chorować

См. также в других словарях:

• chorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, chorowaćruję, chorowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przechodzić jakąś chorobę; być chorym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorować ciężko, długo. Chorować na nerki, serce, stawy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chorować — ndk IV, chorowaćruję, chorowaćrujesz, chorowaćruj, chorowaćował «być chorym, cierpieć na jakąś chorobę» Chorować ciężko, obłożnie. Chorować na anginę, na grypę, na koklusz. Chorować na wątrobę, na serce. Chorować z przepracowania. Chorować od… …   Słownik języka polskiego

• zdrowie — n I, blm «stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo; pełna sprawność i dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne» Dobre, słabe zdrowie. Narażać, odzyskać zdrowie. Dbać o zdrowie. Odznaczać się zdrowiem. Przypłacić… …   Słownik języka polskiego

• AIDS — [wym. ejds] m a. n ndm med. «choroba wirusowa polegająca na załamaniu się odporności organizmu prowadzącym do trudnych do opanowania zakażeń oraz rozwoju nowotworów złośliwych» Epidemia AIDS. Chory na AIDS. Chorować, umrzeć na AIDS. Zarazić się… …   Słownik języka polskiego

• astma — ż IV, CMs. astmamie, blm «schorzenie charakteryzujące się silnymi napadami duszności wskutek zwężenia oskrzelików płucnych, najczęściej pod wpływem uczulenia na rozmaite substancje (astma oskrzelowa) lub wskutek niedomogi serca (astma sercowa);… …   Słownik języka polskiego

• biegunka — ż III, CMs. biegunkance; lm D. biegunkanek med. «częste oddawanie płynnego lub półpłynnego stolca, będące objawem wielu chorób przewodu pokarmowego, głównie zatruć i zakażeń pokarmowych; rozwolnienie» Chorować na biegunkę. Dostać biegunki. ∆… …   Słownik języka polskiego

• chandra — ż IV, CMs. chandradrze; lm D. chandr pot. «stan przygnębienia, apatii, zniechęcenia do życia; uczucie beznadziejności, smutku, nudy; depresja» Mieć chandrę. Chorować na chandrę. Wpaść w chandrę. Chandra opada, napada, nachodzi kogoś, przychodzi… …   Słownik języka polskiego

• chorowanie — n I rzecz. od chorować …   Słownik języka polskiego

• chorzeć — ndk III, chorzećeję, chorzećejesz, chorzećej, chorzećrzał, chorzećeli przestarz. «być chorym; chorować» …   Słownik języka polskiego

• cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… …   Słownik języka polskiego

• często — częściej przysłów. od częsty Często chorować. Często chodzić do kina. Dość często otrzymywać listy. Coraz częściej opuszczać lekcje …   Słownik języka polskiego