Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

circonstance

  • 1 circonstance

    f. (lat. circumstantia, de circumstare "se tenir debout autour") 1. обстоятелство, положение; circonstances atténuantes смекчаващи вината обстоятелства; circonstances aggravantes отегчаващи вината обстоятелства; 2. случай; en aucune circonstance в никакъв случай; poésie de circonstance стихове, написани по даден случай; une circonstance exceptionnelle изключителен случай; 3. pl. условия, настояща ситуация; dans les circonstance actuelles в настоящата ситуация; 4. грам., в съчет. complément de circonstance обстоятелствено пояснение (за време, начин и др.).

    Dictionnaire français-bulgare > circonstance

  • 2 circonstancié,

    e adj. (de circonstance) който е изложен обстойно, подробно.

    Dictionnaire français-bulgare > circonstancié,

  • 3 circonstanciel,

    le adj. (de circonstance) 1. обстоятелствен; 2. лит. който зависи от случая, от обстоятелствата. Ќ complément circonstanciel, грам. обстоятелствено пояснение.

    Dictionnaire français-bulgare > circonstanciel,

  • 4 circonstancier

    v.tr. (de circonstance) рядко излагам, описвам обстойно, подробно.

    Dictionnaire français-bulgare > circonstancier

  • 5 convenir

    v.tr.ind. (lat. convenire "venir avec") 1. convenir а (qqch.) подхождам, допадам; les vêtements conviennent а la circonstance дрехите подхождат на случая; chercher la phrase qui convient търся изречението, което подхожда; le mari qui lui convient мъжът, който Ј подхожда; cela me convient това ме устройва; 2. v.impers. il convient de (+ inf.) подхожда да, добре е да; il comient que (+ subj.) желателно е да; 3. convenir de (qqch.) (със спомагателния глагол être (littér.) или avoir) съгласявам се, споразумявам се; vous devrez en convenir вие трябва да се съгласите с това; elles ont convenu d'un lieu de rendez-vous те се споразумяха за мястото на срещата; 4. признавам, съгласявам се; je conviens que признавам, че; se convenir харесвам се взаимно, допадам си. Ќ il a été convenu que бе решено, че; comme convenu както бе решено. Ќ Ant. disconvenir, s'opposer.

    Dictionnaire français-bulgare > convenir

  • 6 en2

    adv. (lat. inde) 1. оттам; Aller chez lui? Mais j'en2 viens! Да отида при него? Но аз се връщам оттам!; 2. loc. adv. de mal en2 pis от лошо на по-лошо; en2-haut горе; en2-bas долу; en2-dessus отгоре; en2-dessous отдолу; en2-avant напред; en2-arrière назад; en2-travers напреки; en2 face насреща; en2 réalité в действителност; en2 cachette скришом; en2 sectet тайно; en2 apparence на вид; en2 définitive (en2 fin de compte) най-после, в края на краищата; en2 toute occasion (en2 toute circonstance) при всеки случай (при всяко обстоятелство); 3. loc. conj. en2 tant que доколкото; в качеството на.

    Dictionnaire français-bulgare > en2

  • 7 vaudeville

    m. (altér. de vaudevire "chanson de circonstance", mot norm., probabl. de vauder "tourner" et virer) 1. водевил, лека комедия; 2. ост. народна сатирична песен.

    Dictionnaire français-bulgare > vaudeville

См. также в других словарях:

  • circonstance — [ sirkɔ̃stɑ̃s ] n. f. • 1260; lat. circumstantia, de circumstare « se tenir debout autour » 1 ♦ (Souvent au plur.) Particularité qui accompagne un fait, un événement, une situation. ⇒ accident, climat, condition, détermination, modalité,… …   Encyclopédie Universelle

  • circonstance — CIRCONSTANCE. s. fém. Certaine particularité qui accompagne un fait, une nouvelle, ou quelque chose de semblable. Circonstances aggravantes. Circonstance remarquable. Remarquer, observer, examiner, peser toutes les circonstances de l action. Les… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • circonstance — CIRCONSTANCE. s. f. Certaine particularité qui accompagne un fait, une nouvelle, ou quelque chose de semblable. Circonstances aggravantes. circonstance remarquable. remarquer, observer, examiner, peser toutes les circonstances. les circonstances… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • circonstance — (sir kon stan s ) s. f. 1°   Particularité qui accompagne un fait. •   Leur ruine prédite dans toutes ses circonstances, BOSSUET Hist. II, 5. •   C est là [dans le poëme épique] qu il faut des vers étaler l élégance ; N y présentez jamais de… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • CIRCONSTANCE — s. f. Certaine particularité qui accompagne un fait, une nouvelle, ou quelque chose de semblable. Circonstances aggravantes. Circonstances atténuantes. Circonstance remarquable. Remarquer, observer, examiner, peser toutes les circonstances d une… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • CIRCONSTANCE — n. f. Particularité qui accompagne et distingue un fait, une situation, etc. Circonstance remarquable. Remarquer, observer, examiner, peser toutes les circonstances d’une action. Les circonstances des personnes, du lieu, du temps. Exposer un fait …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Circonstance —          BONAPARTE (Napoléon)     Bio express : Premier consul à vie puis empereur des Français (1769 1821)     «Aucune constitution n est restée telle qu elle a été faite. Sa marche est toujours subordonnée aux hommes et aux circonstances.»… …   Dictionnaire des citations politiques

  • Circonstance aggravante — ● Circonstance aggravante circonstance prévue par la loi qui ajoute à la gravité d une infraction et entraîne une peine plus forte. (L effraction est une circonstance aggravante du vol.) …   Encyclopédie Universelle

  • circonstance — nf., situation, cas, occasion, fois ; (les) évènements : okajon nf. (Albanais.001, Table) ; sirkonstansa nf. (001), sirkonstinse (Villards Thônes) ; situ achon nf., ka nm., kou nm. (001). E. : Parfois. A1) ladv., à l occasion, quand les… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • Circonstance atténuante — Circonstances atténuantes Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Circonstances atténuantes désigne : une expression juridique un film de Jean Boyer, Circonstances atténuantes (1939) une… …   Wikipédia en Français

  • Circonstance exceptionnelle — Circonstances exceptionnelles En droit français, les circonstances exceptionnelles sont les circonstances rendant légaux des actes normalement illégaux dans le but d assurer l ordre public et le bon fonctionnement des services publics. Elles… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»