-
1 car
[ka:] n ավտոմեքենա. goods/ambulance/armoured car բեռնատար/շտապ օգնության/ զրա հապատ մեքենա. racing car մրցարշավի մե քենա. saloon car փակ թափքով մեքենա. estate car ունիվերսալ. sports/open car սպորտային/բաց մեքենա. start a car մեքենան գործի գցել. by car մեքենայով. repair/park a car մեքենան վերանորոգել/կայանել. The car is in a good working order/out of order Մեքենան սար քին է/սարքին չէ. car with left-hand drive ձա խա կողմյան ղեկով մեքենա. get into the car մեքենա նստել. երկթ. վագոն coach/lounge/ sleeping/smoking/parlour car մարդա տար/փափուկ/ննջավագոն/ծխողների/սալոն վագոն. dining car վագոն ռեստորան. through car ուղղա կի հաղորդակցության վագոն. tram car տրամ վայի վագոն, car park կայանատեղ -
2 CAR
"عربة, سيارة, مركبة, حافلة قطار" -
3 Car aerial (car antenna)
هوائي السيارة، إيريال السيارةEnglish-Arabic Automotive glossary > Car aerial (car antenna)
-
4 car 2 car
اتصال بين - سياراتيّEnglish-Arabic automotive engineering dictionary > car 2 car
-
5 car to car communication
اتصال بين - سياراتيّEnglish-Arabic automotive engineering dictionary > car to car communication
-
6 Car industry
صناعة السيارات -
7 Car licence
ترخيص تسيير سيارة -
8 Car sales
بيع سيارات -
9 Car-park attendant
منادي سيارات -
10 Car body
جسم السيارة -
11 Car caravan
مركبة كارافان -
12 Car carrier (auto carrier)
مركبة نقل سياراتEnglish-Arabic Automotive glossary > Car carrier (auto carrier)
-
13 Car ferry (ferry-boat)
عبّارة السيارة، مُعدية السيارة -
14 Car hood
غطاء السيارة، كابوت السيارة -
15 Car park
موقف سيارات، حظيرة سيارات -
16 Car polish
صقل السيارة، تلميع السيارة، دهان السيارة -
17 Car shed
ظلة السيارة، حظيرة السيارة -
18 Car shielding
تدريع السيارة، وقاية السيارة -
19 CAR BOMB
-
20 CAR FLOAT
См. также в других словарях:
car — car … Dictionnaire des rimes
-car — car·is; … English syllables
car — W1S1 [ka: US ka:r] n ↑fog lamp, ↑headlight, ↑indicator, ↑mirror [Date: 1800 1900; Origin: car carriage (14 19 centuries), from Anglo French carre, from Latin carrus] 1.) a vehicle with four wheels and an en … Dictionary of contemporary English
car — car·do; car·don·ci·llo; car·doon; car·du·a·ce·ae; car·du·e·line; car·du·e·lis; car·du·us; car·ene; car·ex; car·fax; car·ga; car·ga·dor; car·go; car·hop; car·i·ama; car·ib; car·ib·al; car·ib·bee; car·i·bou; car·i·ca; car·i·ca·ce·ae;… … English syllables
Car — Car, n. [OF. car, char, F. cahr, fr. L. carrus, Wagon: a Celtic word; cf. W. car, Armor. karr, Ir. & Gael. carr. cf. {Chariot}.] 1. A small vehicle moved on wheels; usually, one having but two wheels and drawn by one horse; a cart. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
CAR e. V. — car e. V. steht für competence center automotive region aachen euregio maas rhein. car ist ein unabhängiges Kompetenznetzwerk mit Sitz in Aachen, das 2001 unter Mitwirkung des Oberbürgermeisters der Stadt Aachen gegründet wurde. Die Aktivitäten… … Deutsch Wikipedia
Car — ist: das englische Wort für Automobil oder Waggon die schweizerische Bezeichnung für einen Reisebus Car (Insel) eine Insel der Nikobaren Car (Sprache) eine nikobaresische einheimische Sprache das Sternbild Kiel des Schiffs (lat. Carina) in der… … Deutsch Wikipedia
čar — čar̃ interj., čar žr. čer: 1. Vyrai lauke pjauja dobilus – čar̃ čar̃ Skr. Čar! čar! karštuvai čarška, kad karši vilnas J. Čar! čar! sniegas po kojų čarška einant J. 2. Vištalis čar̃ čar̃ sučirškė Vvr. Strazdas čar čar čar ėmė sukt apie galvą Rm.… … Dictionary of the Lithuanian Language
car — [ kar ] noun count *** 1. ) a road vehicle for one driver and a few passengers. Someone who drives a car is called a driver: She s learning to drive a car. I ll take you to the train station in the car. She got into her car and drove away. a car… … Usage of the words and phrases in modern English
CAR — Pour les articles homonymes, voir Cars. Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Car peut faire référence à : car, un véhicule motorisé servant au transport en commun de voyageurs ; Čar … Wikipédia en Français
câr — interj. (Adesea repetat) Cuvânt care imită sunetul caracteristic scos de unele păsări (ciori, găini etc.); strigăt cu care se alungă unele păsări. ♢ expr. (Adverbial sau substantivat) Câr mâr = (cu) ceartă, (cu) tocmeală. Că i câr, că i mâr, se… … Dicționar Român