-
1 extendo
ex-tendo, di, tum (also extensum, Cic. Ac. 2, 47, 145; Ov. A. A. 3, 302; Stat. Th. 6, 902 al.; cf. the forms extensio, extensor, etc.), 3, v. a., to stretch out, spread outextend (class.).I.Lit.:II. A.(vincla escaria) quam magis extendas, tanto astringunt artius,
Plaut. Men. 1, 1, 19: idem Crassus, Per tuas statuas cum dixit et extento bracchio paululum etiam de gestu addidit, vehementius risimus, Cic. de Or. 2, 59, 242;for which: (Zeno) cum extensis digitis adversam manum ostenderet,
id. Ac. 2, 47, 145:manum,
Quint. 11, 3, 119; cf. Cels. 7, 23 fin.:cervicem,
Vell. 2, 70, 2: crura ad [p. 707] longitudinem, Plin. 10, 64, 84, § 183:cutem,
to stretch out, smooth out, id. 32, 6, 21, § 65:chartam malleo,
id. 13, 12, 26, § 82:lineam,
id. 9, 59, 85, § 182:capita tignorum,
Caes. B. C. 2, 9, 1:cornua aciei,
Curt. 4, 13 fin.; cf.:agmen ad mare,
id. 3, 9 fin.:majores pennas nido,
Hor. Ep. 1, 20, 21:extendit pectitque comas,
Juv. 6, 496: labellum, to stretch as in pouting, id. 14, 325:gladios,
to forge, id. 15, 168.—Mid.:jussit et extendi campos, subsidere valles,
to extend themselves, spread out, Ov. M. 1, 43:ignis extenditur per campos,
spreads, Verg. A. 10, 407; and:cum ad summum palum vitis extenta est,
Col. 4, 20, 3:fusus humi totoque ingens extenditur antro,
stretches himself out, Verg. A. 6, 423.—Prov.: ire per extentum funem, to walk on a tight rope, i. e. to perform a very difficult feat, Hor. Ep. 2, 1, 210 (Gr. epi schoiniou peripatein).In gen.:B.epistolam,
Plin. Ep. 3, 5, 20:agros (populus Rom. victor),
to extend, Hor. A. P. 208:verba (opp. corripere),
Quint. 10, 1, 29:perculit et multa moribundum extendit arenā,
stretched out, extended, Verg. A. 5, 374; 9, 589:tam immodice epistulam extendi, ut, etc.,
Plin. Ep. 7, 9, 16; 3, 5, 20; 5, 15, 7:famam factis,
Verg. A. 10, 468; cf.:nomen in ultimas oras,
Hor. C. 3, 3, 45:cupiditatem gloriae,
Liv. 28, 43, 5:spem in Africam quoque,
id. 24, 48, 1:artem suam per hanc successionem,
Petr. 140:pretia usque eo extendens, ut, etc.,
Suet. Calig. 38:extentis itineribus,
by forced marches, Liv. 30, 19, 1:cursus,
to proceed, Verg. A. 12, 909:partitionem ultra tres propositiones,
Quint. 4, 5, 3:voluntatem suam ad ulteriores,
Dig. 32, 1, 33:officium suum ad lapidum venditionem,
ib. 20, 4, 21:cum se magnis itineribus extenderet,
i. e. was exerting himself, Caes. B. C. 3, 77 fin.:se supra vires,
Liv. 34, 4, 15:magis ille extenditur,
is excited, Juv. 11, 169.—In partic., of time, to extend, prolong, continue; to spend, pass:1.ab hora tertia cum ad noctem pugnam extendissent,
Liv. 27, 2, 6:comissationes ad mediam noctem,
Suet. Tit. 7:labores in horam quintam,
Mart. 4, 8, 3:luctus suos,
Val. Max. 1, 1, 15:curas venientem in annum,
extends his thoughts to the coming year, Verg. G. 2, 405:tempus epularum,
Plin. Pan. 49, 5;consulatum,
id. ib. 61, 6;extento aevo vivere,
Hor. C. 2, 2, 5; Sil. 3, 95:suam aetatem,
Plaut. Bacch. 3, 3, 26:se ad centesimum annum, i. e. vitam,
Val. Max. 5, 2 ext. 4.— Hence,extentus, a, um, P. a., extended, extensive, wide:2.mare, fontes extentaque longe flumina,
Lucr. 1, 230 Lachm. N. cr. (al. externa):stagna latius Lucrino lacu,
Hor. C. 2, 15, 3:oculi,
wide open, Quint. 11, 3, 76:sonus (lusciniae),
drawn out, prolonged, Plin. 10, 29, 43, § 82.— Sup.:castra inter confragosa omnia praeruptaque quam extentissima potest valle locat,
Liv. 21, 32, 9 Drak. N. cr.:spatia,
Sol. 52.— Adv.: ex-tente, widely; only comp.:quadratus eminet stilus extentius,
Amm. 23, 4, 2 (dub.):porrecto extentius brachio,
id. 18, 6, 13.—extense, adv., at length, extensively (post-class.):dominus extensius ista disponit,
Tert. Idol. 2. -
2 interpolatio
interpŏlātĭo, ōnis, f. [id.], an alteration made here and there (post-Aug.):tenuatam (chartam) curiosa interpolatione, principalem fecit e plebeia,
by a curious dressing made the best paper from common, Plin. 13, 12, 23, § 75; Tert. adv. Haer. 39. -
3 plico
plĭco (plĭcāvi, plĭcui, acc. to Prisc. p. 680 P.), plĭcātum and plĭcĭtum, āre, v. a. [root plic-; Gr. plekô; v. plecto], to fold, to lay or wind together, to fold up, double up ( poet. and in post-class. prose; cf.:complico, plecto, necto, flecto),
Lucr. 4, 828:quaedam plicata,
id. 6, 1086:chartam,
Mart. 4, 83, 7: seque in sua membra plicantem (anguem), winding or coiling himself up, Verg. A. 5, 279; Gell. 17, 9, 9: decas plena his quattuor numeris gradatim plicatis integratur, folded [p. 1388] together, i. e. added, Mart. Cap. 7, § 734:ostiola plicabantur,
Vulg. Ezech. 41, 24:et cum plicuisset librum,
id. Luc. 4, 20. -
4 recuro
rĕ-cūro, āvi, ātum, 1, v. a., * to restore by taking care of; to refresh, invigorate, make whole, cure, = recreare; also, to take care of; to prepare with care:me otio et urticā,
Cat. 44, 15:chartam,
to prepare carefully, Plin. 13, 12, 23, § 75; cf.:sedulo corpora laniata,
App. M. 8, p. 210, 3:plagas,
id. ib. 6, p. 183, 28. -
5 subpedito
I.Neutr., to be fully supplied or in abundance, to be at hand, be in store:B.unde Flumina suppeditant?
Lucr. 1, 231:omnis apparatus ornatusque dicendi facile suppeditat,
Cic. de Or. 3, 31, 124:P. Cethegus, cui de re publicā satis suppeditabat oratio,
id. Brut. 48, 178:undique mihi suppeditat quod pro M. Scauro dicam,
id. Scaur. 23, 46:innumerabilitas suppeditat atomorum,
id. N. D. 1, 39, 109:quod multitudo suppeditabat,
Liv. 6, 24, 2:quoad tela suppeditarunt,
id. 30, 25, 7:ne chartam quidem tibi suppeditare,
Cic. Fam. 7, 18, 2:cui (Torquato) si vita suppeditavisset,
if he had lived, id. Brut. 70, 245; 27, 105; 32, 124; id. Phil. 3, 6, 15; cf. suppeto, I.: nec consilium, nec oratio suppeditat, i e. I have neither sentiments nor terms, Liv. 28, 27, 3.— Poet., with subj.-clause:dicere suppeditat,
it is easy to say, Lucr. 3, 731. —Transf.1.Like abundare, to have in abundance, to abound or be rich in (very rare):2.omissis his rebus omnibus, quibus nos suppeditamus, eget ille,
Cic. Cat. 2, 11, 25:ita gaudiis gaudium suppeditat,
is increased by other joys, Plaut. Trin. 5, 1, 3. —To be enough or sufficient, to suffice:II.parare ea, quae suppeditent et ad cultum et ad victum,
Cic. Off. 1, 4, 12:Pometinae manubiae, quae perducendo ad culmen operi destinatae erant, vix in fundamenta suppeditavere,
Liv. 1, 55, 7: labori suppeditare, to be fit for or equal to, to be a match for, Plaut. As. 2, 4, 17; cf.:ut (Thais) tuo amori suppeditare possit sine sumpto suo,
devote herself to you, Ter. Eun. 5, 8, 46. —Act., to give, furnish, afford, supply, or procure in abundance (freq. in Cic.; syn.: praebeo, suggero, ministro).(α).With acc.:(β).luxuriae sumptus suppeditare ut possies,
Plaut. As. 4, 2, 10:sumptum,
Cic. Agr. 2, 13, 32:tributo sumptus suppeditari,
Liv. 23, 48, 7:cibos,
Cic. Leg. 2, 27, 67:quibus (fistulis) aqua suppeditabatur templis,
id. Rab. Perd. 11, 31:pecunias,
id. Q. Fr. 2, 2, 3:merces,
id. Verr. 2, 2, 3, § 6:frumentum,
id. ib. 2, 3, 74, §172: rem frumentariam alicui ex provinciis,
id. Att. 8, 1, 2:res eas, quibus ager Campanus coleretur,
id. Agr. 2, 32, 88:tutum perfugium otio et tranquillum ad quietem locum,
id. Rep. 1, 4, 8:multa ad luxuriam invitamenta,
id. ib. 2, 4, 8:fabulas poëtis,
id. N. D. 2, 24, 63:ipsis pecuniam,
Nep. Alcib. 8, 1:tela,
Sil. 10, 137:suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis quos et quantos viros!
Cic. Fin. 2, 21, 67. —With an abstr. object:aliquis deus suppeditans omnium rerum abundantiam et copiam,
Cic. Lael. 23, 87:oratoribus et poëtis mirabilem copiam dicendi,
id. Top. 18, 67:praecepta nobis (patria),
Lucr. 3, 10:varietatem tibi in scribendo,
Cic. Fam. 5, 12, 4:hortorum amoenitatem mihi (domus),
id. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14:ut, quocumque haec (voluptas) loco suppeditetur, ibi beate queant vivere,
id. Tusc. 5, 37, 108.—With obj.-clause:Ciceroni meo suppeditabis quantum videbitur,
Cic. Att. 14, 17, 5. — ( g) Absol.:alicui sumptibus,
Ter. Heaut 5, 1, 57:quod Ciceroni suppeditas, gratum,
Cic. Att. 14, 20, 3. — ( d) Impers. pass.:quod res curae tibi est, ut ei (Ciceroni) suppeditetur ad usum et cultum copiose,
Cic. Att. 14, 11, 2. -
6 suppedito
I.Neutr., to be fully supplied or in abundance, to be at hand, be in store:B.unde Flumina suppeditant?
Lucr. 1, 231:omnis apparatus ornatusque dicendi facile suppeditat,
Cic. de Or. 3, 31, 124:P. Cethegus, cui de re publicā satis suppeditabat oratio,
id. Brut. 48, 178:undique mihi suppeditat quod pro M. Scauro dicam,
id. Scaur. 23, 46:innumerabilitas suppeditat atomorum,
id. N. D. 1, 39, 109:quod multitudo suppeditabat,
Liv. 6, 24, 2:quoad tela suppeditarunt,
id. 30, 25, 7:ne chartam quidem tibi suppeditare,
Cic. Fam. 7, 18, 2:cui (Torquato) si vita suppeditavisset,
if he had lived, id. Brut. 70, 245; 27, 105; 32, 124; id. Phil. 3, 6, 15; cf. suppeto, I.: nec consilium, nec oratio suppeditat, i e. I have neither sentiments nor terms, Liv. 28, 27, 3.— Poet., with subj.-clause:dicere suppeditat,
it is easy to say, Lucr. 3, 731. —Transf.1.Like abundare, to have in abundance, to abound or be rich in (very rare):2.omissis his rebus omnibus, quibus nos suppeditamus, eget ille,
Cic. Cat. 2, 11, 25:ita gaudiis gaudium suppeditat,
is increased by other joys, Plaut. Trin. 5, 1, 3. —To be enough or sufficient, to suffice:II.parare ea, quae suppeditent et ad cultum et ad victum,
Cic. Off. 1, 4, 12:Pometinae manubiae, quae perducendo ad culmen operi destinatae erant, vix in fundamenta suppeditavere,
Liv. 1, 55, 7: labori suppeditare, to be fit for or equal to, to be a match for, Plaut. As. 2, 4, 17; cf.:ut (Thais) tuo amori suppeditare possit sine sumpto suo,
devote herself to you, Ter. Eun. 5, 8, 46. —Act., to give, furnish, afford, supply, or procure in abundance (freq. in Cic.; syn.: praebeo, suggero, ministro).(α).With acc.:(β).luxuriae sumptus suppeditare ut possies,
Plaut. As. 4, 2, 10:sumptum,
Cic. Agr. 2, 13, 32:tributo sumptus suppeditari,
Liv. 23, 48, 7:cibos,
Cic. Leg. 2, 27, 67:quibus (fistulis) aqua suppeditabatur templis,
id. Rab. Perd. 11, 31:pecunias,
id. Q. Fr. 2, 2, 3:merces,
id. Verr. 2, 2, 3, § 6:frumentum,
id. ib. 2, 3, 74, §172: rem frumentariam alicui ex provinciis,
id. Att. 8, 1, 2:res eas, quibus ager Campanus coleretur,
id. Agr. 2, 32, 88:tutum perfugium otio et tranquillum ad quietem locum,
id. Rep. 1, 4, 8:multa ad luxuriam invitamenta,
id. ib. 2, 4, 8:fabulas poëtis,
id. N. D. 2, 24, 63:ipsis pecuniam,
Nep. Alcib. 8, 1:tela,
Sil. 10, 137:suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis quos et quantos viros!
Cic. Fin. 2, 21, 67. —With an abstr. object:aliquis deus suppeditans omnium rerum abundantiam et copiam,
Cic. Lael. 23, 87:oratoribus et poëtis mirabilem copiam dicendi,
id. Top. 18, 67:praecepta nobis (patria),
Lucr. 3, 10:varietatem tibi in scribendo,
Cic. Fam. 5, 12, 4:hortorum amoenitatem mihi (domus),
id. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14:ut, quocumque haec (voluptas) loco suppeditetur, ibi beate queant vivere,
id. Tusc. 5, 37, 108.—With obj.-clause:Ciceroni meo suppeditabis quantum videbitur,
Cic. Att. 14, 17, 5. — ( g) Absol.:alicui sumptibus,
Ter. Heaut 5, 1, 57:quod Ciceroni suppeditas, gratum,
Cic. Att. 14, 20, 3. — ( d) Impers. pass.:quod res curae tibi est, ut ei (Ciceroni) suppeditetur ad usum et cultum copiose,
Cic. Att. 14, 11, 2. -
7 tenuo
tĕnŭo, āvi, ātum, 1, v. a. [tenuis], to make thin, slender, meagre, fine, rare; to dilute, rarefy, attenuate, etc. ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: rarefacio, minuo).I.Lit.:II.assiduo vomer tenuatur ab usu,
Ov. P. 2, 7, 43:hoc (tempus) tenuat dentem aratri,
id. Tr. 4, 6, 13:sol matutinum aëra spissum et umidum ortu suo tenuat,
Sen. Q. N. 5, 3, 2; so,aëra,
to rarefy, Stat. Th. 1, 338:auras,
Ov. M. 14, 399:ipsā autem macie tenuant armenta volentes,
make lean, Verg. G. 3, 129:tenuatum corpus,
Hor. S. 2, 2, 84:corpus parvo victu tenuatum,
Tac. A. 15, 63:exiles videor tenuatus in artus,
Prop. 2, 22 (3, 15), 21:se in undas,
to dissolve into water, Ov. A. A. 1, 761; so,artus in undas,
id. M. 15, 551; cf.:tenuatus in auras, Aëraque umor abit,
id. ib. 15, 246:vocis via est tenuata,
narrowed, contracted, id. ib. 14, 498:flumina per multos rivos,
id. R. Am. 445:chartam interpolatione,
Plin. 13, 12, 23, § 75:adipes,
Quint. 2, 10, 6:luna quater plenum tenuata retexuit orbem,
i. e. waning, Ov. M. 7, 531: ne ad [p. 1857] spadonum exilitatem vox nostra tenuetur, Quint. 11, 3, 19; so,vocem,
id. 11, 3, 32.—Trop., to make small or trifling, to lessen, diminish, reduce, weaken, enfeeble:utque meae famam tenuent oblivia culpae,
Ov. Tr. 3, 11, 65:iram,
id. H. 20, 73:vires amoris,
id. M. 5, 374:magna modis tenuare parvis,
to lessen, degrade, Hor. C. 3, 3, 72:gesta tanti viri enumerando,
Pac. Pan. ad Theod. 5; Claud. IV. Cons. Hon. 127:dicite, quo pariter carmen tenuastis in antro,
have spun out a slight elegiac poem, Prop. 3 (4), 1, 5; cf.:Maximo carmen tenuare tanto,
Stat. S. 4, 7, 2; v. tenuis, II. B.
См. также в других словарях:
falsa orthographia non vitiat chartam, concessionem — /folsa orOagrabfiya non vishiyat kartam, °kanses(h)iydwnam/ False spelling does not vitiate a deed … Black's law dictionary
grammatica falsa non vitiat chartam — /gramaetaka folsa non vishiyat kartam/ False grammar does not vitiate a deed … Black's law dictionary
mala grammatica non vitiat chartam sed in expositions instrumentorum mala grammatica quoad fieri possit evitanda est — /maela gramsetaka non vishiyat kartam sed in ekspazishiyowniy instramentoram maela gramaetaka kwowaed fayaray posat evataenda sit/ Bad grammar does not vitiate a deed. But in the exposition of instruments, bad grammar, as far as it can be done,… … Black's law dictionary
falsa orthographia non vitiat chartam, concessionem — /folsa orOagrabfiya non vishiyat kartam, °kanses(h)iydwnam/ False spelling does not vitiate a deed … Black's law dictionary
grammatica falsa non vitiat chartam — /gramaetaka folsa non vishiyat kartam/ False grammar does not vitiate a deed … Black's law dictionary
mala grammatica non vitiat chartam sed in expositions instrumentorum mala grammatica quoad fieri possit evitanda est — /maela gramsetaka non vishiyat kartam sed in ekspazishiyowniy instramentoram maela gramaetaka kwowaed fayaray posat evataenda sit/ Bad grammar does not vitiate a deed. But in the exposition of instruments, bad grammar, as far as it can be done,… … Black's law dictionary
Grammatica falsa non vitiat chartam — Faulty grammar does not vitiate a deed … Ballentine's law dictionary
Mala grammatica non vitiat chartam — Bad grammar does not vitiate a deed … Ballentine's law dictionary
Mala grammatica non vitiat chartam; sell in expositione instrumentorum mala grammatica quoad fieri possit evitanda est — Bad grammar does not vitiate a deed; nevertheless, in the drawing of instruments, bad grammar should, as far as possible, be avoided … Ballentine's law dictionary
deed — 1 n 1: something done: act (1) my free act and deed 2: a written instrument by which a person transfers ownership of real property to another see also deliver … Law dictionary
PAPYRUS — a charta differt: materies namque fuit, ex qua charta, quod circa Alexandri M. aetatem primum repertum quibusdam, fieret. Necilli chartae datum nomen, nisi cum Epistolis salutatricibus inserviret. Est enim χάρτης Graecum a χαίρειν, gaudere,… … Hofmann J. Lexicon universale