Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

coactus

  • 1 coactus

    I 1. coāctus, a, um
    part. pf. к cogo
    2. adj.
    2) вынужденный, (под-)невольный ( scelus SenT)
    II coāctus, ūs (тк. в abl.) m. [ cogo ]
    понуждение, принуждение

    Латинско-русский словарь > coactus

  • 2 coactus

    , coacta, coactum (m,f,n) см. cogo

    Dictionary Latin-Russian new > coactus

  • 3 cogo

    cōgo, coēgī, coāctum, ere [ cum + ago ]
    1) сгонять, загонять ( oves stabulis V); вводить, приводить ( navem in portum C)
    2) собирать, сосредоточивать ( exercitum in unum locum C)
    3) собирать, созывать (senatum in curiam L; concilium Cs, V, L)
    5) связывать, сочетать ( verba in alternes pedes O)
    6) с.-х. производить сбор (уборку), собирать (oleam Cato; mella pressis favis V — ср. 10.; vindemiam Dig)
    7) взимать, взыскивать (debita Dig; aliquid in и ad fiscum Dig, T)
    8) вымогать, выжимать ( pecuniam C)
    9) копить, накапливать (aurum H; arma domi suae Dig)
    10) сгущать, уплотнять ( mella frigore V — ср. 6.; in nubes cogitur aēr C)
    c. lac in duritiem PMствораживать молоко
    coacta alvus мед. CCзапор
    vestis coacta PMодежда из плотной ( или валяной) ткани
    cuneis coactis V (A. 12, 457) — сомкнутыми клиньями (отрядами), но тж. V (А. 7, 509) посредством забиваемых (внутрь дерева) клиньев
    11) смыкать, стягивать
    c. potestatem alicujus intra anni spatium L — ограничить чьи-л. полномочия годичным сроком
    aliquid ad salutarem modum c. Sen — ввести что-л. в разумные рамки
    aliquem in mores hominemque c. St — внушить кому-л. чувства человечности
    c. agmen L — замыкать походную колонну, т. е. быть в арьергарде, перен. C, Sen быть последним
    nec duces esse, nec agmen c. погов. C — не быть ни полководцами, ни последними солдатами
    14) принуждать, заставлять
    c. aliquem facere (или ut faciat) aliquid C etc. — заставить кого-л. что-л. сделать
    c. aliquem aliquid и ad aliquid C etc. — вынуждать кого-л. к чему-л.
    c. aliquem in deditionem (ad defectionem) L — принудить кого-л. к сдаче (отложиться)
    Helvetii existimabant sese coacturos Allobroges, ut per suos fines eos ire paterentur Cs — гельветы рассчитывали, что они силой заставят аллоброгов пропустить их через свою территорию
    15) филос. делать вывод, выводить заключение, заключать ( aliquid ita esse C)
    hinc (или ex quibus) cogitur Cиз этого следует

    Латинско-русский словарь > cogo

  • 4 incoactus

    I in-coāctus, a, um [ in priv. + cogo ]
    непринуждённый, добровольный ( injussus incoactusque Sen)
    II in-coāctus, a, um [ cogo ]
    свернувшийся, створожившийся ( caseus Ap)

    Латинско-русский словарь > incoactus

  • 5 cogere

    1) собирать: si cui dolo m. coactis hominibus damni quid factum esse dicetur (1. 2 pr. § 4. 7. 12 D. 47, 8);

    cog. turbam (1. 4 § 6. eod.);

    si tutores non coibunt, aut coacti non decernent (1. 3 § 7 D. 26, 7);

    arma cog. domi suae (1. 1 D. 48, 6);

    merces cog. in nave (1. 2 § 2 D. 14, 2);

    aqua cogitur, вода собирается (1. 1 § 4 D. 43, 14);

    cog. fructus, о плодах (1. 36 § 5 D. 5, 3. 1. 50 D. 7, 1. 1. 3 § 1 D. 8, 3), videmiam (1. 13 D. 7, 4. 1. 7 § 1 D. 24, 3);

    cogi a fisco, in s. ad fiscum, поступить в пользу казны (I. 24 D. 48, 10. 1. 31. 45 § 2 D. 49, 14).

    2) соединять, обнимать, coacta ratione (1. 23 D. 35, 2);

    quo in eundem semissem coacti (l. 142. D. 50, 16).

    3) прогонять: cog. boves (1. 39 pr. 53 D. 9, 2). 4) принуждать: nulla necessitate cogente;

    affectione coactus (1. 3 § 9. 10. 1. 34 D. 3, 5);

    nullo jure cogente (1. 29 pr. D. 39, 5);

    metu coactus (21 § 5. 6. D. 4, 2);

    cogi a Praetore (1. 9 pr. D. 2, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cogere

  • 6 co-

    I приставка = cum-
    перед начальным гласным или h основного слова (напр., coactus, coērceo, cohaereo)
    II co- приставка = cum-
    перед начальным n основного слова (напр., cōnecto, cōnubium, cōnitor)

    Латинско-русский словарь > co-

  • 7 coacte

    coāctē [ coactus ]
    1) поспешно, торопливо, быстро (coactius aliquid facere AG)
    2) точно, чётко ( interpretari verbum AG)
    3) вынужденно, поневоле ( conjicere aliquid Tert)

    Латинско-русский словарь > coacte

  • 8 necessitas

    necessitās, ātis f. [ necesse ]
    1) необходимость, неизбежность (n. fatalis C); принуждение ( necessitatem alicui imponere или affere C)
    ex necessitate, non ex voluntate Dig — по необходимости, а не по доброй воле
    necessitate coactus C (permotus Cs) — вынужденный необходимостью (под давлением необходимости)
    n. temporis Cs или necessitates majores L — чрезвычайные обстоятельства, крайняя необходимость
    ultĭma (suprēma, extrēma) n. T, Sl, Sen, QC — последняя неизбежность, т. е. смерть
    2) обязательная сила, нерушимость, незыблемость, неприкосновенность (n. ac religio L)
    4) pl. потребности, нужды (suarum necessitatum causā Cs; indicare populo publicas necessitates L)
    5) нужда, бедность, скудость ( fames et ceterae necessitates Su)
    6) редко тесная связь, близкие отношения, дружба или родство ( necessitatem violare C)

    Латинско-русский словарь > necessitas

  • 9 necessitudo

    necessitūdo, inis f. [ necesse ]
    1) неизбежность, неотвратимость (n. alicui impendet Sl); необходимость (n. miserrima VP); принуждение ( alicui necessitudinem imponere C)
    2) стеснённое положение, чрезвычайные обстоятельства (rerum necessitudine coactus Sl)
    3) неразрывная связь, тесная зависимость ( rerum C)
    4)
    а) близкие отношения, тесная дружба
    б) родство (n. quaestoris cum praetore C; n. familiaritasque C)
    5) pl. родственники, друзья Su, PJ, Amm

    Латинско-русский словарь > necessitudo

  • 10 ex

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ex

  • 11 e

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > e

  • 12 subitus

    (adi.) неожиданный, происходящий вдруг, sub. vis venti (1. 30 § 3 D. 9, 2. 1. 6 § 5 D. 28, 3);

    subito (adv.) = rspente, напр. abesse subito coactus (1. 23 pr. D. 22, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > subitus

См. также в других словарях:

  • coactus — index involuntary, reluctance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • coactus — adj. [L. coactus, compress] Pertaining to a short stout form; condensed …   Dictionary of invertebrate zoology

  • Coactus feci — (latein, Abk. c.f.) bedeutet „ich tat es unter Zwang“ und wurde als Zusatz zur Unterschrift gesetzt, um zu signalisieren, dass die Unterschrift erzwungen worden ist. Ein Beispiel aus jüngerer Vergangenheit stammt vom ehemaligen Primas von Ungarn …   Deutsch Wikipedia

  • COACTUS TAMEN VOLUI — – будучи принуждён, я всё таки выразил волю (формула, отражающая крайний формализм древнеримского цивильного права, признававшего действительным волеизъявление, выраженное в установленной форме, даже если оно было совершено под влиянием… …   Советский юридический словарь

  • Non ferro, non igne coactus. — См. Огнем и мечем …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • fait coactus — He was compelled …   Ballentine's law dictionary

  • Liebe — 1. Ade, Lieb , ich kann nicht weine, verlier ich dich, ich weiss noch eine. Auch in der Form: Adieu Lieb, ich kan nit weinen, wilt du nit, ich weiss schon einen. (Chaos, 60.) »Wenn dir dein Liebchen untreu war, musst du dich nur nicht gleich… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • catir — [ katir ] v. tr. <conjug. : 2> • XIVe « frapper ensemble »; lat. pop. coactire, de coactus, p. p. de cogere « réunir » ♦ Techn. Donner du lustre (ou catin. m.) à (une étoffe) en la pressant. Catir du drap à chaud. N. m. CATIS …   Encyclopédie Universelle

  • Kind — 1. Ach, dass ich meine armen Kinder so geschlagen, klagte der Bauer, und sie waren des Pfaffen. – Eiselein, 375. 2. Alle Kinder werden mit Weinen geboren. Lat.: Clamabunt E et A quotquot nascuntur ab Eva. (Binder I, 193; II, 497; Seybold, 77.) 3 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • ДЕКАТИРОВАТЬ — ДЕГАТИРОВАТЬ или ДЕКАТИРОВАТЬ парить и прессовать сукно для придания ему лоска и для того, чтобы оно не садилось от сырости и смачиванья. Полный словарь иностранных слов, вошедших в употребление в русском языке. Попов М., 1907. ДЕКАТИРОВАТЬ… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Cacho — ► adjetivo Que está encorvado o inclinado hacia abajo: ■ las ramas cachas del árbol tocaban la tierra. I (Probablemente del lat. vulgar *cacculus, cacharro.) ► sustantivo masculino 1 Pedazo pequeño de alguna cosa cuando se rompe, arranca o corta …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»