-
1 claresco
clārēsco, clāruī, ere (Inchoat. v. clareo), I) hell-, klar werden, a) fürs Gesicht erglänzen, Tac. u.a. – b) fürs Gehör, hell-, klar ertönen, Verg. u. Quint. – II) übtr.: a) geistig klar-, deutlich werden, erhellen, einleuchten, Lucr., Quint. u.a.: ut postea satis claruit, Capit. Get. 3, 6. – b) durch Taten, Ruhm hervorstechen, glänzen, sich auszeichnen, Tac. u.a.: c. facinore, Tac.
-
2 claresco
clārēsco, clāruī, ere (Inchoat. v. clareo), I) hell-, klar werden, a) fürs Gesicht erglänzen, Tac. u.a. – b) fürs Gehör, hell-, klar ertönen, Verg. u. Quint. – II) übtr.: a) geistig klar-, deutlich werden, erhellen, einleuchten, Lucr., Quint. u.a.: ut postea satis claruit, Capit. Get. 3, 6. – b) durch Taten, Ruhm hervorstechen, glänzen, sich auszeichnen, Tac. u.a.: c. facinore, Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > claresco
-
3 clareo
clāreo, ēre (clarus), I) hell sein, glänzen, Enn. tr. 367: v. Gestirnen, Cic. Arat. 6 u. 107. – II) übtr.: a) geistig einleuchten, klar-, offenbar sein, erhellen, Lucr. 6, 937: quod autem nunc liquet et claret, Augustin. conf. 11, 20: hoc inde claret, quod etc., Amm. 24, 3, 13: mihi satis claret m. folg. Acc. u. Infin., Spart. Sever. 20, 4. – b) durch Taten, Ruhm hervorstechen, glänzen, ausgezeichnet sein, Enn. ann. 315. Turpil. com. 152: cuius nomen excellenter clarebat apud servos tuos, Augustin. conf. 8, 6. – / Perf. clarui, s. clārēsco.
-
4 inclaresco
in-clārēsco, clāruī, ere, I) eig., hell werden, et mane inclaruerat, Vulg. exod. 19, 16: ubi vero primum dies inclaruit, Amm. 25, 1. § 1 (aber Solin. 29, 4 Mommsen incanduerunt). – II) übtr., bekannt-, berühmt werden, v. Pers., discipulo Niciā, Plin.: his artibus, Plin. pan.: auro caelando, Plin.: commentario Zmyrnae edito ita inclaruit, ut etc., Suet. – v. Lebl., neque mea fortuna neque tua gloria inclaruisset, Tac.: quae artes pluribus inclaruēre exemplis, Plin.
-
5 occlaresco
occlārēsco (ob-clārēsco), ere, zu Berühmtheit gelangen, Solin. 2, 54.
-
6 perclaresco
per-clārēsco, clārui, ere, sehr bekannt werden, sehr erhellen, Honor. in Symm.epist. 10, 72 in. Boëth. inst. mus. 2, 23 in.
-
7 clareo
clāreo, ēre (clarus), I) hell sein, glänzen, Enn. tr. 367: v. Gestirnen, Cic. Arat. 6 u. 107. – II) übtr.: a) geistig einleuchten, klar-, offenbar sein, erhellen, Lucr. 6, 937: quod autem nunc liquet et claret, Augustin. conf. 11, 20: hoc inde claret, quod etc., Amm. 24, 3, 13: mihi satis claret m. folg. Acc. u. Infin., Spart. Sever. 20, 4. – b) durch Taten, Ruhm hervorstechen, glänzen, ausgezeichnet sein, Enn. ann. 315. Turpil. com. 152: cuius nomen excellenter clarebat apud servos tuos, Augustin. conf. 8, 6. – ⇒ Perf. clarui, s. claresco. -
8 inclaresco
in-clārēsco, clāruī, ere, I) eig., hell werden, et mane inclaruerat, Vulg. exod. 19, 16: ubi vero primum dies inclaruit, Amm. 25, 1. § 1 (aber Solin. 29, 4 Mommsen incanduerunt). – II) übtr., bekannt-, berühmt werden, v. Pers., discipulo Niciā, Plin.: his artibus, Plin. pan.: auro caelando, Plin.: commentario Zmyrnae edito ita inclaruit, ut etc., Suet. – v. Lebl., neque mea fortuna neque tua gloria inclaruisset, Tac.: quae artes pluribus inclaruēre exemplis, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inclaresco
-
9 occlaresco
occlārēsco (ob-clārēsco), ere, zu Berühmtheit gelangen, Solin. 2, 54.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occlaresco
-
10 perclaresco
per-clārēsco, clārui, ere, sehr bekannt werden, sehr erhellen, Honor. in Symm.epist. 10, 72 in. Boëth. inst. mus. 2, 23 in.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perclaresco
См. также в других словарях:
ՊԱՅԾԱՌԱՆԱՄ — (ացայ, ցի՛ր.) NBH 2 0594 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c չ. ἁναλάμπω, καλλοπίζομαι reluceo, splendeo, exornor, claresco, floresco, glorior. Պայծառ լինել. լուսափայլել. շքեղանալ. պերճանալ. պճնիլ. երեւելի լինել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՓԱՅԼԵՄ — (եցի.) NBH 2 0930 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c չ. στίλβω, λάμπω, λαμπρός γίνομαι , ἑκφαίνομαι splendeo, luceo, claresco. Նշոյլս արձակել. շողալ. շողշողիլ. ծագել. պայծառանալ. արտափայլել. երեւելի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
Schlüssel — 1. Den Schlüssel zur Ehre darf man nicht verborgen. Die Russen: Es gibt kein Schloss für die Ehre, wenn man nicht selber den Schlüssel hat. (Altmann VI, 495.) 2. Der alte Schlüssel schliesst am besten. – Frischbier2, 3248. 3. Der Schlüssel, den… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon