ebenso colorem (colores) ducere, perbibere, Sen.: colorem inducere picturae, Plin.: navem pretiosis coloribus pingere, Sen.: colores terere, Plin. – B) insbes.: 1) die natürliche Farbe des Menschen, die Gesichtsfarbe, der Teint, a) im allg.: verus, Ter., Ggstz. fucatus, Hor.: albus, Ov.: exsanguis, Sall. u. Rut. Lup.: egregius, suavis, Cic.: colorem mutare, Hor., Quint. u. Curt., od. perdere, Ov.,————die Farbe (vor Scham, Furcht, Schmerz usw.) wechseln, -verlieren (vgl. crebra coloris mutatio, Cic.); aber colorem mutare auch = blaß werden (vom vielen Studieren), Sen. rhet.: c. non mansit ei, Verg.: c. excidit, Ov.: tales virgo dabat ore colores, so verfärbte sich ihr Gesicht, Verg.: colorem obtinere (als Ggstz. von mutare), Plaut.: im Bilde, ac ne carmen quidem sani coloris enituit, selbst nicht der Poesie blieb eine gesunde Lebensfrische, Petr. 2, 8. – Sprichw., homo nullius coloris, ein unbekannter Mensch, Plaut. Pseud. 1196. – b) prägn. = frische-, schöne Gesichtsfarbe, frischer-, schöner Teint, Schönheit, robur et colos, Liv. 28, 26, 14: nimium ne crede colori, Verg.: abiit corpusque colorque, Ov. – 2) Plur. colores, die Farbenpracht der Blumen, meton. = prangende Blumen, Prop. 1, 2, 9. Val. Flacc. 6, 492. – II) übtr.: A) im allg., die Farbe, der äußere Anstrich, das Äußere (= die äußere Beschaffenheit), civitatis, Cic.: vitae, Hor.: omnis Aristippum decuit c., ihn kleidete jede Farbe = er wußte sich in alle Verhältnisse, in jede Lage zu finden, Hor.: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint et ne colorem quidem duxerint, u. nicht einmal den äußern Anstrich (eines Philosophen) angenommen = gar nichts gelernt haben, Sen.: captivi colore (unter der Maske eines G., scheinbar als G.) transivit, Amm. 26, 9, 6. – B)————insbes.: 1) v. der Rede, Diktion, Ton und Farbe, das Kolorit (= der allgemeine Charakter, der Zuschnitt), Cic. u.a.: c. urbanitatis, Cic.: c. tragicus, Hor. – 2) prägn.: a) das hebende, lebhafte Kolorit, der Schmuck, χρῶμα, Cic.: verb. flos et color pigmentorum, Cic. – b) der äußere, täuschende Anstrich = das Beschönigen, dare colorem rebus turpibus, Quint.: dic aliquem colorem, Iuven. – ⇒ Nbf. colōs, ōris, m., Plaut. Men. 828 u. mil. 1179. Titin. com. 114. Lucr. 6, 208 u. 1072. Varr. sat. Men. 425. Sall. Cat. 15, 5. Liv. 28, 26, 14. Plin. 9, 149; 13, 98 u.a. Symm. ep. 1, 15; vgl. Serv. Verg. georg. 2, 256. -
7 color
color color, oris m цвет -
8 color
color color, oris m окраска -
9 color
ōris m.colorem ducere V — принимать цвет, окрашиваться2) краска, краситель ( colores terere PM)3) цвет лица (albus O; suavis C)colorem mutare H, Q etc. (perdere O) — перемениться в лице или побледнетьhomo nulli (= nullīus) colons погов. Pl — неведомый человек (незнакомец)4) красивый цвет лица, приятная наружность, красота (robur et c. L)quo fugit Venus, heu, quove color? H — увы, куда скрылись любовь и красота?5) внешний вид, (преим. блестящее) состояние, положение ( civitatis C)omnis Aristippum decuit c. H — Аристипп приноровлялся к любым обстоятельствам6) колорит, оттенок ( pigmentorum C); манера, стиль (orationis antiquae Sen; tragĭcus H); отпечаток, налёт ( urbanitatis C)7) яркий цвет, pl. цветы (aspĭce, quos submittit humus formosa colores Prp); прикрасыaliquem colorem dicere J — стараться выгородить (оправдать) кого-л.8) вид, предлогillo colore Dig — в этой форме или под этим предлогом -
10 color
1) цвет (1. 70 § 12 D. 32). 2) вид, предлог (1. 2. 5 D. 5, 2. 1. 49 D. 24, 1. 1. 4 D. 36, 1. и 1. 1 § 4 D. 47, 14).Латинско-русский словарь к источникам римского права > color
-
11 color
{Deutsch:} Farbe (f){Русский:} окраска (ж), цвет (м) -
12 color
oris, m третье склонение цветЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > color
-
13 color
,oris mцвет, окраска -
14 color
, oris mцвет, окраска -
15 dis-color
dis-color ōris, adj., of another color, not of the same color: auri per ramos aura, V.: matrona meretrici, different in dress, H.: vestis fatis discolor alba meis, O.—Party-colored, of different colors: signa: miles, black and white (in draughts), O. -
16 con - color
con - color colōris, adj., of the same color: cum fetu albo sus, V.: umerus sinister dextro, O.: populus festo, i. e. clothed in white, O. -
17 dē-color
dē-color ōris, adj., deprived of color, discolored, faded: sanguis: Indus, swarthy, O., Pr.: heres, colored, dark, Iu.: decolor fuligine, Iu.: sanguine, stained, O.—Fig., degenerate, depraved: aetas, V.: fama, O. -
18 Odocoileus (Blastoceros) bezoarticus color
NLD Patagonisch pampashertAnimal Names Latin to English > Odocoileus (Blastoceros) bezoarticus color
-
19 coloro
cŏlōro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.].I.To give a color to, to color, tinge (class.):B.corpora,
Cic. N. D. 1, 39, 110:lignum sinopide,
Plin. 35, 6, 13, § 31:lineas testa trita,
id. 35, 3, 5, § 16:medicamentum rubricā vel atramento,
Scrib. Comp. 228:coloratum Tithoni conjuge caelum,
Ov. Am. 2, 5, 35.—In partic., to color reddish or brownish, to tinge:II.cum in sole ambulem, natura fit ut colorer,
Cic. de Or. 2, 14, 60; Quint. 5, 10, 81; Sen. Ep. 108, 4:pira sole,
Plin. 15, 15, 16, § 54; Prop. 3 (4), 13, 16:colorat aequora Nilus,
Cat. 11, 7.—Trop. (cf. color, II.).A.In gen., to imbue thoroughly:B.sapientia nisi alte descendit et diu sedit animum non coloravit, sed infecit,
Sen. Ep. 71, 30.—Esp.1.Of discourse, to give it a coloring; and in pass., to retain or receive a coloring, to be tinged:2.cum istos libros studiosius legerim, sentio orationem meam illorum tactu quasi colorari,
Cic. de Or. 2, 14, 60; id. Or. 13, 42:urbanitate quādam quasi colorata oratio,
id. Brut. 46, 170. —(In a bad sense.) To give a coloring, to gloss over, palliate, Val. Max. 8, 2, 2:A.inepta sua serio vultu,
Prud. Cath. 2, 35 (cf. color, II. B. b.).—Hence, cŏlōrātus, a, um, P. a.Colored, having color:2.arcus,
Cic. N. D. 3, 20, 51:uvae,
Col. 11, 2:pira,
Plin. 15, 15, 16, § 56.—Esp., colored red, red, imbrowned, Quint. 5, 10, 81:B.corpora,
having a healthy color, id. 8, prooem. § 19; cf.virtus,
Sen. Vit. Beat. 7, 3:aliquis speciosior et coloratior,
Cels. 2, 2:Indi,
Verg. G. 4, 293:Seres,
Ov. Am. 1, 14, 6:Etrusci,
Mart. 10, 68.—Trop., colored, specious:ficta et colorata,
Sen. Ep. 16, 2.— Adv.: cŏlōrātē, in a specious or plausible manner:offert tale patrocinium,
Quint. Decl. 285. -
20 caerula
1.caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]I.Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).A.Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:B.(zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,
Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:per caeli caerula,
Lucr. 1, 1089; 6, 96;and without caeli,
id. 6, 482.—Of the universe:magni per caerula mundi,
Lucr. 5, 770;and of the brightness of the stars: bigae,
Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.candor,
Plin. 35, 6, 28, § 47:splendor,
id. 37, 9, 51, § 134.—Of the sea:C.ponti plaga caerula,
Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:pontus,
Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:aequora,
Cat. 64, 7; so,campi = mare,
Plaut. Trin. 4, 1, 15:aquae,
Ov. M. 8, 229; 15, 699:undae,
Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:vada,
Verg. A. 7, 198:gurges,
Ov. M. 2, 528:color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,
Plin. Ep. 8, 20, 4:Oceani amictus,
Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:caerula verrunt,
Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:di,
sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.of the same: Jovis frater,
Ov. M. 1, 275:Triton,
id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:Thetis,
Tib. 1, 5, 46;and of the same: mater (sc. Achillis),
Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:Psamathe,
a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:currus (Neptuni),
Verg. A. 5, 819:equi (Tritonis),
Ov. H. 7, 50:Scylla (navis),
Verg. A. 5, 123; cf.color. Ov M. 14, 555: puppis,
id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—Also of rivers and things that are connected therewith:D.caeruleus Thybris,
Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:crines,
Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—Of other darkblue objects:II.omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,
Caes. B. G. 5, 14:an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?
Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:olearum plaga,
Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;colla,
id. A. 2, 381:serpens,
Ov. M. 3, 38:guttae (serpentis),
id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:vexillum,
Suet. Aug. 25:flos (heliotropi),
Plin. 22, 21, 29, § 57:oculi (Germanorum),
Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—Transf.A.In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:B.stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,
Verg. A. 3, 64 Serv.:imber,
id. ib. 3, 194;5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,
id. G. 1, 453; so,equi (Plutonis),
Ov. F. 4, 446:ratis fati,
Prop. 2 (3), 28, 40:puppis (Charontis),
Verg. A. 6, 410:mors,
Albin. ad Liv. 1, 93:nox,
Stat. S. 1, 6, 85:umbra noctis,
id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:panis,
Juv. 14, 128:baca (lauri),
Plin. 15, 30, 39, § 128:bacis caerula tinus,
Ov. M. 10, 98.—Dark green, green, greenish:2.cucumis,
Prop. 4 (5), 2, 43:coma,
Ov. M. 11, 158:arbor Palladis,
id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.
См. также в других словарях:
color — (Del lat. color, ōris). 1. m. Sensación producida por los rayos luminosos que impresionan los órganos visuales y que depende de la longitud de onda. U. t. c. f.) 2. color natural de la tez humana. 3. Sustancia preparada para pintar o teñir. 4.… … Diccionario de la lengua española
color — [kul′ər] n. [ME & OFr colour < L color < OL colos, orig., a covering < IE base * kel , to conceal, hide > HULL1, HALL] 1. the sensation resulting from stimulation of the retina of the eye by light waves of certain lengths 2. the… … English World dictionary
Color — Col or (k[u^]l [ e]r), n. [Written also {colour}.] [OF. color, colur, colour, F. couleur, L. color; prob. akin to celare to conceal (the color taken as that which covers). See {Helmet}.] 1. A property depending on the relations of light to the… … The Collaborative International Dictionary of English
color — col·or n: a legal claim to or appearance of a right or authority threats that gave color to an act of self defense usu. used in the phrase under color of a police officer held liable for violating the plaintiff s civil rights under color of state … Law dictionary
color — 1. Cuando significa ‘cualidad de los seres por la cual impresionan la retina de modo diferente según cómo reflejen los rayos luminosos’ y ‘cada uno de los distintos modos en que puede percibirse esta cualidad’, es masculino en la lengua general… … Diccionario panhispánico de dudas
color — sustantivo masculino 1. Impresión o sensación que producen por medio de la retina los rayos de luz reflejados en los cuerpos: colores vivos, colores intensos, colores pálidos, colores fríos, colores calientes. El arco iris es un fenómeno luminoso … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
color — n 1 Color, hue, shade, tint, tinge, tone are comparable when they mean a property or attribute of a visible thing that is recognizable only when rays of light fall upon the thing and that is distinct from properties (as shape or size) apparent in … New Dictionary of Synonyms
color — COLÓR adj. invar. (Despre filme, fotografii etc.) Tehnicolor. – Din engl. color. Trimis de hai, 30.06.2004. Sursa: DEX 98 COLÓR adj. invar. v. tehnicolor. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime colór … Dicționar Român
Color Me — Color Me, Barbra Saltar a navegación, búsqueda Color Me, Barbra, realizado en 1966, es el segundo especial de Barbra Streisand para la televisión. Después del enorme éxito de My Name is Barbra y una vez liberada, el 26 de diciembre de 1965, del… … Wikipedia Español
color — early 13c., skin color, complexion, from O.Fr. color color, complexion, appearance (Mod.Fr. couleur), from L. color color of the skin; color in general, hue; appearance, from Old L. colos, originally a covering (akin to celare to hide, conceal ) … Etymology dictionary
Color (EP) — Color EP by Girugamesh Released July 7, 2010 Genre Alternative Metal Rock Length 1 … Wikipedia