-
1 colluctatio
colluctātĭo ( conl-), ōnis, f. [colluctor], a wrestling, struggling, contending with something (post-Aug. prose).I.Prop.:II.in colluctatione vel pancratio,
Dig. 9, 2, 7;so of the fighting of oxen,
Col. 6, 2, 4.—Trop., the death struggle, Sen. Q. N. 3, 18, 1. —Of an embracing in love, App. M. 9, p. 219, 12; Lact. 1, 17.—Of a difficult utterance:est aliis concursus oris et cum verbis suis colluctatio,
Quint. 11, 3, 56. -
2 colluctatio
struggling (physical), wrestling; struggle, conflict; death struggle/agony -
3 conluctatio
colluctātĭo ( conl-), ōnis, f. [colluctor], a wrestling, struggling, contending with something (post-Aug. prose).I.Prop.:II.in colluctatione vel pancratio,
Dig. 9, 2, 7;so of the fighting of oxen,
Col. 6, 2, 4.—Trop., the death struggle, Sen. Q. N. 3, 18, 1. —Of an embracing in love, App. M. 9, p. 219, 12; Lact. 1, 17.—Of a difficult utterance:est aliis concursus oris et cum verbis suis colluctatio,
Quint. 11, 3, 56. -
4 rixor
I.Lit. (rare but class.):II.multo cum sanguine saepe rixantes,
Lucr. 6, 1286: cum esset cum eo de amiculā rixatus, * Cic. de Or. 2, 59, 240:de lanā caprinā,
Hor. Ep. 1, 18, 15. — Absol.:non pugnat sed rixatur (orator),
Tac. Or. 26:rixantis modo,
Quint. 11, 3, 172; 6, 4, 9.—Transf., in gen., to oppose; to clash, disagree, conflict:(herbae) dum tenerae sunt vellendae, prius enim aridae factae rixantur,
i. e. offer resistance, Varr. R. R. 1, 47:rami arborum inter se,
i. e. to grow across each other, Plin. 16, 2, 2, § 6:consonantes asperiores in commissura verborum rixantur,
Quint. 9, 4, 37:cum ore concurrente rixari,
id. 11, 3, 121 (for which, colluctatio); id. 11, 3, 121, § 56:cum theatro saeculoque,
Mart. 9, 27, 9:dum inter se non rixentur cupiditas et timor,
Sen. Ep. 56, 5.► Act. collat. form rixo, āre, Varr. ap. Non. 477, 22 sq.
См. также в других словарях:
GYMNASTICA — Graece Γυμναςτικὴ, Latin. Ars exercitatoria, finitore Galeno l. ad Thras. ἐπιςτήμη ἐςτὶ τῆς εν πᾶσι γυμνασίοις δυν´αμεως, quoe omnium exercitationnum facultates novit. Mercuriali est Facultas quaedam omnium exercitationum facultates contemplans,… … Hofmann J. Lexicon universale
Colluctation — Col luc*ta tion, n. [L. colluctatio, fr. colluctari to struggle with; col + luctari to struggle.] A struggling; a contention. [Obs.] [1913 Webster] Colluctation with old hags and hobgoblins. Dr. H. More. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
colluttazione — /kol:ut:a tsjone/ s.f. [dal lat. colluctatio onis ]. 1. [scontro fra persone che vengono alle mani: ci fu una furiosa c. ] ▶◀ (non com.) barabuffa, baruffa, lite, litigio, mischia, parapiglia, rissa, tafferuglio, zuffa. ⇓ cazzottata, (non com.)… … Enciclopedia Italiana
colluctation — ˌkäləkˈtāshən noun ( s) Etymology: Latin colluctation , colluctatio, from colluctatus (past participle of colluctari to struggle, from com + luctari) + ion , io ion more at lock : struggle … Useful english dictionary