Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

colloquium+dirimere

  • 1 dirimo

    dĭrĭmo, ēmi, emptum ( perf. dirempsi, cited as error, Charis. 220 P.), 3, v. a. [disĕmo, like diribeo, from dis-habeo], to take apart; to part, separate, divide (class.; esp. freq. in the trop. sense—cf.: findo, scindo, divello, separo, sejungo, segrego, secerno).
    I.
    Lit.:

    dirimi corpus distrahive,

    Cic. N. D. 3, 12; cf. Lucr. 6, 1075:

    Tiberis Veientem agrum a Crustumino dirimens,

    Plin. 3, 5, 9, § 53; cf.:

    castris Ilerdam,

    Luc. 4, 33: sontes justis (Minos), Claud. ap. Rufin. 2, 477:

    oppida nostra unius diei itinere dirimuntur,

    are separated from each other, Plin. Ep. 6, 8, 2; cf.:

    urbs Vulturno flumine dirempta,

    Liv. 22, 15; and:

    dirempta mari gens,

    Plin. Pan. 32; and absol.:

    dirimente amne,

    Liv. 42, 39 et saep.— Poet., of cutting through the waves in a ship, Stat. Th. 5, 482.
    II.
    Trop.
    A.
    To break off, interrupt, to disturb, put off, delay (the fig. is taken from combatants who are parted asunder; transferred, like the opp. committere, to things; cf.:

    dirimere infestas acies, dirimere iras,

    Liv. 1, 13):

    proelium tandem diremit nox,

    Plaut. Am. 1, 1, 99; so,

    proelium,

    Caes. B. C. 1, 40 fin.; Sall. J. 60 fin.; Liv. 37, 32; Verg. A. 5, 467 al.; cf. Plin. Ep. 4, 9, 9:

    pugnam,

    Liv. 27, 13:

    bellum,

    id. 27, 30; 40, 52; Verg. A. 12, 79:

    certamina,

    Ov. M. 5, 314 et saep.:

    controversiam,

    i. e. to adjust, compose, Cic. Off. 3, 33, 119:

    seditionem,

    Front. Strat. 1, 8, 6:

    litem,

    Ov. M. 1, 21:

    rem arbitrio,

    id. F. 6, 98 et saep.; also, to separate, dissolve, break off a connection:

    conjunctionem civium,

    Cic. Off. 3, 5, 23:

    societatem,

    id. Sull. 2, 6; Liv. 8, 23:

    nuptias,

    Suet. Caes. 43:

    affinitatem,

    Tac. A. 12, 4:

    amicitias,

    id. ib. 6, 29; cf. Cic. Lael. 10, 34:

    caritatem quae est inter natos et parentes,

    id. ib. 8, 27:

    pacem,

    Liv. 9, 8; Quint. 2, 16, 7:

    conubium,

    Liv. 4, 6 et saep.—So too, to interrupt, disturb, break up a conversation, deliberation, etc.:

    colloquium,

    Caes. B. G. 1, 46, 4:

    sermonem,

    Cic. Rep. 1, 11:

    concilia populi,

    Liv. 1, 36 fin.:

    comitia,

    id. 40, 59 al.; cf. absol.:

    actum est eo die nihil: nox diremit,

    Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.—
    B.
    In gen., to destroy, frustrate, bring to naught:

    natura animaï morte dirempta,

    Lucr. 1, 114:

    auspicium,

    Liv. 8, 23 fin.; cf.:

    rem susceptam,

    Cic. Leg. 2, 12, 31: dirimere [p. 585] tempus et proferre diem, id. Div. 1, 39, 85:

    ea res consilium diremit,

    Sall. C. 18 fin.— Absnl., to dissuade, to be unfavorable:

    dirimen tibus auspicibus,

    Amm. 14, 10, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > dirimo

См. также в других словарях:

  • parlement — m. acut. C est devis et conference entre deux ou plusieurs sur quelque affaire, Colloquutio, Colloquium. Liu. lib. 23. Parlement aussi est une Cour souveraine seant en la ville capitale de son ressort. On dit selon cela Cour et Cours de Parlement …   Thresor de la langue françoyse

  • departir — se Departir et s en aller de la maison, Abire domo. Se departir de quelqu un, Desistere ab aliquo. Se departir d aucun en le baisant, Dimitti osculo. Se departir d avec aucun, et aller demeurer ailleurs, Semigrare ab aliquo. Si tu te voulois… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»