Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

casse-croûte

  • 1 casse-croûte

    m. (de casser et croûte) (pl. casse-croûtes) 1. малка, лека закуска; 2. (Канада) кафене, в което може да се хапне.

    Dictionnaire français-bulgare > casse-croûte

  • 2 casser

    v. (lat. quassare, de quatere "secouer") I. v.tr. 1. чупя, счупвам, разчупвам, начупвам, троша, натрошавам; късам, скъсвам; casser un vase чупя ваза; casser un bras чупя ръка; 2. отменявам, анулирам; касирам; casser une sentence отменявам присъда; 3. воен. лишавам от служба, чин, разжалвам; casser un officier разжалвам офицер; 4. замайвам, опивам; 5. повреждам; II. v.intr. 1. чупя се, счупвам се, троша се, строшавам се, късам се, скъсвам се; le fil casse конецът се къса; une branche a casse един клон се счупи; 2. разпадам се; la pâte casse sous les doigts тестото се разпада под пръстите; se casser v.pron. чупя се, натрошавам се, късам се; изчезвам, чупя се; casse - toi! махай се! Ќ casser la tête а qqn. счупвам главата на някого; разг. безпокоя, досаждам на някого; casser la croûte разг. похапвам; il faut casser le noyau pour en avoir l'amande без труд нещо не се постига; on ne fait pas d'omelette sans casser les њufs погов. без мъка няма сполука; qui casse les verres les paye погов. каквото си си надробил, такова ще сърбаш; se casser la tête разг. блъскам си главата; casser du bois сека дърва; casser du sucre sur le dos de qqn. злословя за някого; casser sa pipe умирам; se casser le nez а la porte de qqn. намирам затворена врата; se casser le nez разг. пропадам; casser les pieds а qqn. досаждам на някого; casser les oreilles а qqn. вдигам силен шум, проглушавам; se casser la voix преграквам; ça ne casse rien разг. това не е нещо необикновено; а tout casser много силно; необикновено, изключително (un film а tout casser изключителен филм); най-много; casser les prix налагам ниски цени, правя дъмпинг; casser le rythme нарушавам ритъм; tout passe, tout lasse, tout casse всичко си има край; ça passe ou ça casse или-или. Ќ Ant. arranger, raccommoder, recoller, réparer; confirmer, ratifier, valider.

    Dictionnaire français-bulgare > casser

См. также в других словарях:

  • casse-croûte — [ kaskrut ] n. m. inv. • 1898; « instrument » 1803; de casser la croûte 1 ♦ Repas léger et sommaire pris rapidement. ⇒ collation, en cas; fam. casse dalle, casse graine. Les randonneurs ont emporté leur casse croûte. V. intr. <conjug. : 1>… …   Encyclopédie Universelle

  • Casse-croute — Casse croûte  Pour l’article homonyme, voir Casse Croûte.  …   Wikipédia en Français

  • Casse-croûte —  Pour l’article homonyme, voir Casse Croûte.  Cet article possède un paronyme, voir : Julot casse croûte. Sur les autres projets Wikimedia  …   Wikipédia en Français

  • Casse-Croûte —  Pour l’article homonyme, voir Casse croûte.  Casse Croûte Pays …   Wikipédia en Français

  • casse-croûte — (kâ se krou t ) s. m. Instrument qui sert à broyer la croûte pour les vieillards qui n ont pas de dents.    Au plur. Des casse croûte ou casse croûtes …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • casse-croûte — nm., (qu on emporte à l extérieur) : kaskruta (Albanais.001, Cordon), kassa kreûyhha, kâssa krouta (Billième), kassa krwérha (Montagny Bozel), kassa krwésha (Macôt Plagne), kassa krwéta (Arvillard), kassa krwèta (Albertville, VAU.) ; mâshon… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • casse-croûte — m, inv Se dit par extension d’un sandwich, surtout chez les jeunes. • – Ma mère m’a donné deux casse croûte, t’en veux un? – À quoi ils sont? – Au pâté. – Ouais. casse dalle …   Le petit dico du grand français familier

  • CASSE-CROÛTE — n. m. Repas léger que prennent les ouvriers au cours de leur travail. Des casse croûte …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • croûte — [ krut ] n. f. • croste XIe; lat. crusta I ♦ 1 ♦ Partie extérieure du pain, durcie par la cuisson. Manger la croûte et laisser la mie. Croûte de pain râpée. ⇒ chapelure, panure. Par ext. (1740) Des croûtes de pain : des restes de pain, souvent… …   Encyclopédie Universelle

  • casse-graine — [ kasgrɛn ] n. m. inv. • 1940; de casser la graine ♦ Fam. Repas sommaire. ⇒ casse croûte. ● casse graine nom masculin invariable Populaire. Casse croûte. casse graine [kɑsgʀɛn] n. m. invar. ÉTYM. 1940; de …   Encyclopédie Universelle

  • casse-croûter — casse croûte [ kaskrut ] n. m. inv. • 1898; « instrument » 1803; de casser la croûte 1 ♦ Repas léger et sommaire pris rapidement. ⇒ collation, en cas; fam. casse dalle, casse graine. Les randonneurs ont emporté leur casse croûte. V. intr.… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»