ciemnieć

См. также в других словарях:

• ciemnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, ciemniećeję, ciemniećeje, ciemniećniał, ciemniećnieli {{/stl 8}}– pociemnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ściemnieć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciemnieć — Komuś ciemnieje w oczach zob. oko 15 …   Słownik frazeologiczny

• ciemnieć — ndk III, ciemniećeję, ciemniećejesz, ciemniećej, ciemniećniał, ciemniećeli 1. «stawać się ciemnym, mrocznym; ściemniać się, mrocznieć» Niebo ciemniało. Ciemniało, nadchodził wieczór. ◊ Komuś ciemnieje w oczach «ktoś nagle chwilowo źle widzi,… …   Słownik języka polskiego

• ciemnienie — n I 1. rzecz. od ciemnieć. 2. med. «zwiększające się osłabienie wzroku, występujące przy niektórych chorobach» …   Słownik języka polskiego

• czernić — ndk VIa, czernićnię, czernićnisz, czerń a. czernićnij, czernićnił, czernićniony «malować na czarno, czynić czarnym» Czernić brwi, rzęsy. czernić się 1. «wyglądać czarno lub prawie czarno, odznaczać się, uderzać czarnym lub prawie czarnym kolorem …   Słownik języka polskiego

• czernieć — ndk III, czerniećeje, czerniećniał 1. «stawać się czarnym lub prawie czarnym, przybierać barwę czarną; ciemnieć; o metalach: pokrywać się śniedzią» Srebro czernieje od siarki. Owoce czernieją od mrozu. 2. «wyglądać czarno lub prawie czarno,… …   Słownik języka polskiego

• gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …   Słownik języka polskiego

• mierzchnąć — ndk Vc, mierzchnąćnie, mierzchł «tracić blask, gasnąć, pogrążać się w mroku; ciemnieć, szarzeć» Słońce, światło mierzchło. Niebo na zachodzie mierzchło. O świcie gwiazdy mierzchną. ◊ książk. Czyjaś sława mierzchnie «czyjaś sława kończy się,… …   Słownik języka polskiego

• mrocznieć — ndk III, mroczniećeje, mroczniećniał rzad. «stawać się mrocznym, pogrążać się w mroku; ciemnieć» Mroczniejące niebo. Dzień mroczniał …   Słownik języka polskiego

• mroczyć — ndk VIb, mroczyćczy, mroczyćczył książk. «czynić mrocznym, przysłaniać światło; zaciemniać, ćmić» Mgła mroczy światło latarń. mroczyć się «pogrążać się w mroku, ciemnieć, szarzeć, mrocznieć» Niebo się mroczy …   Słownik języka polskiego

• ciemnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. ciemnieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopniowe pogarszanie się wzroku występujące przy niektórych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień