-
1 circumspectus
1. circumspectus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. circumspicio), I) überlegt, besonnen, a) passiv, v. Lebl.: verba non c., Ov.: interrogatio c., Quint.: iudicium c., Quint.: circumspectiore curā, Oros.: circumspectissima sanctio decreti, Val. Max. – b) aktiv, umsichtig, v. Pers. (Ggstz. inconsultus, temerarius), canes assidui et c., Col.: est circumspecti hominis etc., Cels.: sive aliquis circumspectior est, Sen. – II) beachtenswert, ansehnlich, ausgezeichnet, honor, Val. Max.: circumspectus genere, Amm.————————2. circumspectus, ūs, m. (circumspicio), I) das Umherblicken, Umherspähen, cervix flexilis ad circumspectum, Plin. 11, 177: natura circumspectum omnium nobis dedit, das U, nach allen Seiten, Sen. de otio sap. 32, 3. – übtr., das allseitige, umsichtige Erwägen einer Sache, die Aufmerksamkeit auf etw., detinere alqm ab circumspectu rerum aliarum, Liv. 44, 35, 16: malique (mens) in circumspectu stat sine fine sui, Ov. trist. 4, 6, 44. – II) der Umblick, eo se progressos, unde in omnes partes circumspectus esset, Liv. 10, 32, 10. – m. folg. indir. Fragesatz, facilis est circumspectus, unde exeam, quo progrediar, quid ad dextram, quid ad sinistram sit, Cic. Phil. 12, 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumspectus
-
2 circumspectus [2]
2. circumspectus, ūs, m. (circumspicio), I) das Umherblicken, Umherspähen, cervix flexilis ad circumspectum, Plin. 11, 177: natura circumspectum omnium nobis dedit, das U, nach allen Seiten, Sen. de otio sap. 32, 3. – übtr., das allseitige, umsichtige Erwägen einer Sache, die Aufmerksamkeit auf etw., detinere alqm ab circumspectu rerum aliarum, Liv. 44, 35, 16: malique (mens) in circumspectu stat sine fine sui, Ov. trist. 4, 6, 44. – II) der Umblick, eo se progressos, unde in omnes partes circumspectus esset, Liv. 10, 32, 10. – m. folg. indir. Fragesatz, facilis est circumspectus, unde exeam, quo progrediar, quid ad dextram, quid ad sinistram sit, Cic. Phil. 12, 26.
-
3 circumspectus [1]
1. circumspectus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. circumspicio), I) überlegt, besonnen, a) passiv, v. Lebl.: verba non c., Ov.: interrogatio c., Quint.: iudicium c., Quint.: circumspectiore curā, Oros.: circumspectissima sanctio decreti, Val. Max. – b) aktiv, umsichtig, v. Pers. (Ggstz. inconsultus, temerarius), canes assidui et c., Col.: est circumspecti hominis etc., Cels.: sive aliquis circumspectior est, Sen. – II) beachtenswert, ansehnlich, ausgezeichnet, honor, Val. Max.: circumspectus genere, Amm.
-
4 circumspecte
circumspectē, Adv. m. Compar. (circumspectus), umsichtig, Gell. u.a.: Compar. bei Sen. u. Quint.
-
5 incircumspectus
in-circumspectus, a, um, unbesonnen, unüberlegt, Cassian. coll. 12, 2. Oros. 2, 6, 14.
-
6 inconsultus [1]
1. in-cōnsultus, a, um (in u. consulo), I) nicht zu Rate gezogen, nicht befragt, inconsulto senatu, Liv. 36, 36, 2: inconsulto se, Suet. Tib. 52, 2: me inconsulto, Amm. 17, 5, 12: inconsulto fratre, Augustin. epist. 63: te inconsulto, Ambros. epist. 6, 43: inconsulto possessore, Symm. epist. 5, 18: inconsultis atque ignorantibus nobis, Symm. epist. 4, 8: antraque maesta silent inconsultique recessus (v. Orakel), Claud. VI. cons. Hon. 29: inconsultā potestate superiore, Amm. 27, 2, 9. – übtr., inconsultā pietate, Cod. Theod. 15, 1, 37: inconsultā clementiā, Cod. Theod. 15, 15, 1. – II) unberaten, ohne Rat, Verg. Aen. 3, 452. Lucan. 1, 498. – III) unbedachtsam, unüberlegt, unbesonnen (Ggstz. circumspectus), v. Pers., homo inc. et temerarius, Cic.: turba inc., Liv.: populi inconsultiores, Veget. mil.: mit Infin., Sil. 8, 545. – v. Lebl., ratio (Verfahren), Cic.: largitio, Liv.: audacia, Liv.: bene consultum inconsultum est, si quid inimicis usui est, Plaut.: sensus inconsultior, Fronto: dolor inconsultior, Nazar. pan.: duo nomina inconsultissima, Iul. Val.: inconsultissimum ac stultissimum est m. folg. Acc. u. Infin., Salv. adv. avar. 1, 3. – subst., incōnsultum, ī, n., das unüberlegte Verfahren, die Unbedachtsamkeit, Sil. 8, 217. – Adv. incōnsultō (Abl.), unüberlegt, unbedachtsam, Cornif. rhet. 3, 8. Ulp. dig. 28, 4, 1 pr. u. § 3. Paul. dig. 37, 2, 1.
-
7 circumspecte
circumspectē, Adv. m. Compar. (circumspectus), umsichtig, Gell. u.a.: Compar. bei Sen. u. Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumspecte
-
8 incircumspectus
in-circumspectus, a, um, unbesonnen, unüberlegt, Cassian. coll. 12, 2. Oros. 2, 6, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incircumspectus
-
9 inconsultus
1. in-cōnsultus, a, um (in u. consulo), I) nicht zu Rate gezogen, nicht befragt, inconsulto senatu, Liv. 36, 36, 2: inconsulto se, Suet. Tib. 52, 2: me inconsulto, Amm. 17, 5, 12: inconsulto fratre, Augustin. epist. 63: te inconsulto, Ambros. epist. 6, 43: inconsulto possessore, Symm. epist. 5, 18: inconsultis atque ignorantibus nobis, Symm. epist. 4, 8: antraque maesta silent inconsultique recessus (v. Orakel), Claud. VI. cons. Hon. 29: inconsultā potestate superiore, Amm. 27, 2, 9. – übtr., inconsultā pietate, Cod. Theod. 15, 1, 37: inconsultā clementiā, Cod. Theod. 15, 15, 1. – II) unberaten, ohne Rat, Verg. Aen. 3, 452. Lucan. 1, 498. – III) unbedachtsam, unüberlegt, unbesonnen (Ggstz. circumspectus), v. Pers., homo inc. et temerarius, Cic.: turba inc., Liv.: populi inconsultiores, Veget. mil.: mit Infin., Sil. 8, 545. – v. Lebl., ratio (Verfahren), Cic.: largitio, Liv.: audacia, Liv.: bene consultum inconsultum est, si quid inimicis usui est, Plaut.: sensus inconsultior, Fronto: dolor inconsultior, Nazar. pan.: duo nomina inconsultissima, Iul. Val.: inconsultissimum ac stultissimum est m. folg. Acc. u. Infin., Salv. adv. avar. 1, 3. – subst., incōnsultum, ī, n., das unüberlegte Verfahren, die Unbedachtsamkeit, Sil. 8, 217. – Adv. incōnsultō (Abl.), unüberlegt, unbedachtsam, Cornif. rhet. 3, 8. Ulp. dig. 28, 4, 1 pr. u. § 3. Paul. dig. 37, 2, 1.————————2. incōnsultus, Abl. ū, m. (in u. consulo), das Nicht- zu-Rate-Ziehen, inconsultu meo, ohne mich zu Rate zu ziehen, Plaut. trin. 167.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inconsultus
См. также в других словарях:
circumspectus — index guarded, prudent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Glossogobius circumspectus — Glossogobius circumspectus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
circonspect — circonspect, ecte [ sirkɔ̃spɛ(kt), ɛkt ] adj. • fin XIVe; lat. circumspectus → circonspection ♦ Qui prend bien garde à ce qu il dit et fait. ⇒ attentif, avisé, 1. discret, prudent, réfléchi, réservé, sage. Un diplomate circonspect. Antoine « sous … Encyclopédie Universelle
circumspect — CIRCUMSPÉCT, Ă, circumspecţi, te, adj. (livr.) Care vorbeşte şi acţionează cu prudenţă, cu rezervă; care trădează, exprimă prudenţă; precaut, prudent, rezervat. – Din lat. circumspectus, fr. circonspect. Trimis de hai, 12.08.2004. Sursa: DEX 98 … Dicționar Român
circunspecto — (Del lat. circumspectus.) ► adjetivo Que se comporta con prudencia y seriedad: ■ el orador circunspecto desoye los silbidos y chascarrillos. SINÓNIMO discreto ANTÓNIMO frívolo * * * circunspecto, a (del lat. «circumspectus»; «Ser, Estar,… … Enciclopedia Universal
circonspecte — ● circonspect, circonspecte adjectif (bas latin circumspectus, de circumspicere, regarder autour) Qui agit avec réflexion et prudence ou qui manifeste cela : Répondre en termes circonspects. ● circonspect, circonspecte (difficultés) adjectif (bas … Encyclopédie Universelle
umsichtig — vorsorglich; gescheit; überlegt; vorausschauend; bedacht; antizipierend * * * um|sich|tig [ ʊmzɪçtɪç] <Adj.>: Umsicht zeigend, mit Umsicht [handelnd]: eine umsichtige Sekretärin; ihre Assistentin ist sehr umsichtig; der Fahrer hatte sich… … Universal-Lexikon
Circumspect — Cir cum*spect, a. [L. circumspectus, p. p. of circumspicere to look about one s self, to observe; circum + spicere, specere, to look. See {Spy}.] Attentive to all the circumstances of a case or the probable consequences of an action; cautious;… … The Collaborative International Dictionary of English
circumspect — adjective Etymology: Middle English, from Middle French or Latin; Middle French circonspect, from Latin circumspectus, from past participle of circumspicere to look around, be cautious, from circum + specere to look more at spy Date: 15th century … New Collegiate Dictionary
List of Camponotus species — This is a list of extant valid species and subspecies of the formicine genus Camponotus (Carpenter ants).* Camponotus abditus Forel, 1899 * Camponotus abjectus Santschi, 1937 * Camponotus abrahami Forel, 1913 * Camponotus abscisus Roger, 1863 *… … Wikipedia
Camponotus — Camponotus … Wikipédia en Français