Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

circulus

  • 1 circulus

    circŭlus, i, m. [st2]1 [-] cercle, ligne circulaire, rond; orbite. [st2]2 [-] cercle de baril. [st2]3 [-] bracelet, chaîne, anneau, collier. [st2]4 [-] cercle, assemblée, réunion.
    * * *
    circŭlus, i, m. [st2]1 [-] cercle, ligne circulaire, rond; orbite. [st2]2 [-] cercle de baril. [st2]3 [-] bracelet, chaîne, anneau, collier. [st2]4 [-] cercle, assemblée, réunion.
    * * *
        Curculus, pen. corr. Diminutiuum. Cic. Cercle.
    \
        Circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili stellae. Cic. Font leur tour, ou leur cours.
    \
        Circulus, per translationem. Cic. Compaignie et assemblee qui se faict és lieux publiques pour caqueter et deviser.
    \
        Pullatus circulus. Quintil. Assemblee de gens ignorans et de basse condition.
    \
        De circulo se subducere. Cic. S'en aller de l'assemblee.

    Dictionarium latinogallicum > circulus

  • 2 circulus

    -i s m 2
    cercle

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > circulus

  • 3 æquinoctialis circulus

    loc
    équateur

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > æquinoctialis circulus

  • 4 meridianus circulus

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > meridianus circulus

  • 5 solstitialis

    solstĭtĭālis, e [st2]1 [-] du solstice (d'été), solsticial. [st2]2 [-] d'été. [st2]3 [-] du soleil, du midi. [st2]4 [-] du soleil, solaire, annuel.    - solstitiale tempus, Ov. F. 6: l'été.    - solstitialis nox, Ov. P. 2: la nuit la plus courte de l'année.    - solstitialis circulus, Varr.: le tropique du Cancer.    - solstitialis orbis, Varr.: le tropique du Cancer.    - solstitialis herba, Plaut.: plante qui fleurit au moment du solstice (plante éphémère).
    * * *
    solstĭtĭālis, e [st2]1 [-] du solstice (d'été), solsticial. [st2]2 [-] d'été. [st2]3 [-] du soleil, du midi. [st2]4 [-] du soleil, solaire, annuel.    - solstitiale tempus, Ov. F. 6: l'été.    - solstitialis nox, Ov. P. 2: la nuit la plus courte de l'année.    - solstitialis circulus, Varr.: le tropique du Cancer.    - solstitialis orbis, Varr.: le tropique du Cancer.    - solstitialis herba, Plaut.: plante qui fleurit au moment du solstice (plante éphémère).
    * * *
        Solstitialis, et hoc solstitiale, pen. prod. vt Solstitialis circulus. Plin. Solstitial, Du solstice.
    \
        Solstitialis morbus. Plaut. Maladie qui ne dure que un jour, ou fort peu.

    Dictionarium latinogallicum > solstitialis

  • 6 angulus

    angŭlus, i, m. [st2]1 [-] angle, coin. [st2]2 [-] Cato. golfe, baie. [st2]3 [-] un lieu retiré, recoin, désert. [st2]4 [-] salle d'école, salle d'études.    - angulus optusus, Lucr. 4: angle obtus.    - angulus acutus, Plin. 12: angle aigu.    - angulus oculorum, Cels.: coin de l'oeil.    - meridianus circulus horizonta rectis angulis secat, Sen.: le méridien coupe l'horizon à angles droits.    - in angulo disserere, Cic.: discourir en secret, discourir en particulier.    - anguli deserti, Sen.: écoles vides.
    * * *
    angŭlus, i, m. [st2]1 [-] angle, coin. [st2]2 [-] Cato. golfe, baie. [st2]3 [-] un lieu retiré, recoin, désert. [st2]4 [-] salle d'école, salle d'études.    - angulus optusus, Lucr. 4: angle obtus.    - angulus acutus, Plin. 12: angle aigu.    - angulus oculorum, Cels.: coin de l'oeil.    - meridianus circulus horizonta rectis angulis secat, Sen.: le méridien coupe l'horizon à angles droits.    - in angulo disserere, Cic.: discourir en secret, discourir en particulier.    - anguli deserti, Sen.: écoles vides.
    * * *
        Angulus, pen. cor. Un angle, ou coing de toutes choses, Anglet.
    \
        Anguli oculorum bini sunt. Pli. Chascun oeil ha deux coings.

    Dictionarium latinogallicum > angulus

  • 7 finitor

    fīnītŏr, ōris, m. [finio] [st1]1 [-] celui qui marque les limites, qui délimite, arpenteur.    - Cic. Agr. 2, 34 ; Plaut. Poen. 49.    - fig. finitor circulus, Sen. Nat. 5, 17, 2: l'horizon. [st1]2 [-] celui qui achève, qui anéantit.    - o cunctis finitor maxime rerum, Stat. Th. 8, 91: Dieu principe et fin de toutes les existences.    - ei rei ego sum factus finitor, Plaut. Poen. prol. 49: c'est moi qui ai mis la dernière main à cette chose.
    * * *
    fīnītŏr, ōris, m. [finio] [st1]1 [-] celui qui marque les limites, qui délimite, arpenteur.    - Cic. Agr. 2, 34 ; Plaut. Poen. 49.    - fig. finitor circulus, Sen. Nat. 5, 17, 2: l'horizon. [st1]2 [-] celui qui achève, qui anéantit.    - o cunctis finitor maxime rerum, Stat. Th. 8, 91: Dieu principe et fin de toutes les existences.    - ei rei ego sum factus finitor, Plaut. Poen. prol. 49: c'est moi qui ai mis la dernière main à cette chose.
    * * *
        Finitor, pen. prod. finitoris. Cic. Mesureur et cordeur de terres, Borneur, Qui limite les terres, et y assiet les bornes, Le voyer.
    \
        Finitor viarum, Graece Horistes, vel Horothetes. Le voyer. Budaeus.

    Dictionarium latinogallicum > finitor

  • 8 lacteus

    lactĕus, a, um [st2]1 [-] laiteux, de lait. [st2]2 [-] qui tette. [st2]3 [-] qui ressemble à du lait. [st2]4 [-] de la couleur du lait, blanc comme le lait. [st2]5 [-] Quint. agréable comme le lait.    - lacteus humor, Ov.: lait.    - lacteus porcus, Mart.: cochon de lait.    - lacteus orbis (circulus): la Voie lactée.    - lactea via, Ov.: la Voie lactée.    - cervix lactea, Virg.: nuque blanche comme le lait.    - au fig. - illa Livi lactea ubertas, Quint.: l'abondance agréable de Tite-Live.
    * * *
    lactĕus, a, um [st2]1 [-] laiteux, de lait. [st2]2 [-] qui tette. [st2]3 [-] qui ressemble à du lait. [st2]4 [-] de la couleur du lait, blanc comme le lait. [st2]5 [-] Quint. agréable comme le lait.    - lacteus humor, Ov.: lait.    - lacteus porcus, Mart.: cochon de lait.    - lacteus orbis (circulus): la Voie lactée.    - lactea via, Ov.: la Voie lactée.    - cervix lactea, Virg.: nuque blanche comme le lait.    - au fig. - illa Livi lactea ubertas, Quint.: l'abondance agréable de Tite-Live.
    * * *
        Lacteus, Adiectiuum. Qui est de laict.
    \
        Colla lactea. Virgil. Blans comme laict.
    \
        Lacteus porcus. Mart. Un cochon de laict.

    Dictionarium latinogallicum > lacteus

  • 9 vado

    [st1]1 [-] vādo, ĕre: - intr. - marcher, aller, s'avancer.    - cf. gr. βαίνω.    - parf. vasi Tert. Pall. 3.    - ad aliquem vadere, Cic. Att. 4, 10, 2: aller trouver qqn.    - in hostem vadere, Liv. 7, 21, 6: marcher contre l'ennemi.    - per hostes vadere, Tac. H. 3, 41: passer à travers l'ennemi.    - cras mane vadit, Cic. Att. 14, 11, 2: il se met en route demain matin.    - vadere in alicujus sententiam pedibus, Apul.: se ranger promptement à l'avis de qqn.    - vadere in sententiam cursu, Plin.: se ranger au pas de course à un avis.    - circulus per medios Parthos vadit, Plin. 6, 213: ce cercle passe par le milieu de la Parthie.    - avec acc. cum primam plateam vadimus, Apul. 2, 32, 1: comme nous arrivons au premier carrefour. [st1]2 [-] vădo, āre [vadum]: - tr. - Veg. passer à gué.
    * * *
    [st1]1 [-] vādo, ĕre: - intr. - marcher, aller, s'avancer.    - cf. gr. βαίνω.    - parf. vasi Tert. Pall. 3.    - ad aliquem vadere, Cic. Att. 4, 10, 2: aller trouver qqn.    - in hostem vadere, Liv. 7, 21, 6: marcher contre l'ennemi.    - per hostes vadere, Tac. H. 3, 41: passer à travers l'ennemi.    - cras mane vadit, Cic. Att. 14, 11, 2: il se met en route demain matin.    - vadere in alicujus sententiam pedibus, Apul.: se ranger promptement à l'avis de qqn.    - vadere in sententiam cursu, Plin.: se ranger au pas de course à un avis.    - circulus per medios Parthos vadit, Plin. 6, 213: ce cercle passe par le milieu de la Parthie.    - avec acc. cum primam plateam vadimus, Apul. 2, 32, 1: comme nous arrivons au premier carrefour. [st1]2 [-] vădo, āre [vadum]: - tr. - Veg. passer à gué.
    * * *
    I.
        Vado, vadis, vasi, vasum, vadere. Cic. Aller.
    \
        Vado ad speluncam. Liu. Je vay à, ou vers la caverne.
    \
        Erectae vadunt ferae. Author ad Heren. Vont, Marchent.
    II.
        Vado, vadas, vadare. Solinus. Passer à gué.

    Dictionarium latinogallicum > vado

  • 10 zodiacus

    zōdĭăcus, a, um du zodiaque, zodiacal.    - zōdĭăcus, i, m. (s.-ent. circulus): (= orbis signifer) le zodiaque.    - [gr]gr. ζῳδιακός.
    * * *
    zōdĭăcus, a, um du zodiaque, zodiacal.    - zōdĭăcus, i, m. (s.-ent. circulus): (= orbis signifer) le zodiaque.    - [gr]gr. ζῳδιακός.
    * * *
        Zodiacus, pen. cor. Cic. Le zodiaque.

    Dictionarium latinogallicum > zodiacus

  • 11 elucens

        Elucens, pen. prod. Particip. vt Elucens circulus. Cic. Luisant.

    Dictionarium latinogallicum > elucens

  • 12 pullatus

    pullātus, a, um [st2]1 [-] vêtu de couleur brune; mal vêtu, pauvre. [st2]2 [-] vêtu de deuil.    - pullati, ōrum, m. Plin.-jn.: la populace, la lie du peuple.
    * * *
    pullātus, a, um [st2]1 [-] vêtu de couleur brune; mal vêtu, pauvre. [st2]2 [-] vêtu de deuil.    - pullati, ōrum, m. Plin.-jn.: la populace, la lie du peuple.
    * * *
        Pullatus, pen. prod. Adiect. Cic. Vestu de robbe de dueil.
    \
        Pullata turba. Quintil. Commun peuple et ignorant, Commun populaire.
    \
        Circulus pullatus. Quintilianus. Assemblee de gents vulgaires et ignorants.
    \
        Pullatus. Sueton. Mal habillé, ou Vestu de noir.

    Dictionarium latinogallicum > pullatus

  • 13 signifer

    [st1]1 [-] signĭfĕr, ĕra, ĕrum: - [abcl][b]a - qui porte un signe. - [abcl]b - orné de statues, d'images. - [abcl]c - orné de reliefs, ciselé. - [abcl]d - parsemé d'astres, étoilé.[/b] [st1]2 [-] signĭfĕr, ĕri, m.: - [abcl][b]a - le Zodiaque. - [abcl]b - porte-enseigne, enseigne. - [abcl]c - chef, guide.[/b]    - signifera puppis, Luc.: poupe ornée de figures.    - signifero in orbe, qui Graece ζωδιακὸς dicitur, Cic. Div. 2: dans le cercle d'étoiles appelé par les Grecs Zodiaque.    - signifer crater, V.-Fl.: coupe ciselée. - voir hors site signifer.
    * * *
    [st1]1 [-] signĭfĕr, ĕra, ĕrum: - [abcl][b]a - qui porte un signe. - [abcl]b - orné de statues, d'images. - [abcl]c - orné de reliefs, ciselé. - [abcl]d - parsemé d'astres, étoilé.[/b] [st1]2 [-] signĭfĕr, ĕri, m.: - [abcl][b]a - le Zodiaque. - [abcl]b - porte-enseigne, enseigne. - [abcl]c - chef, guide.[/b]    - signifera puppis, Luc.: poupe ornée de figures.    - signifero in orbe, qui Graece ζωδιακὸς dicitur, Cic. Div. 2: dans le cercle d'étoiles appelé par les Grecs Zodiaque.    - signifer crater, V.-Fl.: coupe ciselée. - voir hors site signifer.
    * * *
        Signifer, pen. corr. signiferi, pen. corr. Cic. Port enseigne.
    \
        Polus signifer. Lucan. Le Zodiaque.
    \
        Crater signifer. Valer. Flac. Enrichi d'images enlevees.
    \
        Signifer dicitur circulus, in quo XII. signa sunt, qui Graece Zodiacus appellatur. Plin. Le Zodiaque.

    Dictionarium latinogallicum > signifer

  • 14 aestīvālis

    aestīvālis, e Hyg. c. aestivus.    - aestivalis circulus, Hyg.: le tropique du Cancer.

    Dictionarium latinogallicum > aestīvālis

См. также в других словарях:

  • CIRCULUS — V1TIGSUS (лат.), буквально порочный круг. Под С. v. в медицине и патологии подразумевают гл. обр. такие явления, когда возникающие от той или иной причины пат. последствия становятся сами причиной новых осложнений или усугубляют течение… …   Большая медицинская энциклопедия

  • Circŭlus — (lat.), s. Kreis, Ring. C. logĭcus, s. Zirkel im Beweis; C. Willisii, s. u. Gehirnarterie; Circuli venosi medullae spinalis, so v. w. Venenringe des Rückenmarkes …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Circŭlus — (lat.), Kreis; c. aequinoctialis, Äquator; c. horarius, Stundenkreis; c. meridionalis, Mittagskreis; c. parallelus, Parallel , Breitenkreis; c. polaris, Polarkreis (c. arcticus, nördlicher, c. antarcticus, südlicher); c. tropicus, Wendekreis; c.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Circulus — Circŭlus (lat.), Kreis. C. vitiōsus (fehlerhafter Kreis), Trugschluß, wenn man sich durch Aufnahme des zu Beweisenden in den Beweisgrund im Kreise dreht …   Kleines Konversations-Lexikon

  • circulus — index circuit, cycle Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Circulus — This article is about the folk band. For the zoological behaviour, see Circulus (zoology). For the Chick Corea album, see Circulus (album). Circulus Origin London, England Genres Psychedelic folk Progressive rock Years active …   Wikipedia

  • Circulus — Cịrculus [aus lat. circulus, Gen.: circuli= Kreis, Ring] m; , ...li: Kreis, Ring, Gefäßkranz (Anat.). Cịrculus arterio̱|sus ce̱re|bri: Gefäßkranz an der Hirnbasis. Cịrculus arterio̱|sus i̱ridis ma̱jor bzw. mi̱nor [↑Iris]: großer bzw. kleiner… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • circulus — n.; pl. circuli [L. circulus, ring] 1. Any ring like arrangement, i.e., the branching of small blood vessels. 2. (ARTHROPODA: Insecta) In scale insects, a glandular structure that discharges its contents internally …   Dictionary of invertebrate zoology

  • Circulus — Cir|cu|lus [ tsirku...] der; , ...li <aus lat. circulus »Kreis(linie)«> [kleiner] Kreis, Ring (Med.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Circulus (gastropod) — Circulus Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastropoda …   Wikipedia

  • Circulus arteriosus Willisi — Circulus arteriosus cerebri Der Circulus arteriosus (cerebri) (lateinisch Arterienring (des Hirns)) ist ein arterieller Gefäßring bei Säugetieren und zählt zu den extrazerebralen Anastomosen des Gehirns. Beim Menschen wird er durch drei Gefäße… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»