-
1 colloquial
[kə΄ləukwiəl] a խոսակցական, գործածական -
2 expression
[ik΄spreʃn] n արտահայտություն. beyond expression անարտահայտելի. Her expression was full of sorrow Նրա դեմքը վիշտ էր արտա հայ տում. a colloquial/literary/bookish expression խոսակ ցա կան/գրական/գրքային ար տահայ տու թյուն. as an expression of my thanking ի նշան իմ շնոր հակալության -
3 language
[΄læŋgwidз]1. n լեզու. native/living/ dead language մայրենի/կենդանի/մեռած լեզու. ancient/modern/colloquial language հին/ժամա նա կակից/խոսակցական լեզու. official/state language պաշ տոնկան/պետական լեզու. master a language տի րապետել լեզվին. speak several languages մի քանի լեզվով խոսել. language allowance/bonus (օտար) լեզվի իմացության համար տրվող հա վելավճար. be good at languages լեզվական ունա կություններ ունենալ. abusive/bad/foul language հայհոյանք. use bad language հայհոյախոսել. 2.a լեզ վական language components լեզվի բաղադրի չներ. language barrier/policy/mistake լեզվական պատ նեշ/քաղաքականություն/սխալ. speak the same language ընդհանուր լեզու գտնել. sign language ժեստերի լեզու. հմկրգ. language data լեզվական տվյալներ. language processor լեզվի մեկնիչ/մեկնաբա նիչ. language subset լեզվի են թա բազ մություն -
4 word
I[wə:d] n բառ. foreign/necessary/unknown/ colloquial/improper word օտար/ա ն հրաժեշտ/անծանոթ/խոսակցական/անվայել բառ. in a/in one word մի խոսքով, կարճ ասած. word for word բառացի. by word of mouth բերանացի, բա նավոր կերպով. on the /with the word անմիջապես. in word and deed խոսքով և գործով. in other words այլ կերպ ասած. not a word to anyone ոչ ոքի ոչ մի խոսք. a play on words բառախաղ. a man of few word քչախոս մարդ. the last word in science գիտության վերջին խոսքը. have no word from smn լուր չունենալ. word came հաղոր դեցին. leave word խնդրել հաղորդել. say a good word for բարեխոսել. (խոստում) a man of word իր ասածի տեր մարդ.Wword of honour, Upon my word Ազնիվ խոսք. as good as his word խոսքին հավատարիմ մնալ. break one’s word խոստումը չկա տարել. give/pawn one’s word խոսք տալ. pass one’s word երաշխավորել. Take my word Հավատացեք ինձ. My word ! Ա՛յ քեզ բան Give the word ! Հրամայե՛ք. հմկրգ. word addressable processor բառային հաս ցե ավորմամբ պրոցեսոր. word capacity ծավալը բառերով. word oriented բառային մշակմամբII[wə:d] v բառերով արտահայտել. համա պատասխան բառեր գտնել. ձևա կեր պել. a carefully worded answer հանգամանորեն ձևակերպված պատախան
См. также в других словарях:
Colloquial — Col*lo qui*al, a. [See {Colloqui}.] Pertaining to, or used in, conversation, esp. common and familiar conversation; conversational; hence, unstudied; informal; as, colloquial intercourse; colloquial phrases; a colloquial style. {Col*lo qui*al*ly} … The Collaborative International Dictionary of English
colloquial — index ordinary, prevailing (current), prevalent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
colloquial — 1751, from COLLOQUY (Cf. colloquy) a conversation + AL (Cf. al) (1). Related: Colloquially … Etymology dictionary
colloquial — is a term used in dictionaries and books on language to describe the less formal vocabulary and grammar of everyday speech. In some dictionaries, informal is used instead (as being less judgemental), although the implications for usage are the… … Modern English usage
colloquial — [adj] particular, familiar to an area, informal chatty, common, conversational, demotic, dialectal, everyday, idiomatic, jive*, popular, street*, vernacular; concept 267 Ant. correct, formal, standard, stilted … New thesaurus
colloquial — ► ADJECTIVE ▪ (of language) used in ordinary or familiar conversation; not formal or literary. DERIVATIVES colloquially adverb. ORIGIN from Latin colloquium conversation … English terms dictionary
colloquial — [kə lō′kwē əl] adj. [< L colloquium (see COLLOQUY) + AL] 1. having to do with or like conversation; conversational 2. INFORMAL (sense e) colloquially adv … English World dictionary
colloquial — [[t]kəlo͟ʊkwiəl[/t]] ADJ GRADED Colloquial words and phrases are informal and are used mainly in conversation. ...a colloquial expression... His stumbling attempts at colloquial Russian amused her. Derived words: colloquially ADV GRADED ADV with… … English dictionary
colloquial — col•lo•qui•al [[t]kəˈloʊ kwi əl[/t]] adj. 1) characteristic of or suitable to ordinary or familiar conversation or writing rather than formal speech or writing; informal 2) involving or using conversation • Etymology: 1745–55; colloquy+ al… … From formal English to slang
colloquial — colloquially, adv. colloquialness, colloquiality, n. /keuh loh kwee euhl/, adj. 1. characteristic of or appropriate to ordinary or familiar conversation rather than formal speech or writing; informal. 2. involving or using conversation. [1745 55; … Universalium
colloquial — adjective Date: 1751 1. of or relating to conversation ; conversational 2. a. used in or characteristic of familiar and informal conversation; also unacceptably informal b. using conversational style • … New Collegiate Dictionary
