Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

chrīstiānus

  • 1 Christianus

    Christĭānus, a, um, adj. [Christus], Christian:

    fides,

    Cod. Just. 16, 8, 18:

    lex,

    ib. 16, 8, 13:

    religio,

    ib. 9, 40, 16.—Hence, subst., a Christian, Tac. A. 15, 44; Suet. Ner. 16; Plin. Ep. 10, 97; very frequent in the Church fathers.— Absol., a Christian clergyman, Cod. Th. 5, 5, 2; 12, 1, 50.— Sup.:

    Christianissimus,

    the most Christian, Hier. Ep. 57, 12:

    princeps,

    Ambros. Ep. 1, 1.— Adv.: Christĭānē, in a Christian manner or spirit:

    regere,

    Aug. Ep. 89.

    Lewis & Short latin dictionary > Christianus

  • 2 christianus

    I
    Christiana -um, Christianior -or -us, Christianissimus -a -um ADJ
    II
    Christian/follower of Christ; Christian clergyman; Christianity (pl.) (Beesom)

    Latin-English dictionary > christianus

  • 3 Christiane

    Christĭānē, adv., v. Christianus.

    Lewis & Short latin dictionary > Christiane

  • 4 Cicero

    Cĭcĕro, ōnis, m., = Kikerôn, a Roman cognomen in the gens Tullia.
    I.
    M. Tullius Cicero, the greatest of the Roman orators and writers; born on the 3d of January, 106 B.C. (648 A.U.C.), at Arpinum (hence Arpinae chartae, Mart. 10, 19, 17);

    assassinated, at the age of sixty-three years, by the soldiers of Antonius, 43 B.C. (711 A.U.C.): ille se profecisse sciat, cui Cicero valde placebit,

    Quint. 10, 1, 112; Juv. 10, 114 al.— Hence,
    B.
    Cĭcĕrōnĭānus, a, um, adj., Ciceronian:

    simplicitas, Plin. praef. § 22: mensa,

    id. 13, 16, 30, § 102:

    aquae,

    in the villa of Cicero, at Puteoli, medicinal to the eyes, id. 31, 2, 3, § 6.— Subst.:

    Ciceronianus es, non Christianus,

    i. e. a follower of Cicero, Hier. Ep. 22, n. 30.—
    II.
    Q. Tullius Cicero, the brother of I., whose work, De petitione consulatūs, is yet extant.

    Lewis & Short latin dictionary > Cicero

  • 5 Ciceronianus

    Cĭcĕro, ōnis, m., = Kikerôn, a Roman cognomen in the gens Tullia.
    I.
    M. Tullius Cicero, the greatest of the Roman orators and writers; born on the 3d of January, 106 B.C. (648 A.U.C.), at Arpinum (hence Arpinae chartae, Mart. 10, 19, 17);

    assassinated, at the age of sixty-three years, by the soldiers of Antonius, 43 B.C. (711 A.U.C.): ille se profecisse sciat, cui Cicero valde placebit,

    Quint. 10, 1, 112; Juv. 10, 114 al.— Hence,
    B.
    Cĭcĕrōnĭānus, a, um, adj., Ciceronian:

    simplicitas, Plin. praef. § 22: mensa,

    id. 13, 16, 30, § 102:

    aquae,

    in the villa of Cicero, at Puteoli, medicinal to the eyes, id. 31, 2, 3, § 6.— Subst.:

    Ciceronianus es, non Christianus,

    i. e. a follower of Cicero, Hier. Ep. 22, n. 30.—
    II.
    Q. Tullius Cicero, the brother of I., whose work, De petitione consulatūs, is yet extant.

    Lewis & Short latin dictionary > Ciceronianus

  • 6 sagino

    săgīno, āvi, ātum, 1, v. a. [sagina] (class.; cf. educare).
    I.
    Lit.
    A.
    Of animals, to fatten, fat:

    pullos columbinos,

    Varr. R. R. 3, 7, 9:

    boves ad sacrificia,

    id. ib. 2, 1, 20:

    aves offis,

    Col. 8, 7, 3:

    equum hordeo ervoque (with roborare largo cibo),

    id. 6, 27, 8:

    porcum,

    Prop. 4 (5), 1, 23:

    corpus,

    Curt. 9, 7, 16:

    glires fagi glande,

    Plin. 16, 6, 7, § 18:

    catulos ferarum molliore praedā,

    Quint. 12, 6, 6 et saep.—
    B.
    Of persons, to cram, stuff, feast:

    saginare plebem populares suos, ut jugulentur,

    Liv. 6, 17, 3:

    nuptialibus cenis,

    id. 36, 17:

    terra, quae copiā rerum omnium (illos Gallos) saginaret,

    id. 38, 17:

    cum exquisitis cottidie Antonius saginaretur epulis,

    Plin. 9, 35, 58, § 119:

    convivas,

    id. 33, 10, 47, § 136.—
    II.
    Transf., to feed, nourish, etc.:

    terra multorum annorum frondibus et herbis, velut saginata largioribus pabulis,

    Col. 2, 1, 5; Plin. 19, 4, 19, § 54:

    fons umore supero saginatus,

    Sol. 45: qui ab illo pestifero ac perdito cive jampridem rei publicae sanguine saginantur, * Cic. Sest. 36, 78; Curt. 5, 1, 39; Tac. H. 4, 42.—Hence, săgīnātus, a, um, P. a., fattened, fat (late Lat.):

    saginatior hostia,

    Hier. Ep. 21, 12; so,

    Christianus ursis,

    Tert. Jejun. 17 fin.:

    vitulum,

    Vulg. Luc. 15, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > sagino

  • 7 Semichristianus

    Sēmĭ-christĭānus, i, m., a half-Christian, Hier. Gal. 3, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > Semichristianus

  • 8 Χριστιανός

    Χριστιανός, οῦ, ὁ (formed like Ἡρῳδιανοί [q.v.] or Καισαριανοί Epict. 1, 19, 19; s. TMommsen, Her 34, 1899, 151f; Dssm., LO 323 [LAE 377]; Hahn 263, 9; B-D-F §5, 2. On the Pompeian ins CIL IV 679, the reading of which is quite uncertain, s. VSchultze, ZKG 5, 1881, 125ff. On the spelling Χρηστιανός Ac 11:26; 26:28; 1 Pt 4:16 [all v.l.]; AcPl Ha 9, 19 [cp. Just., A I, 4, 5]; s. FBlass, Her 30, 1895, 465ff; Harnack, SBBerlAk 1915, 762; B-D-F §24; Mlt-H. 72) one who is associated w. Christ, Christ-partisan, Christian (so also Lucian, Alex. 25; 38, M. Peregr. 11; 12; 13; 16; Tacitus, Ann. 15, 44; Suetonius, Nero 16; Pliny the Younger, Ep. 10, 96, 1; 2; 3 al., also in Trajan’s reply; ApcSed prol.; Ar., Just., Ath.; s. Hemer, Acts 177) Ac 11:26; 26:28; 1 Pt 4:16 (JKnox, JBL 72, ’53, 187–89); IEph 11:2; IMg 4; IRo 3:2; IPol 7:3; MPol 3; 10:1; 12:1, 2; D 12:4; PtK 2 p. 15, 8; τῶν Χρ. Dg 1:1. Without the art. 2:6, 10; 4:6; 5:1; 6:1–9. πολλοὺς Χρ. ActPl Ha 9, 19.—As an adj. χριστιανός, ή, όν: ἡ χριστιανὴ τροφή ITr 6:1.—For inscriptions s. esp. EGibson, The ‘Christians for Christians’ Inscriptions from Phrygia ’78; New Docs 128–39.—RLipsius, Über den Ursprung u. ältesten Gebr. des Christennamens, Prog. Jena 1873; Zahn, Einl. II3 41ff; FKattenbusch, Das apostol. Symbol II 1900, 557ff; JDaniels, De Naam ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ: De Studiën 76, 1907, 568–80; JLeCoultre, De l’étymologie du mot ‘Chrétien’: RTP 40, 1907, 188–96; AGercke, Der Christenname ein Scheltname: Festschr. z. Jahrhundertfeier d. Univers. Breslau 1911, 360ff; Harnack, Mission I4 1923, 424ff; EPeterson, Christianus: Miscellanea Giov. Mercati I ’46, 355–72; EBickerman, HTR 42, ’49, 109–24; JMoreau, La Nouvelle Clio 4, ’50, 190–92; HMattingly, JTS 9, ’58, 26–37 (cp. the term Augustiani); CSpicq, StTh 15, ’61, 68–78 (cp. the adj. Ciceronianus=of or belonging to Cicero: Sen., Con. 7, 2, 12).—DELG s.v. χρίω. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > Χριστιανός

См. также в других словарях:

  • CHRISTIANUS II — CHRISTIANUS II. prioris filius, Patri in Electoratu successit, tutore agnatô Fridericô Wilhelmô Alteburgicô, Quem partium Ducem nacti Flacciani cum essent, dissentientes ab Ubiquitatis dogmate in carcerem rursus compacti, Nicolaus Crellius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Christiānus — (lat.), 1) ein Christ; 2) so v. w. Christian …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Christiānus — (lat.), Christ; Christian …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CHRISTIANUS I — CHRISTIANUS I. Elector Saxoniae: Filius Augusti Electoris unicus ex Anna Danica, doctrinae purioris amantior, turbas tantopere odit, ut persaepe optartet. ab indoctis et opinione sententiae inflatis liberari. Pulsos itaque a patre Theologos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHRISTIANUS — I. CHRISTIANUS Dux Brunsuicensis, cognomine Senior, filius Wilhelmi Cellensis lineae condrtoris, fratri Ernesto successit, A. C. 1611. Episcopus etiam Mindensis: Cum Friderico Ulrico agnato, qui lineae Guelferbytanae praerogativam aliquam urgebat …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Christianus, B. (5) — 5B. Christianus (Christinus), (7. Apr.), ein Priester an der Kirche des hl. Albin zu Douai (Duacum, Catuacum) im nördlichen Frankreich, woselbst noch seine Reliquien aufbehalten werden sollen. Er war nach den Nachrichten, die auf uns gekommen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Christianus, B. (6) — 6B. Christianus, frz. Christien, Abt des Klosters des hl. Germanus von Auxerre, lebte im Anfange der Regierung Ludwig des Frommen, welcher ihm in einer öffentlichen Schrift den Titel »selig« gibt. (Mg.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Christianus, P. (8) — 8P. Christianus, (22. Nov. al. 22. Dec.), ein Bischof von Auxerre in Frankreich, der dem Bischof Abbo folgte und den Wala zum Nachfolger hatte. Er starb vermuthlich im Jahre 872 oder 873, und hat bei Mabillon (Saec. IV. P. 2 pag. 575) den Titel,… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Christianus, S. (1) — 1S. Adelarius, M. (24, Mai). Bezüglich der Bedeutung des Namens s. S. Christiana1. – In den unächten (fabulosis) Acten des hl. Meletius und seiner Gefährten (24. Mai) kommt außer einem andern Kinde, Cyriacus mit Namen, noch ein solches mit Namen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Christianus, S. (2) — 2S. Christianus, (3. Nov. al. 12. Juni), ein Bischof von Cochlar und Bruder des hl. Malachias. (El.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Christianus, S. (3) — 3S. Christianus, (12. Nov.), ein Schüler des hl. Anastasius (Astricus) und Martyrer, der auch Christinus heißt. S. oben S. Benedictus 19 …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»