-
1 ceri-…
prf Lcire, cireux -
2 cerifico
cēri-fico, āvī, —, āre [ cera ]выделять (похожую на воск) слизь (об улитке) PM -
3 consocer
cōn-socer, cerī, m., der Mitschwiegervater, Suet. Cl. 29, 1. Mart. 10, 33, 3. Ulp. dig. 24, 1, 32. § 16 u. 21. Corp. inscr. Lat. 10, 4861: Plur., duo consoceri od. bl. consoceri, die beiderseitigen Schwiegereltern eines Ehepaars, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 20. Auson. parent. (XV) 32, 12.
-
4 socer
socer, cerī, m. (altind. vár uras, griech. εκυρός got. swaíhra, ahd. swehur), der Schwäher = Schwiegervater, auch der zukünftige (Ggstz. gener, der Schwiegersohn), Komik., Cic. u.a.: uxor socerque, Liv.: gener socerque, Catull. u.a. (vgl. Schwabe N. Jahrbb. 115, 261): socer et socrus, ICt.: candidatus socer, der sich um die Schwägerschaft bewirbt, Apul.: generum socer mancipio accepit, Sen. rhet.: quia socerum gener sepulturā prohibuit, Liv.: noster socer venit, meines Sohnes Schwiegervater, Ter. Hec. 770: socer magnus, Großschwiegervater, Großvater meiner Gattin, Modestin. dig. 38, 10, 4. § 6: socer maior, Urgroßschwiegervater, Urgroßvater meiner Gattin, Paul. ex Fest. 136, 10. – Plur. soceri, die Schwiegereltern, Liv. 26, 50, 6. Verg. Aen. 2, 457 u. 10, 79. Ov. met. 3, 132. Val. Flacc. 1, 403 u. 6, 274. Corp. inscr. Lat. 5, 4908; 5, 7357 u. 8, 9129; aber auch die beiden Väter des Ehepaares, Tac. ann. 1, 55. Sen. Med. 106: hostes soceri, die verschwägerten Feinde, Hor. carm. 3, 5, 8. – / Nbf. socerus, Plaut. Men. 957 u.a. – Synkop. Genet. socri, Ulp. dig. 38, 10, 6 M.: Dat. socro, Corp. inscr. Lat. 3, 5616. 5974. 6235; 8, 2885. 3143. 3399: Abl. socro, Cic. poët. Tusc. 3, 26: Dat. Plur. socris, Corp. inscr. Lat. 3, 3678 u. 4281: Akk. Plur. socros, ibid. 3, 2760. – Nbf. socerio, wov. Dat. socerioni, Corp. inscr. Lat. 3, 5622.
-
5 consocer
cōn-socer, cerī, m., der Mitschwiegervater, Suet. Cl. 29, 1. Mart. 10, 33, 3. Ulp. dig. 24, 1, 32. § 16 u. 21. Corp. inscr. Lat. 10, 4861: Plur., duo consoceri od. bl. consoceri, die beiderseitigen Schwiegereltern eines Ehepaars, Ulp. dig. 24, 1, 32. § 20. Auson. parent. (XV) 32, 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consocer
-
6 socer
socer, cerī, m. (altind. с̣várс̣uras, griech. εκυρός got. swaнhra, ahd. swehur), der Schwäher = Schwiegervater, auch der zukünftige (Ggstz. gener, der Schwiegersohn), Komik., Cic. u.a.: uxor socerque, Liv.: gener socerque, Catull. u.a. (vgl. Schwabe N. Jahrbb. 115, 261): socer et socrus, ICt.: candidatus socer, der sich um die Schwägerschaft bewirbt, Apul.: generum socer mancipio accepit, Sen. rhet.: quia socerum gener sepulturā prohibuit, Liv.: noster socer venit, meines Sohnes Schwiegervater, Ter. Hec. 770: socer magnus, Großschwiegervater, Großvater meiner Gattin, Modestin. dig. 38, 10, 4. § 6: socer maior, Urgroßschwiegervater, Urgroßvater meiner Gattin, Paul. ex Fest. 136, 10. – Plur. soceri, die Schwiegereltern, Liv. 26, 50, 6. Verg. Aen. 2, 457 u. 10, 79. Ov. met. 3, 132. Val. Flacc. 1, 403 u. 6, 274. Corp. inscr. Lat. 5, 4908; 5, 7357 u. 8, 9129; aber auch die beiden Väter des Ehepaares, Tac. ann. 1, 55. Sen. Med. 106: hostes soceri, die verschwägerten Feinde, Hor. carm. 3, 5, 8. – ⇒ Nbf. socerus, Plaut. Men. 957 u.a. – Synkop. Genet. socri, Ulp. dig. 38, 10, 6 M.: Dat. socro, Corp. inscr. Lat. 3, 5616. 5974. 6235; 8, 2885. 3143. 3399: Abl. socro, Cic. poët. Tusc. 3, 26: Dat. Plur. socris, Corp. inscr. Lat. 3, 3678 u. 4281: Akk. Plur. socros, ibid. 3, 2760. – Nbf. socerio, wov. Dat. socerioni, Corp. inscr. Lat. 3,————5622. -
7 caerimonia
caerĭmōnĭa ( cērĭ-; scanned cĕrīmōnĭa, Prud. c. Symm. praef. 1, 5), ae, f. (collat. form caerĭmōnĭum, ii, n., Gloss. Lat. pp. 50, 69 Hild.; Inscr. Orell. 3188) [kindr. with Sanscr. root kri, = facere; cf. also creo. cerus, Ceres. strictly sacred work, divine rite; cf. Bopp, Gloss. p. 79, a; Pott, I. p. 219; Mommsen, Unterit. Dial.], the sacred. the divine, that which has reference to the Deity (in class. prose)I.Lit.A.Objectively, sacredness, sanctity (in this sense rare, and only in sing.): sanctitas regum, et caerimonia deorum. Caes. ap. Suet. Caes. 6: legationis. Cic. Rosc. Am. 39, 113; Tac. A. 4, 64 fin.: 3, 61: loci. id. ib. 14, 22 fin. —B.Subjectively, a holy dread, awe, reverence, veneration of the Deity (external; while religio has regard both to internal and external reverence for God; rare except in sing.). Cic. Inv 2. 22, 66; id. Verr. 2, 5, 14. § 36; id. Leg. 2, 22. 55; 2, 53, 161: sacra summā religione caerimoniāque conficere. id. Balb. 24. 55: so id. Har Resp. 10, 21; 17, 37: Nep. Them. 8, 4; Liv. 29. 18, 2; 40, 4, 9; Gell. 4. 9. 9; Tac. A. 4, 55' esse in magnā caerimoniā. to be held in great veneration, Plin. 6, 27, 31, § 135; also plur.: habere aliquid in caerimoniis. id. 37, 7, 28, § 100.—II.Meton. (abstr. pro concr.), a religious usage, a sacred rite, religious ceremony (while ritus designates both religious and profane rites: so esp. freq. in the histt. and mostly in plur.): Ceres et Libera. quarum sacra... longe maximis atque occultissimis caerimoniis continentur. Cic. Verr. 2, 5, 72, § 187: religiones vero caerimoniaeque omnium sacrorum fanorumque violatae. id. ib. 2. 1. 3. § 7: in sacerdotio caerimoniisque diligentissimus. id. Rab. Perd. 10, 27:sepulcrorum,
id. Tusc. 1, 12, 27: caelestes. Liv 1, 20, 4 and 7' polluere. id. 6, 41, 9; Tac. H. 1, 2; Suet. Caes. 74: fetiales. Liv. 9, 11, 8:auspiciaque,
id. 22, 9, 7; Flor. 1, 2, 2:novae,
Tac. A. 1, 54: vetustissimae. id. ib. 1. 62:deorum,
id. ib. 3, 60; 16, 28;publicae,
id. H. 2, 91; Suet. Caes. 6: an tiquae. id. Aug. 31:peregrinae, veteres ac praeceptae,
id. ib. 93:externae,
id. Tib. 36. —In sing.:collatis militaribus signis, quo more eorum gravissima caerimonia continetur,
Caes. B. G. 7, 2; Suet. Aug. 94 med. -
8 caerimonium
caerĭmōnĭa ( cērĭ-; scanned cĕrīmōnĭa, Prud. c. Symm. praef. 1, 5), ae, f. (collat. form caerĭmōnĭum, ii, n., Gloss. Lat. pp. 50, 69 Hild.; Inscr. Orell. 3188) [kindr. with Sanscr. root kri, = facere; cf. also creo. cerus, Ceres. strictly sacred work, divine rite; cf. Bopp, Gloss. p. 79, a; Pott, I. p. 219; Mommsen, Unterit. Dial.], the sacred. the divine, that which has reference to the Deity (in class. prose)I.Lit.A.Objectively, sacredness, sanctity (in this sense rare, and only in sing.): sanctitas regum, et caerimonia deorum. Caes. ap. Suet. Caes. 6: legationis. Cic. Rosc. Am. 39, 113; Tac. A. 4, 64 fin.: 3, 61: loci. id. ib. 14, 22 fin. —B.Subjectively, a holy dread, awe, reverence, veneration of the Deity (external; while religio has regard both to internal and external reverence for God; rare except in sing.). Cic. Inv 2. 22, 66; id. Verr. 2, 5, 14. § 36; id. Leg. 2, 22. 55; 2, 53, 161: sacra summā religione caerimoniāque conficere. id. Balb. 24. 55: so id. Har Resp. 10, 21; 17, 37: Nep. Them. 8, 4; Liv. 29. 18, 2; 40, 4, 9; Gell. 4. 9. 9; Tac. A. 4, 55' esse in magnā caerimoniā. to be held in great veneration, Plin. 6, 27, 31, § 135; also plur.: habere aliquid in caerimoniis. id. 37, 7, 28, § 100.—II.Meton. (abstr. pro concr.), a religious usage, a sacred rite, religious ceremony (while ritus designates both religious and profane rites: so esp. freq. in the histt. and mostly in plur.): Ceres et Libera. quarum sacra... longe maximis atque occultissimis caerimoniis continentur. Cic. Verr. 2, 5, 72, § 187: religiones vero caerimoniaeque omnium sacrorum fanorumque violatae. id. ib. 2. 1. 3. § 7: in sacerdotio caerimoniisque diligentissimus. id. Rab. Perd. 10, 27:sepulcrorum,
id. Tusc. 1, 12, 27: caelestes. Liv 1, 20, 4 and 7' polluere. id. 6, 41, 9; Tac. H. 1, 2; Suet. Caes. 74: fetiales. Liv. 9, 11, 8:auspiciaque,
id. 22, 9, 7; Flor. 1, 2, 2:novae,
Tac. A. 1, 54: vetustissimae. id. ib. 1. 62:deorum,
id. ib. 3, 60; 16, 28;publicae,
id. H. 2, 91; Suet. Caes. 6: an tiquae. id. Aug. 31:peregrinae, veteres ac praeceptae,
id. ib. 93:externae,
id. Tib. 36. —In sing.:collatis militaribus signis, quo more eorum gravissima caerimonia continetur,
Caes. B. G. 7, 2; Suet. Aug. 94 med.
См. также в других словарях:
Ceri — est une petite ville du Latium, une frazione de la commune de Cerveteri dans la province de Rome située sur un plateau en tuf fortifié. Histoire Ceri a été habitée avant le VIIe siècle … Wikipédia en Français
ceri — /CERO elem. ceară . (< fr. céri , céro , cf. lat. cera, gr. keros) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
ceri — ceri·man; vis·ceri·pericardial; … English syllables
Cêri — Ceri is a village in the Tibet Autonomous Region of China. It lies at an altitude of 4741 metres (15,557 feet). The village has a population of about 33. List of towns and villages in Tibet Coordinates: 31°18′N 85°34′E … Wikipedia
Ceri — f Welsh: of uncertain origin, probably a short form of CERIDWEN (SEE Ceridwen) … First names dictionary
Ceri — For the village in Tibet, see Ceri, Tibet. For the Welsh village of Ceri, see Kerry, Powys. Borgo di Ceri. Ceri (Italian pronunciation: [ˈtʃɛːri]) is a small town in the Lazio (central Italy), a frazione of the comune of Cerveteri … Wikipedia
CERI — Centre d études et de recherches internationales Pour le centre québécois, voir Centre d études et de recherches internationales de l Université de Montréal … Wikipédia en Français
céri- — ⇒CÉR(É) , CÉR(I) , CÉR(O) , (CÉR , CÉRÉ , CÉRI , CÉRO ), préf. Élément préf. tiré du gr. ou du lat. cera « cire » et servant à former des mots savants. I. Substantifs A. [La voyelle de liaison est o (mots formés à partir du gr. )]. 1. BOTANIQUE … Encyclopédie Universelle
Ceri Peach — is a geographer from Bridgend, Wales. He was an undergraduate (BA 1961), graduate student (D. Phil, 1964) and lecturer at Merton College, Oxford [1] before being appointed to a lectureship in Geography at St Catherine s College, Oxford (known… … Wikipedia
Ceri Richards — Ceri Geraldus Richards (1903–1971) was a British painter and print maker. Contents 1 Biography 2 Select Works 3 Further reading 4 External links … Wikipedia
Ceri Rhys Matthews — (born 1960) is a Welsh traditional musician,[1][2] record producer,[3][4][5] and teacher. Ceri Rhys Matthews … Wikipedia