-
1 Classicus
Христианство: Классик (имя святого) -
2 locus classicus
-
3 locus classicus
-
4 Locus classicus
(лат. - классический отрывок) - отдельный текст, обычно в Священном Писании, считающийся первичным местом, из к-рого выведено учение или библейская концепция.Westminster dictionary of theological terms > Locus classicus
-
5 locus
ˈləukəs лат.;
сущ.
1) а) место, местоположение, положение locus sigilli Syn: position, location, site, location б) центральная позиция, кульминация, ключевая точка In democracy the locus of power is in the people. ≈ При демократическом устройстве главный рычаг власти принадлежит народу.
2) астрон. орбита, траектория Syn: trajectory
3) мат. геометрическое место точек
4) биол. положение хромосомы (в гене или аллели) (латинское) место;
местоположение - * sigilli место (для) печати( латинское) центр, средоточие( латинское) очаг, фокус( болезни и т. п.) (латинское) (математика) геометрическое место точек( латинское) (математика) годограф( латинское) (математика) траектория (латинское) (биология) локус, местоположение гена в хромосоме > * classicus классическая цитата, применяемая в данном случае > * comminus общее место, банальность > * in quo место действия locus лат. мат. геометрическое место точек ~ (pl loci;
) лат. местоположение;
locus sigilli место печати (на документе) ~ лат. траектория ~ (pl loci;
) лат. местоположение;
locus sigilli место печати (на документе) sigilli: sigilli: locus ~ (LS) место для печати -
6 locus
[ʹləʋkəs] n (pl loci) лат.1. 1) место; местоположение2) центр, средоточие3) очаг, фокус (болезни и т. п.)2. мат.1) геометрическое место точек2) годограф3) траектория3. биол. локус, местоположение гена в хромосоме♢
locus classicus - классическая цитата, применяемая в данном случаеlocus communis - общее место, банальность
См. также в других словарях:
Classĭcus — Classĭcus, edler Trevier, kämdste 70 n. Chr. im Kriege zwischen Vitellius u. Otbo in Gallien für den Ersteren. Mit Civilis schloß C. bei Castra vetera gegen die Römer ein Bündniß; durch Verrath des Römers Ämilius Longinus schlich er sich in das… … Pierer's Universal-Lexikon
Classicus — Classicus, Häuptling der Trevirer, s. Julius C … Meyers Großes Konversations-Lexikon
CLASSICUS — nobilitate opibusque ante alios, alae Treverorum praefectus, cui genus regium et pace bellôque clara origo: ipse e maioribus suis hostis populi Romani quam socius esse iactabat. Tacit. l. 4. Hist. c. 55 … Hofmann J. Lexicon universale
Classicus — Julius Classicus war ein Anführer der Treverer im späten 1. Jahrhundert. Classicus war lange Zeit als Befehlshaber in römischen Diensten am Rhein tätig, bis er im Jahr 70 durch den Bataver Julius Civilis, den er anfangs bekämpft hatte, zum Abfall … Deutsch Wikipedia
Classicus, S. — S. Classicus, (18. Febr.), ein Martyrer in Afrika. S. S. Lucius … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Classicus adsiduusque scriptor, non proletarius. — См. Классик … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Julius Classicus — war ein Anführer der Treverer und römischer Usurpator im späten 1. Jahrhundert. Classicus war lange Zeit als Befehlshaber einer Reiterkohorte in römischen Diensten am Mittel und Niederrhein tätig, bis er im Jahr 70 durch den Bataver Julius… … Deutsch Wikipedia
Iulius Classicus — Julius Classicus war ein Anführer der Treverer im späten 1. Jahrhundert. Classicus war lange Zeit als Befehlshaber in römischen Diensten am Rhein tätig, bis er im Jahr 70 durch den Bataver Julius Civilis, den er anfangs bekämpft hatte, zum Abfall … Deutsch Wikipedia
Locus classicus — In the classics, literature or theology, locus (or locus classicus) marks the first appearance of a phrase or the definitive passage that is authoritative for an idea … Wikipedia
Locus classicus — Die lateinische Phrase locus classicus (Plural:loci classici) bezeichnet: in den Geisteswissenschaften ein Zitat, das die historisch bekannteste, „klassische“ Formulierung eines Sachverhalts darstellt in der Biologie den Ort des erstmaligen… … Deutsch Wikipedia
Julius Classĭcus — Julius Classĭcus, ein Häuptling der Trevirer, der anfangs im römischen Heer gegen die unter Civilis (s. d.) aufgestandenen Bataver diente, dann aber zu diesen übertrat. Er kämpfte längere Zeit gemeinschaftlich mit Civilis, wurde jedoch nach der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon