Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

capitulation

  • 1 dēditīcius

        dēditīcius ī, adj.    [deditus], surrendered: qui si dediticius est, S.— Plur m. as subst, prisoners of war, captives: vestri, L.: multitudo dediticiorum, Cs.
    * * *
    I
    prisoners of war, captives (the surrendered)
    II
    dediticia, dediticium ADJ
    surrendered; having surrendered; (later civil status); of surrender/capitulation

    Latin-English dictionary > dēditīcius

  • 2 dēditiō

        dēditiō ōnis, f    [dedo], a giving up, surrender, capitulation: de deditione agere, Cs.: omnīs in deditionem accepit, Cs.: Cretensibus spem deditionis adimere: ad deditionem inpellere, S.: deditionis condicio, Cs.: in deditionem venire, to surrender, Cs.: omissā deditione, S.: ad Romanos, L.: eorum deditionem vivorum hosti facere, L.: deditiones cohortium, Ta.: sui, Cu.
    * * *
    surrender (of combatants/town/possessions); cession of right/title

    Latin-English dictionary > dēditiō

  • 3 dedititius

    I
    prisoners of war, captives (the surrendered)
    II
    dedititia, dedititium ADJ
    surrendered; having surrendered; (later civil status); of surrender/capitulation

    Latin-English dictionary > dedititius

  • 4 dediticius

    dēdĭtīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [deditio], belonging to a surrender or capitulation; and subst. dediticius, ii, m., one who has surrendered or capitulated, a captive:

    quicquid deinde patiemur, dediticii vestri passuri,

    Liv. 7, 31; cf. Gai. Inst. 1, 14; Isid. Orig. 9, 4, 49; so Caes. B. G. 1, 27, 4; 2, 17; Sall. J. 31, 19; Liv. 7, 38 al.—According to a decree of the Lex Aelia Sentia (A. U. C. 757), slaves who had suffered an infamous punishment were to be by manumission only dediticiorum numero, Gai. Inst. 1, 13 and 15; Just. Inst. 1, 5, 3; Sanders ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > dediticius

  • 5 deditio

    dēdĭtĭo, ōnis, f. [dedo, no. I. B.], a (military) giving up, a surrender, capitulation (freq. in the historians).—With subj. gen.:

    deditio sui,

    Curt. 5, 1, 18.— Plur.:

    deditiones cohortium,

    Tac. H. 3, 70. —With gen. obj.:

    ipsius corporis,

    Dig. 9, 4, 1; Liv. 31, 18, 6; but usually absol.:

    Helvetii legatos de deditione ad eum miserunt,

    Caes. B. G. 1, 27; cf.:

    de deditione agere,

    id. B. C. 3, 28; 3, 97:

    aliquem in deditionem petere,

    Aur. Vict. Vir. Ill. 23, 7:

    aliquem in deditionem accipere,

    id. B. G. 1, 28; 2, 13; Sall. J. 29, 5; Liv. 23, 30 et saep.:

    seque in deditionem ut recipiat,

    Caes. B. G. 3, 21 fin.:

    in deditionem redigere,

    Flor. 3, 10, 25:

    deditionis condicio,

    Caes. B. G. 2, 32:

    deditione facta,

    id. ib. 2, 33:

    subire deditionem,

    id. B. C. 1, 81, 5:

    in deditionem venire,

    to surrender, id. ib. 3, 99, 3; Liv. 9, 20; 40, 33:

    omissa deditione,

    Sall. J. 66, 1; cf. id. ib. 70, 1 Kritz.:

    deditio ad tam infestos,

    Liv. 28, 22; cf.:

    ad Romanos,

    id. 8, 25:

    cum locum tibi reliquum non modo ad pacem, sed ne ad deditionem quidem feceris,

    Cic. Phil. 13, 21, 48 et saep. An unusual combination is deditionem suam ad aliquem absentem mittere, Flor. 3, 7, 5; v. Graev. ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > deditio

  • 6 dedititius

    dēdĭtīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [deditio], belonging to a surrender or capitulation; and subst. dediticius, ii, m., one who has surrendered or capitulated, a captive:

    quicquid deinde patiemur, dediticii vestri passuri,

    Liv. 7, 31; cf. Gai. Inst. 1, 14; Isid. Orig. 9, 4, 49; so Caes. B. G. 1, 27, 4; 2, 17; Sall. J. 31, 19; Liv. 7, 38 al.—According to a decree of the Lex Aelia Sentia (A. U. C. 757), slaves who had suffered an infamous punishment were to be by manumission only dediticiorum numero, Gai. Inst. 1, 13 and 15; Just. Inst. 1, 5, 3; Sanders ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > dedititius

См. также в других словарях:

  • capitulation — [ kapitylasjɔ̃ ] n. f. • fin XVe ; « négociation » 1556; de capituler 1 ♦ Dr. internat. Convention, traité par lesquels une puissance s engage à respecter certains droits et privilèges sur les territoires soumis à sa juridiction. « Il y a une… …   Encyclopédie Universelle

  • capitulation — CAPITULATION. s. f. Composition, le traité qu on fait pour la reddition d une Place. La capitulation d une Ville. Les articles de la capitulation. Ce qui est porté par la capitulation. Une capitulation honorable, avantageuse. Faire sa… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • capitulation — Capitulation. s. f. verbal, Composition, traité de la reddition d une place. La capitulation d une ville. les articles de la capitulation. ce qui est porté par la capitulation. une capitulation honorable, avantageuse. faire sa capitulation. tenir …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Capitulation — Ca*pit u*la tion (k[.a]*p[i^]t [ u]*l[=a] sh[u^]n), n. [Cf. F. capitulation, LL. capitulatio.] 1. A reducing to heads or articles; a formal agreement. [1913 Webster] With special capitulation that neither the Scots nor the French shall refortify …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Capitulation — or Capitulations may have the following special meanings.*Capitulation (surrender) **Stock market bottom *Capitulation (treaty) **Capitulations of the Ottoman Empire …   Wikipedia

  • capitulation — (n.) 1530s, an agreement, from M.Fr. capitulation, noun of action from capituler agree on specified terms, from M.L. capitulare to draw up in heads or chapters, arrange conditions, from capitulum chapter, in classical L. heading, lit. a little… …   Etymology dictionary

  • Capitulation — (v. lat.), 1) Vertrag od. Bedingungen, welche Unterthanen ihren Regenten vorlegen, daß diese darnach regieren, so die C. der deutschen Kaiser, s. Wahlcapitulation; bes. 2) Vertrag zwischen kriegführenden Corps, wodurch das eine dem andern etwas… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Capitulation — Capitulation, ein Uebereinkommen; in Deutschland zuerst die Verträge der Geistlichen mit der Krone, dann seit dem Falle der Hohenstaufen, und förmlich seit Max I. die Bedingungen, welche die Kurfürsten od. die gesammten Reichsstände dem Kaiser… …   Herders Conversations-Lexikon

  • capitulation — I noun abandonment, acquiescence, assent, compliance, consent, docility, giving way, nonresistance, obedience, passiveness, passivity, recedence, recession, relinquishment, resignation, resignedness, self abnegation, submission, submissiveness,… …   Law dictionary

  • capitulation — *surrender, submission Analogous words: yielding, relenting, succumbing, caving in (see YIELD): *truce, cease fire, armistice, peace …   New Dictionary of Synonyms

  • capitulation — [n] giving in accedence, bowing, buckling, conceding, giving up, knuckling under, relenting, resignation, submission, succumbing, surrender, yielding; concepts 83,410 Ant. defending, fight, fighting …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»