-
1 charkać
impf ⇒ charknąć* * *ipf.charknąć pf. -ij cough up l. out; charkać krwią cough up blood; nie charkaj! don't cough up!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > charkać
-
2 charkać
-
3 charkać
глаг.• харкать* * *несов. харкать* * *несов.ха́ркать -
4 chark|nąć
pf — charkać impf (charknęła, charknęli — charkam) vi 1. (odkrztusić) to hawk, to cough (czymś sth up) [flegmą, śliną]- charknął i splunął na ziemię he hawked and spat on the ground- chory charknął krwią the patient coughed (up) blood2. (powiedzieć opryskliwie) to rasp, to cough outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chark|nąć
-
5 chrząk|nąć
pf — chrząk|ać impf (chrząknęła, chrząknęli — chrząkam) vi 1. [osoba] (charkać) to hawk, to clear one’s throat; (dla przyciągnięcia uwagi) to (give a slight) cough; to hem przest.; (z zakłopotania, niezdecydowania) to hum and haw 2. [świnia] to grunt, to oinkThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chrząk|nąć
-
6 charknąć
См. также в других словарях:
charkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, charkaćam, charkaća, charkaćają {{/stl 8}}– charknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, charkaćnę, charkaćnie, charkaćnij, charkaćnął, charkaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charkać — ndk I, charkaćam, charkaćasz, charkaćają, charkaćaj, charkaćał charknąć dk Va, charkaćnę, charkaćniesz, charkaćnij, charkaćnął, charkaćnęła, charkaćnęli, charkaćnąwszy «wydawać charkotliwy, chrypliwy głos; chrząkać chrypliwie, odchrząkiwać»… … Słownik języka polskiego
charkać — Pluć; spluwać; wypluwać Eng. To spit or to cough something up … Słownik Polskiego slangu
charknąć — → charkać … Słownik języka polskiego
хоркать — фыркать, храпеть (о лошади) , череповецк. (Герасим.), сиб. (Даль), чистить пол песком , арханг. (Даль), укр. хоркати кричать, говорить хриплым голосом , болг. хъркам храплю, кряхчу , сербохорв. хркати, хр̑че̑м храпеть, харкать , словен. hrkati… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
charkanie — n I rzecz. od charkać … Słownik języka polskiego
hrkati — hŕkati (Ø) nesvrš. <prez. hȓčēm, pril. sad. hŕčūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA disati u snu uz hrapav šum iz grla i nosa ONOMASTIKA pr. (nadimačka): Ȃrkman (Gvozd), Hŕka (Dugo Selo), Hrkálović (230, Otočac), Hr̀kec (Zlatar Bistrica), Hŕkić… … Hrvatski jezični portal