-
141 shell
ʃel
1. noun1) (the hard outer covering of a shellfish, egg, nut etc: an eggshell; A tortoise can pull its head and legs under its shell.) concha, caracol2) (an outer covering or framework: After the fire, all that was left was the burned-out shell of the building.) armazón3) (a metal case filled with explosives and fired from a gun etc: A shell exploded right beside him.) cartucho
2. verb1) (to remove from its shell or pod: You have to shell peas before eating them.) desvainar, quitar la concha2) (to fire explosive shells at: The army shelled the enemy mercilessly.) bombardear•- come out of one's shell
- shell out
shell n1. cáscara2. concha3. caparazóntr[ʃel]1 (of egg, nut) cáscara; (of pea) vaina; (of tortoise, lobster, etc) caparazón nombre masculino; (of snail, oyster, etc) concha2 (of building) armazón nombre masculino, esqueleto, estructura; (of vehicle) armazón nombre masculino; (of ship) casco3 SMALLMILITARY/SMALL (for explosives) proyectil nombre masculino, obús nombre masculino; (cartridge) cartucho2 SMALLMILITARY/SMALL bombardear\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLit's as easy as shelling peas es coser y cantarto come out of one's shell salir del cascarónto go/retire/withdraw into one's shell retraerseshell shock neurosis nombre femenino de guerrashell suit chándal nombre masculinoshell ['ʃɛl] vt1) : desvainar (chícharos), pelar (nueces, etc.)2) bombard: bombardearshell n1) seashell: concha f2) : cáscara f (de huevos, nueces, etc.), vaina f (de chícharos, etc.), caparazón m (de crustáceos, tortugas, etc.)3) : cartucho m, casquillo ma.45 caliber shell: un cartucho calibre.45n.• armazón s.m.• camisa s.f.• caparazón s.m.• carapacho s.m.• casco s.m.• concha s.f.• coraza s.f.• cáscara s.f.• granada s.f.• obús s.m.• proyectil s.m.• vaina s.f.• yola s.f.v.• bombardear v.• descascar v.• descascarar v.• descascarillar v.• desenvainar v.• desgranar v.• desvainar v.ʃel
I
1)a) (of egg, nut) cáscara f; ( of sea mollusk) concha f; (of tortoise, turtle, snail, crustacean) caparazón m or f, carapacho mpastry shell — ( Culin) base f ( de masa)
to come out of one's shell — salir* del cascarón
to go back o retreat into one's shell — retraerse*
b) ( of building) estructura f, armazón m or f, esqueleto m; ( of vehicle) armazón m or f2) ( Mil)a) ( for artillery) proyectil m, obús mb) ( for small arms) cartucho m
II
1.
1) ( Culin) \<\<peas\>\> pelar, desvainar; \<\<nuts/eggs/prawns\>\> pelar; \<\<mussel/clam\>\> quitarle la concha a, desconchar2) ( Mil) \<\<positionoops/city\>\> bombardear
2.
vi ( Mil) bombardearPhrasal Verbs:[ʃel]1. N1) [of egg, nut] cáscara f ; [of tortoise, turtle] caparazón m, carapacho m ; [of snail, shellfish] concha f, caracol m (LAm); [of pea] vaina f ; [of coconut] cáscara f leñosa- come out of one's shell- crawl or go into one's shell3) (=artillery round) obús m, proyectil m ; (US) [of shotgun] cartucho m4) (Culin) [of pie, flan] masa f2. VT1) [+ peas] pelar, desvainar; [+ nuts] pelar, descascarar; [+ mussels, cockles] quitar la concha a; [+ prawns] pelar; [+ eggs] quitar la cáscara ashelled prawns — gambas fpl peladas
2) (Mil) bombardear3.CPDshell game N — (US) (lit) (=trick) juego consistente en adivinar en cuál de tres cubiletes se esconde un objeto, triles ** fpl ; (fig) (=fraud) artimaña f
shell hole N — hoyo que forma un obús al explotar
shell shock N — neurosis f inv de guerra
shell suit N — tipo de chandal
* * *[ʃel]
I
1)a) (of egg, nut) cáscara f; ( of sea mollusk) concha f; (of tortoise, turtle, snail, crustacean) caparazón m or f, carapacho mpastry shell — ( Culin) base f ( de masa)
to come out of one's shell — salir* del cascarón
to go back o retreat into one's shell — retraerse*
b) ( of building) estructura f, armazón m or f, esqueleto m; ( of vehicle) armazón m or f2) ( Mil)a) ( for artillery) proyectil m, obús mb) ( for small arms) cartucho m
II
1.
1) ( Culin) \<\<peas\>\> pelar, desvainar; \<\<nuts/eggs/prawns\>\> pelar; \<\<mussel/clam\>\> quitarle la concha a, desconchar2) ( Mil) \<\<position/troops/city\>\> bombardear
2.
vi ( Mil) bombardearPhrasal Verbs:
См. также в других словарях:
cantar — verbo intransitivo / transitivo 1. Producir (una persona) sonidos musicales: Este señor canta muy bien las rancheras. verbo intransitivo 1. Producir (las aves) sonidos armonioso … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cântar — CÂNTÁR, cântare, s.n. 1. Nume dat mai multor instrumente care servesc la stabilirea greutăţii unui obiect sau a unei fiinţe, de obicei a unei mărfi. ♢ expr. A trage la cântar = a) a cântări (mult), a avea greutate (mare); b) a avea importanţă. ♦… … Dicționar Român
Cantar — X Le Cantar X est un enregistreur audio numérique huit pistes portable, avec time code, construit par la société française Aaton. Le support d enregistrement est un disque dur, avec graveur de DVD ; le format audio utilisé, le BWF. Il… … Wikipédia en Français
cantar — cántar (vas) s. n., pl. cántare Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic CÁNTAR s.n. Vas de băut la greci şi la romani, cu picior şi toarte. ♦ Fântână de forma unui vas, din care ţâşnea apa. [pl. re, var. cantharos s.n. / <… … Dicționar Român
cantar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: cantar cantando cantado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. canto cantas canta cantamos cantáis cantan… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
cantar — v. intr. 1. Formar com a voz sons musicais. 2. [Por extensão] Fazer ruído contínuo e cadenciado, mas não molesto. • v. tr. 3. Executar (cantando) uma peça de música. 4. Soltar a voz (para exprimir determinado sentimento). 5. [Brasil, Popular]… … Dicionário da Língua Portuguesa
Cantar — Can tar, ||Cantarro Can*tar ro, n. [It. cantaro (in sense 1), Sp. cantaro (in sense 2).] [1913 Webster] 1. A weight used in southern Europe and East for heavy articles. It varies in different localities; thus, at Rome it is nearly 75 pounds, in… … The Collaborative International Dictionary of English
Cantar — Cantar, Sorte macedonischer Baumwolle, s. d … Pierer's Universal-Lexikon
cantar — (Del lat. cantare.) ► sustantivo masculino 1 POESÍA Composición poética breve para ser cantada, propia de la lírica popular: ■ los cantares populares. ► verbo intransitivo/ transitivo 2 MÚSICA Producir una persona sonidos armoniosos con la voz: ■ … Enciclopedia Universal
cantar — v. chivarse, denunciar. ❙ «El yonqui cantó de plano en cuanto le hicieron el quirófano y Seisdedos dio con sus huesos en el talego.» Mariano Sánchez, Carne fresca. ❙ «En cuanto se le quite el mono lo larga todo [...] Canta por peteneras...» Juan… … Diccionario del Argot "El Sohez"
cantar — 1 v tr (Se conjuga como amar) I. 1 Producir con la voz una serie de sonidos melodiosos, generalmente con un texto: cantar las mañanitas, cantar la posada, cantar una canción ranchera 2 Emitir sonidos melodiosos algunos animales, como los pájaros … Español en México