-
1 ciąć
глаг.• взрезать• вырезать• жалить• изрезать• кроить• обрезать• обрезывать• отрезать• отсекать• пересекать• пересечь• подрезать• порезать• прекращать• прерывать• прорубать• разделывать• резать• рубить• сокращать• тесать• урезать* * *%1, tnę, tnie, tną, tnij, ciął, cięli, cięty несов. 1. резать;\ciąć w (na) kawałki резать на куски; \ciąć drzewo пилить дрова;
2. колоть; кусать, жалить;● \ciąć od ucha играть с темпераментом, наяривать (о скрипаче) ● 1. krajać 2. gryźć, kąsać\ciąć szablą рубануть (полоснуть) саблей; \ciąć batem полоснуть (стегнуть) кнутом
* * *I tnę, tnie, tną, tnij, ciął, cięli, cięty несов.1) ре́затьciąć drzewo — пили́ть дрова́
2) коло́ть; куса́ть, жа́лить•Syn:II tnę, tnie, tnij, cięty сов.рубану́ть; полосну́тьciąć szablą — рубану́ть (полосну́ть) са́блей
ciąć batem — полосну́ть (стегну́ть) кнуто́м
См. также в других словарях:
ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… … Słownik języka polskiego
kawałek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kawałekłka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieduża część jakiejś całości; także mały odcinek (również w odniesieniu do przestrzeni i czasu); fragment, urywek : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krajać — ndk IX, krajaćję, krajaćjesz, kraj, krajaćjał, krajaćany 1. «ciąć coś na części, na kawałki; rozcinać» Krajać nożem chleb, cebulę, mięso itp. Krajać blachę nożycami. □ Tak krawiec kraje, jak (mu) materii staje.przen. Statek krajał wodę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
płatać — ndk I, płataćam, płataćasz, płataćają, płataćaj, płataćał, płataćany 1. przestarz. «robić komuś to, czego się nie spodziewa; wyrządzać, wyprawiać, wyczyniać» dziś tylko w zwrotach: Płatać figle, kawały, psikusy. 2. przestarz. «ciąć na płaty, na… … Słownik języka polskiego
siec — ndk XI, siekę, sieczesz, siecz, siekł, sieczony 1. «uderzać mocno czymś ostrym (zwłaszcza białą bronią); ciąć na drobne kawałki nożem, tasakiem; rąbać» Siec szablą. 2. «bić, zostawiając na ciele czerwone pręgi, przecinając skórę; chłostać,… … Słownik języka polskiego
siekać — ndk I, siekaćam, siekaćasz, siekaćają, siekaćaj, siekaćał, siekaćany 1. «ciąć coś na drobne kawałki, uderzając nożem, tasakiem itp. raz po raz, szybko, wielokrotnie» Siekać koperek, pietruszkę. Siekać ziemniaki dla świń. Siekać mięso tasakiem. ∆… … Słownik języka polskiego
dzielić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzielićlę, dzielićli, dzielićlony {{/stl 8}}– podzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąć jakiś przedmiot na części, łamać na kawałki; porcjować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kroić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– pokroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} tnąc coś ostrym narzędziem, oddzielać kawałki czegoś; krajać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kroić chleb, wędlinę. Kroić pomidory, ogórki w plasterki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przecierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przecieraćam, przecieraća, przecieraćają, przecieraćany {{/stl 8}}– przetrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, przecieraćtrę, przecieraćtrze, przecieraćtrzyj, przecieraćtarł, przecieraćtarli, przecieraćtarty {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień