-
1 coactus
I 1. coāctus, a, umpart. pf. к cogo2. adj.1) притворный ( lacrimae V)2) вынужденный, (под-)невольный ( scelus SenT)falso terrore c. Lcr — гонимый (движимый) ложным страхомII coāctus, ūs (тк. в abl.) m. [ cogo ]понуждение, принуждение -
2 coactus
, coacta, coactum (m,f,n) см. cogo -
3 cogo
cōgo, coēgī, coāctum, ere [ cum + ago ]1) сгонять, загонять ( oves stabulis V); вводить, приводить ( navem in portum C)2) собирать, сосредоточивать ( exercitum in unum locum C)3) собирать, созывать (senatum in curiam L; concilium Cs, V, L)4) вызывать ( aliquem in senatum C)5) связывать, сочетать ( verba in alternes pedes O)comas nodo c. SenT — завязывать волосы узлом6) с.-х. производить сбор (уборку), собирать (oleam Cato; mella pressis favis V — ср. 10.; vindemiam Dig)7) взимать, взыскивать (debita Dig; aliquid in и ad fiscum Dig, T)8) вымогать, выжимать ( pecuniam C)9) копить, накапливать (aurum H; arma domi suae Dig)10) сгущать, уплотнять ( mella frigore V — ср. 6.; in nubes cogitur aēr C)c. lac in duritiem PM — створаживать молокоlac coactum Vr, O — простоквашаcoacta alvus мед. CC — запорvestis coacta PM — одежда из плотной ( или валяной) тканиcuneis coactis V (A. 12, 457) — сомкнутыми клиньями (отрядами), но тж. V (А. 7, 509) посредством забиваемых (внутрь дерева) клиньев11) смыкать, стягиватьin artas coactus fauces L — стиснутый в узком ущельеc. potestatem alicujus intra anni spatium L — ограничить чьи-л. полномочия годичным срокомaliquid ad salutarem modum c. Sen — ввести что-л. в разумные рамкиaliquem in mores hominemque c. St — внушить кому-л. чувства человечности13) замыкатьc. agmen L — замыкать походную колонну, т. е. быть в арьергарде, перен. C, Sen быть последнимnec duces esse, nec agmen c. погов. C — не быть ни полководцами, ни последними солдатами14) принуждать, заставлятьc. aliquem facere (или ut faciat) aliquid C etc. — заставить кого-л. что-л. сделатьc. aliquem aliquid и ad aliquid C etc. — вынуждать кого-л. к чему-л.c. aliquem in deditionem (ad defectionem) L — принудить кого-л. к сдаче (отложиться)Helvetii existimabant sese coacturos Allobroges, ut per suos fines eos ire paterentur Cs — гельветы рассчитывали, что они силой заставят аллоброгов пропустить их через свою территориюfame coactus C, Ph — движимый чувством голода15) филос. делать вывод, выводить заключение, заключать ( aliquid ita esse C)hinc (или ex quibus) cogitur C — из этого следует -
4 incoactus
I in-coāctus, a, um [ in priv. + cogo ]непринуждённый, добровольный ( injussus incoactusque Sen)II in-coāctus, a, um [ cogo ]свернувшийся, створожившийся ( caseus Ap) -
5 cogere
1) собирать: si cui dolo m. coactis hominibus damni quid factum esse dicetur (1. 2 pr. § 4. 7. 12 D. 47, 8);cog. turbam (1. 4 § 6. eod.);
si tutores non coibunt, aut coacti non decernent (1. 3 § 7 D. 26, 7);
arma cog. domi suae (1. 1 D. 48, 6);
merces cog. in nave (1. 2 § 2 D. 14, 2);
aqua cogitur, вода собирается (1. 1 § 4 D. 43, 14);
cog. fructus, о плодах (1. 36 § 5 D. 5, 3. 1. 50 D. 7, 1. 1. 3 § 1 D. 8, 3), videmiam (1. 13 D. 7, 4. 1. 7 § 1 D. 24, 3);
2) соединять, обнимать, coacta ratione (1. 23 D. 35, 2);cogi a fisco, in s. ad fiscum, поступить в пользу казны (I. 24 D. 48, 10. 1. 31. 45 § 2 D. 49, 14).
3) прогонять: cog. boves (1. 39 pr. 53 D. 9, 2). 4) принуждать: nulla necessitate cogente;quo in eundem semissem coacti (l. 142. D. 50, 16).
affectione coactus (1. 3 § 9. 10. 1. 34 D. 3, 5);
nullo jure cogente (1. 29 pr. D. 39, 5);
metu coactus (21 § 5. 6. D. 4, 2);
cogi a Praetore (1. 9 pr. D. 2, 13).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > cogere
-
6 co-
I приставка = cum- II co- приставка = cum- -
7 coacte
coāctē [ coactus ]1) поспешно, торопливо, быстро (coactius aliquid facere AG)2) точно, чётко ( interpretari verbum AG)3) вынужденно, поневоле ( conjicere aliquid Tert) -
8 necessitas
necessitās, ātis f. [ necesse ]1) необходимость, неизбежность (n. fatalis C); принуждение ( necessitatem alicui imponere или affere C)ex necessitate, non ex voluntate Dig — по необходимости, а не по доброй волеnecessitate coactus C (permotus Cs) — вынужденный необходимостью (под давлением необходимости)n. gaudendi PJ — притворное весельеn. temporis Cs или necessitates majores L — чрезвычайные обстоятельства, крайняя необходимостьultĭma (suprēma, extrēma) n. T, Sl, Sen, QC — последняя неизбежность, т. е. смерть2) обязательная сила, нерушимость, незыблемость, неприкосновенность (n. ac religio L)4) pl. потребности, нужды (suarum necessitatum causā Cs; indicare populo publicas necessitates L)5) нужда, бедность, скудость ( fames et ceterae necessitates Su) -
9 necessitudo
necessitūdo, inis f. [ necesse ]1) неизбежность, неотвратимость (n. alicui impendet Sl); необходимость (n. miserrima VP); принуждение ( alicui necessitudinem imponere C)2) стеснённое положение, чрезвычайные обстоятельства (rerum necessitudine coactus Sl)3) неразрывная связь, тесная зависимость ( rerum C)4)а) близкие отношения, тесная дружбаб) родство (n. quaestoris cum praetore C; n. familiaritasque C)5) pl. родственники, друзья Su, PJ, Amm -
10 ex
(praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);
partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);
ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);
alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);
ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);
ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);
ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);
2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).
ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);
e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);
ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);
ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);
3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).
ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);
ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);
teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);
ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);
lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);
ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);
usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);
ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);
causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);
er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);
ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);
ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);
ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);
ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);
ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);
4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);ex facto, postfacto (см.).
audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);
5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).
6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).
desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);
fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);
7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).
ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);
ex quo;
ex eo, ex quo;
exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);
ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);
heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);
ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);
ex continenti (см. continens s. 2);
e vestigio (см. vestigium s. 4);
ex tempore (см. tempus s, d);
8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;ex integro (см. integer s. 4).
ex Consule (C. summa reip. § 2);
ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).
-
11 e
(praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);
partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);
ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);
alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);
ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);
ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);
ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);
2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).
ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);
e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);
ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);
ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);
3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).
ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);
ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);
teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);
ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);
lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);
ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);
usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);
ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);
causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);
er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);
ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);
ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);
ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);
ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);
ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);
4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);ex facto, postfacto (см.).
audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);
5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).
6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).
desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);
fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);
7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).
ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);
ex quo;
ex eo, ex quo;
exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);
ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);
heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);
ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);
ex continenti (см. continens s. 2);
e vestigio (см. vestigium s. 4);
ex tempore (см. tempus s, d);
8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;ex integro (см. integer s. 4).
ex Consule (C. summa reip. § 2);
ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).
-
12 subitus
(adi.) неожиданный, происходящий вдруг, sub. vis venti (1. 30 § 3 D. 9, 2. 1. 6 § 5 D. 28, 3);subito (adv.) = rspente, напр. abesse subito coactus (1. 23 pr. D. 22, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > subitus
См. также в других словарях:
coactus — index involuntary, reluctance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
coactus — adj. [L. coactus, compress] Pertaining to a short stout form; condensed … Dictionary of invertebrate zoology
Coactus feci — (latein, Abk. c.f.) bedeutet „ich tat es unter Zwang“ und wurde als Zusatz zur Unterschrift gesetzt, um zu signalisieren, dass die Unterschrift erzwungen worden ist. Ein Beispiel aus jüngerer Vergangenheit stammt vom ehemaligen Primas von Ungarn … Deutsch Wikipedia
COACTUS TAMEN VOLUI — – будучи принуждён, я всё таки выразил волю (формула, отражающая крайний формализм древнеримского цивильного права, признававшего действительным волеизъявление, выраженное в установленной форме, даже если оно было совершено под влиянием… … Советский юридический словарь
Non ferro, non igne coactus. — См. Огнем и мечем … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
fait coactus — He was compelled … Ballentine's law dictionary
Liebe — 1. Ade, Lieb , ich kann nicht weine, verlier ich dich, ich weiss noch eine. Auch in der Form: Adieu Lieb, ich kan nit weinen, wilt du nit, ich weiss schon einen. (Chaos, 60.) »Wenn dir dein Liebchen untreu war, musst du dich nur nicht gleich… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
catir — [ katir ] v. tr. <conjug. : 2> • XIVe « frapper ensemble »; lat. pop. coactire, de coactus, p. p. de cogere « réunir » ♦ Techn. Donner du lustre (ou catin. m.) à (une étoffe) en la pressant. Catir du drap à chaud. N. m. CATIS … Encyclopédie Universelle
Kind — 1. Ach, dass ich meine armen Kinder so geschlagen, klagte der Bauer, und sie waren des Pfaffen. – Eiselein, 375. 2. Alle Kinder werden mit Weinen geboren. Lat.: Clamabunt E et A quotquot nascuntur ab Eva. (Binder I, 193; II, 497; Seybold, 77.) 3 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
ДЕКАТИРОВАТЬ — ДЕГАТИРОВАТЬ или ДЕКАТИРОВАТЬ парить и прессовать сукно для придания ему лоска и для того, чтобы оно не садилось от сырости и смачиванья. Полный словарь иностранных слов, вошедших в употребление в русском языке. Попов М., 1907. ДЕКАТИРОВАТЬ… … Словарь иностранных слов русского языка
Cacho — ► adjetivo Que está encorvado o inclinado hacia abajo: ■ las ramas cachas del árbol tocaban la tierra. I (Probablemente del lat. vulgar *cacculus, cacharro.) ► sustantivo masculino 1 Pedazo pequeño de alguna cosa cuando se rompe, arranca o corta … Enciclopedia Universal