-
1 Libo
1.lībo, āvi, ātum, 1, v. a. [root lib-, leibô, loibê; cf. Līber, delibutus, etc.], to take a little from any thing.I.Lit.A.In gen.:B.libare gramina dentibus,
to crop, Calp. Ecl. 5, 51.—In partic.1.To take a taste of a thing, to taste:b.jecur,
Liv. 25, 16:pocula Bacchi,
Verg. A. 3, 354:flumina libant Summa leves,
to sip, id. G. 4, 54.—Poet., to touch a thing:2.cibos digitis,
Ov. A. A. 1, 577:summam celeri pede libat harenam,
id. M. 10, 653:cellulae limen,
Petr. 136:oscula alicujus,
to kiss, Verg. A. 1, 256.—To pour out in honor of a deity, to make a libation of any thing:b. 3.duo rite mero libans carchesia Baccho,
Verg. A. 5, 77:carchesia patri,
Val. Fl. 5, 274:Oceano libemus,
Verg. G. 4, 381:in mensam laticum libavit honorem,
id. A. 1, 740:pateris altaria libant,
sprinkle, id. ib. 12, 174:sepulcrum mei Tlepolemi tuo luminum cruore libabo,
App. M. 8, p. 206 fin. —To pour out as an offering, to offer, dedicate, consecrate:4.certasque fruges certasque bacas sacerdotes publice libanto,
Cic. Leg. 2, 8, 19:diis dapes,
Liv. 39, 43:uvam,
Tib. 1, 11, 21:frugem Cereri,
Ov. M. 8, 274:noluit bibere, sed libavit eam (aquam) Domino,
Vulg. 2 Reg. 23, 16. — Absol., to offer libations:libant diis alienis,
Vulg. Jer. 7, 18:Domino,
id. 2 Reg. 23, 16:cum solemni die Jovi libaretur,
Gell. 12, 8, 2.—So poet.:carmen aris,
Prop. 4 (5), 6, 8:Celso lacrimas libamus adempto,
Ov. P. 1, 9, 41.—To lessen, diminish, impair by taking away:II.ergo terra tibi libatur et aucta recrescit,
Lucr. 5, 260; id. 5, 568:virginitatem,
Ov. H. 2, 115:vires,
Liv. 21, 29.—Trop., to take out, cull, extract from any thing (rare but class.):B.ex variis ingeniis excellentissima quaeque libavimus,
Cic. Inv. 2, 2, 4; cf. id. Tusc. 5, 29, 82:qui tuo nomini velis ex aliorum laboribus libare laudem,
Auct. Her. 4, 3, 5:libandus est etiam ex omni genere urbanitatis facetiarum quidem lepos,
Cic. de Or. 1, 34, 159:a qua (natura deorum) haustos animos et libatos habemus,
id. Div. 1, 49, 110:unde (i. e. ex divinitate) omnes animos haustos, aut acceptos, aut libatos haberemus,
id. ib. 2, 11, 26: neque ea, ut sua, possedisse, sed ut aliena libāsse. id. de Or. 1, 50, 218.—To learn something of, acquire superficially:2.sed eum (informamus) qui quasdam artes haurire, omnes libare debet,
Tac. Dial. 31 fin.Lĭbo, ōnis, m., a Roman surname in the gens Marcia and Scribonia, Cic. Att. 12, 5, 3; id. Brut. 23, 89; id. de Or. 2, 65, 263; id. Ac. 1, 1, 3; Hor. Ep. 1, 19, 8. -
2 libo
1.lībo, āvi, ātum, 1, v. a. [root lib-, leibô, loibê; cf. Līber, delibutus, etc.], to take a little from any thing.I.Lit.A.In gen.:B.libare gramina dentibus,
to crop, Calp. Ecl. 5, 51.—In partic.1.To take a taste of a thing, to taste:b.jecur,
Liv. 25, 16:pocula Bacchi,
Verg. A. 3, 354:flumina libant Summa leves,
to sip, id. G. 4, 54.—Poet., to touch a thing:2.cibos digitis,
Ov. A. A. 1, 577:summam celeri pede libat harenam,
id. M. 10, 653:cellulae limen,
Petr. 136:oscula alicujus,
to kiss, Verg. A. 1, 256.—To pour out in honor of a deity, to make a libation of any thing:b. 3.duo rite mero libans carchesia Baccho,
Verg. A. 5, 77:carchesia patri,
Val. Fl. 5, 274:Oceano libemus,
Verg. G. 4, 381:in mensam laticum libavit honorem,
id. A. 1, 740:pateris altaria libant,
sprinkle, id. ib. 12, 174:sepulcrum mei Tlepolemi tuo luminum cruore libabo,
App. M. 8, p. 206 fin. —To pour out as an offering, to offer, dedicate, consecrate:4.certasque fruges certasque bacas sacerdotes publice libanto,
Cic. Leg. 2, 8, 19:diis dapes,
Liv. 39, 43:uvam,
Tib. 1, 11, 21:frugem Cereri,
Ov. M. 8, 274:noluit bibere, sed libavit eam (aquam) Domino,
Vulg. 2 Reg. 23, 16. — Absol., to offer libations:libant diis alienis,
Vulg. Jer. 7, 18:Domino,
id. 2 Reg. 23, 16:cum solemni die Jovi libaretur,
Gell. 12, 8, 2.—So poet.:carmen aris,
Prop. 4 (5), 6, 8:Celso lacrimas libamus adempto,
Ov. P. 1, 9, 41.—To lessen, diminish, impair by taking away:II.ergo terra tibi libatur et aucta recrescit,
Lucr. 5, 260; id. 5, 568:virginitatem,
Ov. H. 2, 115:vires,
Liv. 21, 29.—Trop., to take out, cull, extract from any thing (rare but class.):B.ex variis ingeniis excellentissima quaeque libavimus,
Cic. Inv. 2, 2, 4; cf. id. Tusc. 5, 29, 82:qui tuo nomini velis ex aliorum laboribus libare laudem,
Auct. Her. 4, 3, 5:libandus est etiam ex omni genere urbanitatis facetiarum quidem lepos,
Cic. de Or. 1, 34, 159:a qua (natura deorum) haustos animos et libatos habemus,
id. Div. 1, 49, 110:unde (i. e. ex divinitate) omnes animos haustos, aut acceptos, aut libatos haberemus,
id. ib. 2, 11, 26: neque ea, ut sua, possedisse, sed ut aliena libāsse. id. de Or. 1, 50, 218.—To learn something of, acquire superficially:2.sed eum (informamus) qui quasdam artes haurire, omnes libare debet,
Tac. Dial. 31 fin.Lĭbo, ōnis, m., a Roman surname in the gens Marcia and Scribonia, Cic. Att. 12, 5, 3; id. Brut. 23, 89; id. de Or. 2, 65, 263; id. Ac. 1, 1, 3; Hor. Ep. 1, 19, 8.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский