-
1 wyizol|ować
pf — wyizol|owywać impf Ⅰ vt 1. (oddzielić od całości) to isolate [pomieszczenie]- problem wyizolowany z kontekstu a problem isolated from its context2. (spowodować odosobnienie) to isolate- choroba wyizolowała go z życia towarzyskiego his illness excluded him from social life3. Nauk. (wyodrębnić składnik) to isolate [wirusa, gen, substancję] Ⅱ wyizolować się — wyizolowywać się 1. (odseparować się od ludzi) to isolate oneself, to cut oneself off (z czegoś from sth)- wyizolować się ze społeczeństwa to seclude oneself from society2. (odseparować się od wpływów) to isolate oneself- wyizolować się ze świata zewnętrznego to cut a. shut oneself off from the outside world- posiadał umiejętność wyizolowywania się he had the ability to shut himself offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyizol|ować
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
