Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

casualis

  • 1 casualis

    cāsuālis, e (casus), I) zufällig, condicio, Cod. Iust. 6, 27, 6; 6, 51, 1. § 7: arbitrium, Cassiod. var. 4, 33. – II) als gramm. t. t. = den Kasus betreffend, Varr. LL. u. spät. Gramm.: verbum, das Partizipium, Prisc.

    lateinisch-deutsches > casualis

  • 2 casualis

    cāsuālis, e (casus), I) zufällig, condicio, Cod. Iust. 6, 27, 6; 6, 51, 1. § 7: arbitrium, Cassiod. var. 4, 33. – II) als gramm. t. t. = den Kasus betreffend, Varr. LL. u. spät. Gramm.: verbum, das Partizipium, Prisc.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > casualis

  • 3 casualiter

    cāsuāliter, Adv. (casualis), zufällig, Sidon. ep. 9, 11. Fulg. myth. 1, 6. p. 20, 14 H.

    lateinisch-deutsches > casualiter

  • 4 scilicet

    scīlicet, Adv. (aus scire u. licet, nach Madvig Cic. de fin. 5, 3. p. 618 [608] unmittelbar vom Stamme des Verbums scire), I) vernimm nur! man höre oder denke nur! um die Aufmerksamkeit auf etwas Seltsames, Wunderbares zu lenken, rogat et prece cogit, scilicet ut tibi se laudare et tradere coner etc., Hor. ep. 1, 9, 3: ter sunt conati imponere Pelio Ossam scilicet atque Ossae frondosum involvere Olympum, Verg. georg. 1, 281 sq.; vgl. dazu Voß S. 136. Wernsdorf Gratt. cyn. 317 (Poët. Lat. min. tom. 1. p. 60). – II) wie unser versteht sich, natürlich, freilich, zur bestätigenden Vervollständigung dessen, was eigentlich als sich von selbst verstehend gar nicht bestätigt zu werden braucht, 1) im allg.: α) wegen des Begriffes von scire mit folg. Acc. u. Infin.: Sy. Sed istunc exora, ut suam esse assimulet. Clin. Scilicet facturum me esse, versteht sich, daß ich es tun werde, Ter. heaut. 358 sq.; u. so Plaut. asin. 787 u.a. Ter. heaut. 856 sq. Lucr. 2, 469. Sall. Iug. 102, 9; hist. fr. 1, 48 (51), 5. Liv. 7, 13, 3 ed. Hertz (Madv. si licet). – β) als bloße Partikel: ego valde suspenso animo exspecto, primum te scilicet, deinde Marionem cum tuis litteris, Cic.: etiamne hoc affirmare potes, Luculle, esse aliquam vim, cum prudentia et consilio scilicet (und natürlich eine mit Einsicht ausgerüstete und planmäßig handelnde), quae etc., Cic. – cur igitur eos manumisit? metuebat scilicet, ne indicarent, Cic.: und so in der Antwort: Le. Tam ego homo sum quam tu. Me. Scilicet ita res est, Plaut. – dah. elliptisch: Gn. Rex ergo te in oculis (sc. gestat)? Thr. Scilicet (freilich das), Ter.; und so sehr oft bei den Komik. – 2) insbes.: a) wie unser natürlich, allerdings versteht sich, freilich, einräumend, m. folg. Adversativsatz (gew. mit tamen, sed tamen u. bl. sed), nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam, Cic.: me quidem species quaedam commovit, inanis scilicet, sed commovit tamen, Cic.: sunt clara indicia naturae, maxime scilicet in homine, sed in omni animali, Cic. – maxime scilicet consolatur spes; facile secundo loco me consolatur etc., Cic. – b) wie unser natürlich, versteht sich, nun ja, ja nun, im ironischen und sarkastischen Sinne, wenn der Redende das Gegenteil meint: Sim. Meum gnatum rumor est amare. Dav. Id populus curat scilicet! da kümmert sich natürlich der Staat darum! Ter.: scilicet tibi graviorem dolorem patrui tui mors attulit quam C. Graccho fratris, Cic.: ego istius pecudis consilio scilicet aut praesidio uti volebam, Cic. – c) wie unser freilich leider, wenn der Redende etwas nicht zu Änderndes mit schmerzlicher Fügung in die Notwendigkeit usw. vorbringt, at vero nos, docti scilicet a Graecia, haec a pueritia legimus et ediscimus, Cic. Tusc. 2, 27; vgl. Cic. de off. 2, 3: unda scilicet omnibus... enaviganda, Hor. carm. 2, 14, 9. – III) wie unser erklärendes od. erläuterndes nämlich, prima pars casualis di viditur in parteis duas, in nominatus scilicet et articulos, Varro LL. 10, 18 (vgl. 10, 44): sub nomine alieno, nepotum scilicet et uxoris sororisque, Suet. Aug. 29, 4 (vgl. Tib. 14, 2 u. Vesp. 2, 1). – / Vgl. übh. über diese Partikel Stürenburg Cic. Arch. 11. p. 69 sqq. (ed. 1.) und die Berichtigungen dazu bei Madvig Cic. de fin. 5, 3. p. 617 (608) sqq.

    lateinisch-deutsches > scilicet

  • 5 ternarius

    ternārius, a, um (terni), aus dreien bestehend, scrobis, von drei Fuß, Colum. 11, 2, 28: formae (aureorum), Goldstücke im Werte von 100 Golddenaren, Lampr. Alex. Sev. 39, 9: numerus, die Zahl drei, die Dreizahl, Macr. sat. 1, 6, 23. Augnstin. de doctr. Chr. 2, 39 u. serm. 252, 8. Boëth. inst. arithm. 1, 11. p. 27, 4 u. p. 28, 8 Fr. Auson. edyll. 11. praef. p. 128, 4 Schenkl: nomina, nur drei Abwandlungen habende, Prob. inst. 121, 11 K.: ebenso forma casualis od. casuum, Diom. 308, 8 u. 12. Prob. cath. 32, 33 K. Plot. (Cl.) Sacerd. 2. § 92. p. 483, 32 K. – subst., ternārius, iī, m. = triens, ein Drittelas, Pelagon. veterin. 16 (§ 256 Ihm).

    lateinisch-deutsches > ternarius

  • 6 casualiter

    cāsuāliter, Adv. (casualis), zufällig, Sidon. ep. 9, 11. Fulg. myth. 1, 6. p. 20, 14 H.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > casualiter

  • 7 scilicet

    scīlicet, Adv. (aus scire u. licet, nach Madvig Cic. de fin. 5, 3. p. 618 [608] unmittelbar vom Stamme des Verbums scire), I) vernimm nur! man höre oder denke nur! um die Aufmerksamkeit auf etwas Seltsames, Wunderbares zu lenken, rogat et prece cogit, scilicet ut tibi se laudare et tradere coner etc., Hor. ep. 1, 9, 3: ter sunt conati imponere Pelio Ossam scilicet atque Ossae frondosum involvere Olympum, Verg. georg. 1, 281 sq.; vgl. dazu Voß S. 136. Wernsdorf Gratt. cyn. 317 (Poët. Lat. min. tom. 1. p. 60). – II) wie unser versteht sich, natürlich, freilich, zur bestätigenden Vervollständigung dessen, was eigentlich als sich von selbst verstehend gar nicht bestätigt zu werden braucht, 1) im allg.: α) wegen des Begriffes von scire mit folg. Acc. u. Infin.: Sy. Sed istunc exora, ut suam esse assimulet. Clin. Scilicet facturum me esse, versteht sich, daß ich es tun werde, Ter. heaut. 358 sq.; u. so Plaut. asin. 787 u.a. Ter. heaut. 856 sq. Lucr. 2, 469. Sall. Iug. 102, 9; hist. fr. 1, 48 (51), 5. Liv. 7, 13, 3 ed. Hertz (Madv. si licet). – β) als bloße Partikel: ego valde suspenso animo exspecto, primum te scilicet, deinde Marionem cum tuis litteris, Cic.: etiamne hoc affirmare potes, Luculle, esse aliquam vim, cum prudentia et consilio scilicet (und natürlich eine mit Einsicht ausgerüstete und planmäßig handelnde), quae etc., Cic. – cur igi-
    ————
    tur eos manumisit? metuebat scilicet, ne indicarent, Cic.: und so in der Antwort: Le. Tam ego homo sum quam tu. Me. Scilicet ita res est, Plaut. – dah. elliptisch: Gn. Rex ergo te in oculis (sc. gestat)? Thr. Scilicet (freilich das), Ter.; und so sehr oft bei den Komik. – 2) insbes.: a) wie unser natürlich, allerdings versteht sich, freilich, einräumend, m. folg. Adversativsatz (gew. mit tamen, sed tamen u. bl. sed), nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam, Cic.: me quidem species quaedam commovit, inanis scilicet, sed commovit tamen, Cic.: sunt clara indicia naturae, maxime scilicet in homine, sed in omni animali, Cic. – maxime scilicet consolatur spes; facile secundo loco me consolatur etc., Cic. – b) wie unser natürlich, versteht sich, nun ja, ja nun, im ironischen und sarkastischen Sinne, wenn der Redende das Gegenteil meint: Sim. Meum gnatum rumor est amare. Dav. Id populus curat scilicet! da kümmert sich natürlich der Staat darum! Ter.: scilicet tibi graviorem dolorem patrui tui mors attulit quam C. Graccho fratris, Cic.: ego istius pecudis consilio scilicet aut praesidio uti volebam, Cic. – c) wie unser freilich leider, wenn der Redende etwas nicht zu Änderndes mit schmerzlicher Fügung in die Notwendigkeit usw. vorbringt, at vero nos, docti scilicet a Graecia, haec a pueritia legimus et ediscimus, Cic. Tusc. 2, 27; vgl. Cic. de off. 2, 3: unda scilicet
    ————
    omnibus... enaviganda, Hor. carm. 2, 14, 9. – III) wie unser erklärendes od. erläuterndes nämlich, prima pars casualis di viditur in parteis duas, in nominatus scilicet et articulos, Varro LL. 10, 18 (vgl. 10, 44): sub nomine alieno, nepotum scilicet et uxoris sororisque, Suet. Aug. 29, 4 (vgl. Tib. 14, 2 u. Vesp. 2, 1). – Vgl. übh. über diese Partikel Stürenburg Cic. Arch. 11. p. 69 sqq. (ed. 1.) und die Berichtigungen dazu bei Madvig Cic. de fin. 5, 3. p. 617 (608) sqq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scilicet

  • 8 ternarius

    ternārius, a, um (terni), aus dreien bestehend, scrobis, von drei Fuß, Colum. 11, 2, 28: formae (aureorum), Goldstücke im Werte von 100 Golddenaren, Lampr. Alex. Sev. 39, 9: numerus, die Zahl drei, die Dreizahl, Macr. sat. 1, 6, 23. Augnstin. de doctr. Chr. 2, 39 u. serm. 252, 8. Boëth. inst. arithm. 1, 11. p. 27, 4 u. p. 28, 8 Fr. Auson. edyll. 11. praef. p. 128, 4 Schenkl: nomina, nur drei Abwandlungen habende, Prob. inst. 121, 11 K.: ebenso forma casualis od. casuum, Diom. 308, 8 u. 12. Prob. cath. 32, 33 K. Plot. (Cl.) Sacerd. 2. § 92. p. 483, 32 K. – subst., ternārius, iī, m. = triens, ein Drittelas, Pelagon. veterin. 16 (§ 256 Ihm).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ternarius

См. также в других словарях:

  • casualis — Casual …   Ballentine's law dictionary

  • casuel — 1. casuel, elle [ kazɥɛl ] adj. et n. m. • 1370; lat. casualis, de casus « accident » 1 ♦ Didact. Qui peut arriver ou non, suivant les cas. ⇒ accidentel, contingent, éventuel, fortuit, occasionnel. 2 ♦ N. m. (1669) Vx Profit, revenu incertain et… …   Encyclopédie Universelle

  • cazual — CAZUÁL, Ă, cazuali, e, adj. 1. Care are un caracter întâmplător, care depinde de împrejurări; accidental. 2. Care arată cazul gramatical. Desinenţă cazuală. [pr.: zu al] – Din lat. casualis. Trimis de valeriu, 03.03.2003. Sursa: DEX 98  CAZUÁL… …   Dicționar Român

  • КАЗУАЛЬНЫЙ — Вытекающий из данного случая или им обусловленный. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КАЗУАЛЬНЫЙ вытекающий из данного случая, обусловленный особенностями данного случая. Словарь иностранных слов,… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • casual — (Del lat. casualis.) ► adjetivo 1 Que sucede por casualidad, sin intención previa: ■ la última vez que lo vi fue en la calle, en un encuentro casual. SINÓNIMO fortuito ocasional ANTÓNIMO [previsto] 2 GRAMÁTICA Perteneciente o relativo al caso: ■… …   Enciclopedia Universal

  • Kasualien — Ka|su|a|li|en 〈Pl.; geh.〉 1. Zufälligkeiten, nicht voraussehbare Ereignisse 2. geistl. Amtshandlungen aus bes. Anlass, wie Taufen, Trauungen usw. 3. Vergütungen dafür [zu lat. casus „Fall“] * * * Ka|su|a|li|en <Pl.> [zu spätlat. casualis =… …   Universal-Lexikon

  • List of Pleurothallis species — Pleurothallis is a large genus that previously contained about 1240 orchids from the orchid family (Orchidaceae).To bring some order in this extremely diverse genus, 29 subgenera and 25 sections had been created. Much of this work has been done… …   Wikipedia

  • Especies de Pleurothallis — Anexo:Especies de Pleurothallis Saltar a navegación, búsqueda Pleurothallis ssp. Pleurothallis es un gran género con alrededor de 1240 especies de orquídeas de la familia (Orchidaceae). Para poner un cierto orden en este género tan diverso se… …   Wikipedia Español

  • Anexo:Especies de Pleurothallis — Pleurothallis ssp. Pleurothallis es un gran género con alrededor de 1240 especies de orquídeas de la familia (Orchidaceae). Para poner un cierto orden en este género tan diverso se clasifican en 29 subgéneros y 25 secciones. Mucho de este trabajo …   Wikipedia Español

  • Casual — Cas u*al, a. [OE. casuel, F. casuel, fr. L. casualis, fr. casus fall, accident, fr. cadere to fall. See {Case}.] 1. Happening or coming to pass without design, and without being foreseen or expected; accidental; fortuitous; coming by chance.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • casual — I. adjective Etymology: Middle English, from Anglo French & Late Latin; Anglo French casuel, from Late Latin casualis, from Latin casus fall, chance more at case Date: 14th century 1. subject to, resulting from, or occurring by chance < a casual… …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»