Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

ceremonia

  • 1 ceremonia

    cēremōnia, s. caerimōnia.

    lateinisch-deutsches > ceremonia

  • 2 ceremonia

    cēremōnia, s. caerimonia.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ceremonia

  • 3 caerimonia

    caerimōnia (caeremōnia), spätlat. cēremōnia, ae, f., die heilige Verehrung, I) in der jmd. steht, die Heiligkeit, legationis, Cic.: deorum, Cic. – II) die man jmdm. zollt, 1) abstr., die Ehrfurcht, heilige Scheu, summā religione caerimoniāque sacra conficere, Cic.: caerimoniā summā colere sacrarium, Nep. – 2) konkr.: a) die religiös-feierliche Handlung, der feierliche, religiöse Gebrauch, Religionsgebrauch, die Feierlichkeit, gew. im Plur., caerimonia gravissima, Caes.: barbara, Suet.: caerimoniae publicae, antiquae, peregrinae, Suet.: fetiales, Liv.: religionum, Cic.: libri caerimoniarum, das Rituale, Tac.: caerimonias prodere (ausgehen lassen), Liv.: caerimonias polluere, Liv. – b) Plur. caerimoniae = Gegenstände des Kultus, Heiligtümer Tac. hist. 1, 43: baiuli divinarum caeremoniarum (Heiligenbilder), Firm. math. 3, 9, 9 Kr. u. Sk. – / Nbf. caerimōnium, ī, n., Gloss. IV, 217, 15 u. IV, 317, 41: Plur. caerimonia, ōrum, n., Corp. inscr. Lat. 11, 3933. Gloss. IV, 33, 19. – cĕrĭmōnia gemessen bei Prud. c. Symm. 1. praef. 5.

    lateinisch-deutsches > caerimonia

  • 4 caerimonia

    caerimōnia (caeremōnia), spätlat. cēremōnia, ae, f., die heilige Verehrung, I) in der jmd. steht, die Heiligkeit, legationis, Cic.: deorum, Cic. – II) die man jmdm. zollt, 1) abstr., die Ehrfurcht, heilige Scheu, summā religione caerimoniāque sacra conficere, Cic.: caerimoniā summā colere sacrarium, Nep. – 2) konkr.: a) die religiös-feierliche Handlung, der feierliche, religiöse Gebrauch, Religionsgebrauch, die Feierlichkeit, gew. im Plur., caerimonia gravissima, Caes.: barbara, Suet.: caerimoniae publicae, antiquae, peregrinae, Suet.: fetiales, Liv.: religionum, Cic.: libri caerimoniarum, das Rituale, Tac.: caerimonias prodere (ausgehen lassen), Liv.: caerimonias polluere, Liv. – b) Plur. caerimoniae = Gegenstände des Kultus, Heiligtümer Tac. hist. 1, 43: baiuli divinarum caeremoniarum (Heiligenbilder), Firm. math. 3, 9, 9 Kr. u. Sk. – Nbf. caerimōnium, ī, n., Gloss. IV, 217, 15 u. IV, 317, 41: Plur. caerimonia, ōrum, n., Corp. inscr. Lat. 11, 3933. Gloss. IV, 33, 19. – cĕrĭmōnia gemessen bei Prud. c. Symm. 1. praef. 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caerimonia

См. также в других словарях:

  • ceremonia — sustantivo femenino 1. Acto solemne que se celebra con ciertas normas o ritos vigentes por ley o por costumbre: la ceremonia de la boda, la ceremonia de la coronación del rey, la ceremonia de la toma de posesión ministerial. Sinónimo: celebración …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ceremonia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. ceremonianii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obrzęd lub akt mający uroczystą, oficjalną formę, odbywający się według ściśle związanych z jego treścią dokładnych reguł i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ceremonia — (Del lat. caeremonĭa). 1. f. Acción o acto exterior arreglado, por ley, estatuto o costumbre, para dar culto a las cosas divinas, o reverencia y honor a las profanas. 2. Ademán afectado, en obsequio de alguien o algo. de ceremonia. loc. adv.… …   Diccionario de la lengua española

  • CEREMONIA — vide Caerimonia …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ceremonia — ceremoniá vb., ind. prez. 3 sg. şi pl. ceremoniáză Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

  • ceremonia — v. cerimonia …   Enciclopedia Italiana

  • Ceremonia — (Del lat. caeremonia, práctica religiosa.) ► sustantivo masculino 1 Acto que se celebra con solemnidad y de acuerdo con ciertas normas establecidas: ■ celebraron la ceremonia en el consistorio. SINÓNIMO celebración ceremonial gala rito solemnidad …   Enciclopedia Universal

  • ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… …   Słownik języka polskiego

  • ceremonia — {{#}}{{LM C07987}}{{〓}} {{SynC08169}} {{[}}ceremonia{{]}} ‹ce·re·mo·nia› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Acto solemne que se celebra de acuerdo con ciertas reglas o ritos establecidos por la ley o por la costumbre: • la ceremonia de apertura de un… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • ceremonia — (f) (Básico) evento de carácter solemne, celebrado según ciertas reglas y ritos Ejemplos: A la ceremonia asistieron muchos familiares de las víctimas. La ceremonia inaugural de los premios Óscar fue en 1929. Sinónimos: liturgia …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • ceremonia — s f 1 Acto solemne con el que se celebra un hecho importante y cuyo desarrollo está reglamentado: ceremonia del Grito, ceremonias de Semana Santa, ceremonia de inauguración 2 Comportamiento formal, a veces exagerado, hacia personas o… …   Español en México

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»