-
1 Cáucaso
m.Caucasus.* * *1 the Caucasus\las montañas del Cáucaso the Caucasus mountains* * *SM Caucasus* * *el Cáucaso= Caucasus, the.Ex: There is an lack of standardization of transliteration systems for the languages of the Caucasus and of Central Asia.
* * *el Cáucaso the Caucasus, the Caucasus Mountains* * *Cáucaso nmel Cáucaso the Caucasus* * *m:el Cáucaso the Caucasus -
2 Caucaso
-
3 Caucaso sm
['kaukazo] -
4 Caucaso
sm ['kaukazo] -
5 Cáucaso, el
= Caucasus, the.Ex. There is an lack of standardization of transliteration systems for the languages of the Caucasus and of Central Asia. -
6 Cáucaso
• Caucasus -
7 il Caucaso
-
8 el Cáucaso
-
9 las montañas del Cáucaso
the Caucasus mountains -
10 ad-fīgō (aff-)
ad-fīgō (aff-) fīxī, fīxus, ere, to fasten, attach, affix, annex: litteram ad caput: alqm cuspide ad terram, L.: Minervae talaria: Prometheus adfixus Caucaso: alqm terrae, L.: lecto te adfixit, confined, H.: flammam lateri turris, V.: (apes) adfixae venis, attached (by their stings), V.: adfixa est cum fronte manus, pinned fast, O.: clavum adfixus et haerens Nusquam amittebat, clung firmly to the helm, V. -
11 adfigo
af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.I.Lit.:II.sidera aetherieis adfixa caverneis,
Lucr. 4, 392:corpus,
id. 4, 1104; 4, 1238:litteram ad caput,
to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,
id. N. D. 3, 23:Prometheus adfixus Caucaso,
id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:aliquem cuspide ad terram,
Liv. 4, 19:aliquem cruci adfigere,
id. 28, 37:signa Punicis Adfixa delubris,
Hor. C. 3, 5, 19:lecto te adfixit,
id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,
Verg. G. 2, 318:flammam lateri (turris),
id. A. 9, 536 al. —Trop., to fix on, imprint or impress on:A.aliquid animo,
to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:litteras pueris,
to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:B.jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:me sibi ille adfixum habebit,
id. Fam. 1, 8:nos in exiguā parte terrae adfixi,
id. Rep. 1, 17:anus adfixa foribus,
Tib. 1, 6, 61:Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,
situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,
Cic. Verr. 2, 5, 53:quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,
id. Inv. 1, 26 al. —In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:domum instructam legavit cum omnibus adfixis,
with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin. -
12 adfixa
af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.I.Lit.:II.sidera aetherieis adfixa caverneis,
Lucr. 4, 392:corpus,
id. 4, 1104; 4, 1238:litteram ad caput,
to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,
id. N. D. 3, 23:Prometheus adfixus Caucaso,
id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:aliquem cuspide ad terram,
Liv. 4, 19:aliquem cruci adfigere,
id. 28, 37:signa Punicis Adfixa delubris,
Hor. C. 3, 5, 19:lecto te adfixit,
id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,
Verg. G. 2, 318:flammam lateri (turris),
id. A. 9, 536 al. —Trop., to fix on, imprint or impress on:A.aliquid animo,
to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:litteras pueris,
to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:B.jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:me sibi ille adfixum habebit,
id. Fam. 1, 8:nos in exiguā parte terrae adfixi,
id. Rep. 1, 17:anus adfixa foribus,
Tib. 1, 6, 61:Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,
situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,
Cic. Verr. 2, 5, 53:quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,
id. Inv. 1, 26 al. —In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:domum instructam legavit cum omnibus adfixis,
with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin. -
13 adfixus
af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.I.Lit.:II.sidera aetherieis adfixa caverneis,
Lucr. 4, 392:corpus,
id. 4, 1104; 4, 1238:litteram ad caput,
to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,
id. N. D. 3, 23:Prometheus adfixus Caucaso,
id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:aliquem cuspide ad terram,
Liv. 4, 19:aliquem cruci adfigere,
id. 28, 37:signa Punicis Adfixa delubris,
Hor. C. 3, 5, 19:lecto te adfixit,
id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,
Verg. G. 2, 318:flammam lateri (turris),
id. A. 9, 536 al. —Trop., to fix on, imprint or impress on:A.aliquid animo,
to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:litteras pueris,
to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:B.jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:me sibi ille adfixum habebit,
id. Fam. 1, 8:nos in exiguā parte terrae adfixi,
id. Rep. 1, 17:anus adfixa foribus,
Tib. 1, 6, 61:Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,
situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,
Cic. Verr. 2, 5, 53:quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,
id. Inv. 1, 26 al. —In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:domum instructam legavit cum omnibus adfixis,
with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin. -
14 affigo
af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.I.Lit.:II.sidera aetherieis adfixa caverneis,
Lucr. 4, 392:corpus,
id. 4, 1104; 4, 1238:litteram ad caput,
to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,
id. N. D. 3, 23:Prometheus adfixus Caucaso,
id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:aliquem cuspide ad terram,
Liv. 4, 19:aliquem cruci adfigere,
id. 28, 37:signa Punicis Adfixa delubris,
Hor. C. 3, 5, 19:lecto te adfixit,
id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,
Verg. G. 2, 318:flammam lateri (turris),
id. A. 9, 536 al. —Trop., to fix on, imprint or impress on:A.aliquid animo,
to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:litteras pueris,
to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:B.jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:me sibi ille adfixum habebit,
id. Fam. 1, 8:nos in exiguā parte terrae adfixi,
id. Rep. 1, 17:anus adfixa foribus,
Tib. 1, 6, 61:Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,
situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,
Cic. Verr. 2, 5, 53:quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,
id. Inv. 1, 26 al. —In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:domum instructam legavit cum omnibus adfixis,
with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin. -
15 orior
ŏrĭor, ortus, fut. part. oriturus, 4 (but with some forms of the 3d conj.: orĭtur, Enn. ap. Fest. p. 305 Müll.; Gell. 4, 17, 14; cf. Cic. Ac. 2, 28, 89; Ter. Hec. 2, 1, 26; Lucr. 3, 272; Verg. A. 2, 411; 680; Hor. S. 1, 5, 39; Ov. M. 1, 774 et saep.:I.oreris,
id. ib. 10, 166; imperat. orere, Val. Max. 4, 7, 7: impf. subj. oreretur, Paul. Nol. Carm. 15, 59; and oreretur and orerentur are the more usual forms in the best MSS.; cf. Haase in Reisig's Vorles. p. 251; Neue, Formenl. 2, p. 418 sq.), v. dep. [root or.; Sanscr. ar-; Gr. ornumi, orinô; v. Curt. Gr. Etym. 348 sq.].In gen., of persons, to rise, bestir one's self, get up, etc.:B.consul oriens nocte diceret dictatorem,
Liv. 8, 23.—Esp., of the heavenly bodies, to rise, become visible, appear:II.stellae, ut quaeque oriturque caditque,
Ov. F. 1, 295:ortā luce,
in the morning, Caes. B. G. 5, 8:orto sole,
at sunrise, Hor. Ep. 2, 1, 112:postera lux oritur,
id. S. 1, 5, 39; cf.: crassa pulvis oritur, Enn. ap. Non. 205, 28. —Transf., in gen., to come forth, become visible; to have one's origin or descent, to spring, descend from; to grow or spring forth; to rise, take its origin; arise, proceed, originate (syn. nascor):A. 1.hoc quis non credat abs te esse ortum?
Ter. And. 3, 2, 9:Rhenus oritur ex Lepontiis,
takes its rise, Caes. B. G. 5, 4:Maeander ex arce summā Celaenarum ortus,
Liv. 38, 13, 7:Tigris oritur in montibus Uxiorum,
Curt. 5, 3, 1:fons oritur in monte,
Plin. Ep. 4, 30, 2:Durius amnis oritur in Pelendonibus,
Plin. 4, 20, 34, § 112:amnis Indus in Cibyratarum jugis,
id. 5, 28, 29, § 103:ibi Caicus amnis oritur,
id. 5, 30, 33, § 125:incliti amnes Caucaso monte orti,
Curt. 8, 9, 3:Rhenus Alpium vertice ortus,
Tac. G. 1, 2:clamor,
Caes. B. G. 5, 53:oritur controversia,
arises, Cic. Clu. 69, 161: unde oritur nox, Enn. ap. Fest. p. 193 Müll. (Ann. v. 407 Vahl.):tempestas,
Nep. Tim. 3, 3:monstrum mirabile,
Verg. A. 2, 680:ulcera,
Cels. 6, 13:ea officia. quae oriuntur a suo cujusque genere virtutum,
Cic. Fin. 5, 24, 69:id facmus ex te ortum,
Plaut. Poen. 4, 2, 67:tibi a me nulla orta est mjuria,
I have caused you no injury, Ter. Ad. 2, 1, 35: quod si numquam oritur, ne occidit quidem umquam, comes into being, Cic. Rep. 6, 24, 27. —Of persons, to be born:in quo (solo) tu ortus et procreatus es,
Cic. Leg. 2, 2, 4:pueros orientes animari,
at birth, id. Div. 2, 42, 89: ex concubina, Sal. J. 108, 1; to be descended from:plerosque Belgas esse ortos a Germanis,
Caes. B. G. 2, 4; to begin, commence, take its beginning:ab aliquo sermo oritur,
Cic. Lael. 1, 5.—Hence,The rising sun, morning sun:2.et me saevus equis oriens afflavit anhelis,
Verg. A. 5, 739; id. G. 1, 250.—The quarter where the sun rises, the East, the Orient (opp. to occidens, the West, the Occident):3.ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66:aestivus,
the quarter where the sun rises in summer, Plin. 17, 14, 24, § 105:hibernus,
Col. 1, 6:vernus,
Gell. 2, 22, 7.—Poet. for day:B.septimus hinc oriens cum se demiserit undis,
Ov. F. 1, 653.—ortus, a, um, P. a., sprung, descended, born; constr. with ex, ab, and (partic. with poets and since the Aug. per.) with simple abl.(α).Class. usually with ab:(β).a me ortus,
Cic. Planc. 27, 67:quoniam ab illo (Catone) ortus es,
id. Mur. 31, 66; Nep. Att. 18, 3; Hor. S. 1, 5, 55:maternum genus ab regibus ortum,
Suet. Caes. 6:a liberatoribus patriae ortus,
Liv. 7, 32, 13: homo a se ortus, without noble or famous ancestors:ego a me ortus et per me nixus (opp. adjuvari commendatione majorum),
Cic. Planc. 27, 67; id. Phil. 6, 6, 17.—Less freq. with ex and name of person:(γ).ex Tantalo,
Quint. 9, 3, 57; but with ex and the name of a place, family, order, class, etc., freq. and class.:ex eodem loco ortus,
Ter. Eun. 2, 2, 10:ortus ex eā familiā, quā, etc.,
Liv. 7, 10, 3:ex concubinā,
Sall. J. 5, 7; 108, 1; Liv. 1, 34, 6:ex patricio sanguine,
id. 6, 40, 6.—With abl. alone (except with loco and genere, mostly poet. and post-Aug.):eā familiā ortus,
Sall. C. 31, 7:orte Saturno,
Hor. C. 1, 12, 50; 4, 5, 1; 3, 6, 33: 4, 6, 32: id. Ep. 1, 6, 22:ortus sorore ejus,
Liv. 8, 3, 7:paelice,
id. 39, 53, 3:orti Atticis,
Vell. 1, 4 init.:antiquis nobilibus,
Quint. 3, 8, 31:Germanicum Druso ortum,
Tac. A. 1, 3:Thessalis,
id. ib. 6, 34; 12, 53;15, 72: regiā stirpe,
Curt. 4, 1, 17:oppido Ferentino,
Suet. Oth. 1:equestri familiā,
id. Aug. 2:magnis e centurionibus,
Hor. S. 1, 6, 73.
См. также в других словарях:
Cáucaso — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase caucasoide. Cáucaso Imagen vía satélite del Cáucaso País(es) … Wikipedia Español
Cáucaso — Cadena montañosa situada en el sureste de Europa y región que la rodea. Como gentilicio son válidos tanto caucasiano como caucásico: «El único oficial que conocemos es el sobrecargo, un joven gigante caucasiano que masca un poco de inglés» (Tibón … Diccionario panhispánico de dudas
Cáucaso — El Cáucaso es una región en Europa del Este y Asia occidental, entre el Mar Negro y el Mar Caspio, que incluye las montañas de Cáucaso y tierras bajas circundantes. En oportunidades es considerada parte de Asia Central. El pico más alto de la… … Enciclopedia Universal
Cáucaso occidental — Saltar a navegación, búsqueda Cáucaso occidental1 … Wikipedia Español
Cáucaso Norte — El Cáucaso Norte. Políticamente Abjasia, Georgia, Osetia del Sur y Azerbaiyán (no representado; al sur de Daguestán) se incluyen en Transcaucasia. El Cáucaso Norte, en ocasiones llamado Ciscaucasia, es la denominación de la zona norte de la… … Wikipedia Español
Montañas del Cáucaso — Para región histórica y geopolítica, véase Cáucaso. Montañas del Cáucaso (Kavkazskiy Khrebet) País(es) Rusia, Georgia, Azerbaiyán y Armenia … Wikipedia Español
Historia del Cáucaso — En este artículo sobre cultura e historia se detectaron los siguientes problemas: Necesita ser wikificado conforme a las convenciones de estilo de Wikipedia. Carece de fuentes o referencias que aparezcan en una fuente acreditada … Wikipedia Español
Campaña del Cáucaso — Saltar a navegación, búsqueda Frente del Caucaso … Wikipedia Español
Gran Cáucaso — (Большой Кавказ Böyük Qafqaz Dağları) País(es) Rusia, Georgia y Azerbaijan Continente Europa Asia Longitud 1.200 km … Wikipedia Español
Guerra del Cáucaso — La captura de Shamil, por Franz Rubaud (1886). Guerra del Cáucaso … Wikipedia Español
Virreinato del Cáucaso — en 1905. Mapa del Cáucaso ruso en 1882 … Wikipedia Español