-
1 calculus
calculus -
2 calculus
• calculus -
3 calculus
calculus исчислениеextended propositional calculus расширенное пропозициональное исчислениеfunctional calculus функциональное исчислениеmany-valued propositional calculus многозначное пропозициональное исчислениеpredicate calculus исчисление предикатовpropositional calculus пропозициональное исчислениеrestricted predicate calculus узкое исчисление предикатовEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > calculus
-
4 calculus
calculus, ī, m. (Demin. v. 2. calx), der kleine Stein, das Steinchen, I) im allg.: calculos conicere in os, Cic.: tenui venulā per calculos fluere (im Bilde, v. Redeflusse), Quint.: calculi arenae, Sandkörnchen, Vulg.: calculi calcis, Klümper im Kalk, Vitr.: dumosis calculus arvis, Kies im Dornengefild, Verg. – II) insbes.: A) der Stein der Urinblase, humanus, Plin.: arenosus, Cels.: calculum frangere, rumpere, Plin.: calculum eximere, evellere, Cels.: calculum comminuere et eicere, Plin.: vesicae dolore calculis per urinam eiectis levari, Suet.: calculi dolore consumi, Liv. epit. – B) der Stein in den latrunculorum u. duodecim scriptorum ludus (lusus) genannten Brettspielen, dergl. Steine kleine Figuren aus Glas (vitrei), aus Edelstein (gemmei), aus Elfenbein (c. eburnei, ex ebore), od. aus Wachs (c. cerei od. cerā ficti) waren, deren jede Partei in der Farbe verschiedene (dah. bicolores, discolores) hatte, nämlich die eine weiße (c. albi), die andere schwarze (c. nigri), die im latrunc. ludus, da es ein Kriegsspiel war, bald im allg. calculi, bald speziell milites od. bellatores od. latrones od. gew. latrunculi (dah. latrunculis ludere), im duod. script. ludus, obwohl es ebenfalls als eine Art Kriegsspiel genannt wird, gew. bl. calculi heißen, s. Marquardt-Mau, Privatleben2 S. 854 ff. Becker-Göll, Gallus 3, 468. – calculorum ludus, Cael. Aur. chron. 1, 5, 165: laxare animum lusu calculorum, Plin. ep.: in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset (zuerst gezogen hatte) etc., Quint.: quomodo alligatus (matt gesetzte) exeat calculus, Sen. ep. 117, 30: cum medius gemino calculus hoste perit, Ov. trist. 2, 478: quis te duce cessit calculus? Laus Pisonis 196: im Bilde, tibi concedo, quod in duodecim scriptis solemus, ut calculum reducas (einen Stein wieder zurückziehst = eine Handlung zurücknimmst), si te alicuius dati (gezogenen) paenitet, Cic. fr. philos. F. V, 60 M. – C) der Rechenstein auf dem Rechenbrett; dah. meton. die Rechnung, Berechnung, calculi et rationes, Quint.: calculi error, ICt.: causae paucorum calculorum, Prozesse über geringe Geldsummen, Bagatellen, Quint.: calculum ponere, s. pōno no. I, 1, f: vocare alqm ad calculos, mit jmd. abrechnen, Liv.: exiliter vocare amicitiam ad calculos, einer förmlichen Berechnung unterwerfen, d.i. nicht mehr Gefälligkeiten erweisen, als man empfängt, Cic.: voluptatum calculis subductis proelium inire, nachdem sie das Fazit der Lust gezogen (= nachdem sie den wahrscheinlichen Gewinn an Lust genau berechnet), Cic.: ad illos calculos revertamur, zu jenen Berechnungen, Maximen, Cic. ad Att. 8, 12, 5. – D) in der ältesten Zeit der Votierstein (wie später die Votiertafel), u. zwar ein weißer für Beistimmung oder Freisprechung, ein schwarzer für Verwerfung od. Verurteilung, Ov. met. 15, 41 sq.: dah. c. iudicialis, Cod. Iust.: deteriorem calculum reportare, Cod. Iust. – übtr., calculis omnibus, einstimmig, Apul. met. 7, 9: album calculum adicere errori nostro, seinen Beifall geben, begünstigen, Plin. ep. 1, 2, 5. – E) die Thrazier pflegten durch weiße Steinchen die Erinnerung an glückliche, durch schwarze die an unglückliche Ereignisse zu bewahren, Plin. 7, 131. – dah. bildl., o diem laetum notandumque mihi candidissimo calculo, Plin. ep. 6, 11, 3. – F) ein kleines Gewicht, Gromat. vet. de ponder. p. 373, 21. – / Nbf. cauculus, Itala (Wirzeb.) thren. 3, 16. Anthol. Lat. ed. Riese 96, 1; 193, 3; 196, 8 cod. Salmas. – Nbf. calculum, Gloss.; s. Wölfflins Archiv 4, 180.
-
5 calculus
tr['kælkjələs]1 SMALLMATHEMATICS/SMALL cálculo matemático2 (pl calculi) SMALLMEDICINE/SMALL cálculo1) : cálculo mdifferential calculus: cálculo diferencial2) tartar: sarro m (dental)n.• cálculo s.m.n.inv.• cálculo (Matemática) s.m.['kælkjʊlǝs]N (pl calculuses or calculi) [ˌ'kælkjʊlaɪ] (Math) cálculo mintegral/differential calculus — cálculo m integral/diferencial
-
6 calculus
calcŭlus, i, m. [calx] [st2]1 [-] petite pierre, caillou. [st2]2 [-] caillou pour voter (blanc pour absoudre, noir pour condamner), vote, suffrage, sentence. [st2]3 [-] pion (pour jouer), dame, jeton. [st2]4 [-] caillou (pour calculer), jeton, calcul, compte. [st2]5 [-] pierre, gravelle, calcul de la vessie. - Demosthenes calculos linguā volvens dicere domi solebat, Quint. 11, 3, 54: Démosthène avait l'habitude de parler chez lui en roulant des pierres avec sa langue. - deteriorem calculum reportare, C. Just.: perdre sa cause. - errori album calculum adjicere, Plin.-jn.: approuver une erreur. - calculis omnibus, Apul. M. 7, 9: à l'unanimité. - dies notandus candidissimo calculo, Plin. Ep. 6, 11, 3: jour très heureux, jour à marquer d'une pierre blanche. - causae paucorum calculorum, Quint.: procès où ne sont engagés que de faibles sommes. - calculos ponere in utra parte, Plin.: peser le pour et le contre. - si bene calculum ponas, ubique naufragium est, Petr.: si tu réfléchis bien, il y a partout des naufrages. - calculum reducere, Cic.: retirer son pion, se rétracter. - calculorum lusu laxare animum, Plin.-jn.: s'amuser à jouer aux dames. - revocare aliquid ad calculos (ad calculum): compter qqch, supputer qqch. - amicitiam ad calculos vocare, Cic. Lael. 16, 58: soumettre l'amitié à un calcul précis, réfléchir attentivement à l'amitié. - calculis voluptatum subductis, Cic.: après avoir fait le compte des plaisirs. - ponere (subducere) calculum cum aliquo: compter avec qqn. - cum re parem calculum ponere, Plin. Ep. 5, 2, 1: rendre la pareille. - quos movi calculos in utraque parte pone, Plin. Ep. 2, 19: examine bien les motifs que j'ai mis en avant. - vocare aliquem ad calculos: établir son compte avec qqn. - calculum evellere (eximere): expulser les calculs de la vessie.* * *calcŭlus, i, m. [calx] [st2]1 [-] petite pierre, caillou. [st2]2 [-] caillou pour voter (blanc pour absoudre, noir pour condamner), vote, suffrage, sentence. [st2]3 [-] pion (pour jouer), dame, jeton. [st2]4 [-] caillou (pour calculer), jeton, calcul, compte. [st2]5 [-] pierre, gravelle, calcul de la vessie. - Demosthenes calculos linguā volvens dicere domi solebat, Quint. 11, 3, 54: Démosthène avait l'habitude de parler chez lui en roulant des pierres avec sa langue. - deteriorem calculum reportare, C. Just.: perdre sa cause. - errori album calculum adjicere, Plin.-jn.: approuver une erreur. - calculis omnibus, Apul. M. 7, 9: à l'unanimité. - dies notandus candidissimo calculo, Plin. Ep. 6, 11, 3: jour très heureux, jour à marquer d'une pierre blanche. - causae paucorum calculorum, Quint.: procès où ne sont engagés que de faibles sommes. - calculos ponere in utra parte, Plin.: peser le pour et le contre. - si bene calculum ponas, ubique naufragium est, Petr.: si tu réfléchis bien, il y a partout des naufrages. - calculum reducere, Cic.: retirer son pion, se rétracter. - calculorum lusu laxare animum, Plin.-jn.: s'amuser à jouer aux dames. - revocare aliquid ad calculos (ad calculum): compter qqch, supputer qqch. - amicitiam ad calculos vocare, Cic. Lael. 16, 58: soumettre l'amitié à un calcul précis, réfléchir attentivement à l'amitié. - calculis voluptatum subductis, Cic.: après avoir fait le compte des plaisirs. - ponere (subducere) calculum cum aliquo: compter avec qqn. - cum re parem calculum ponere, Plin. Ep. 5, 2, 1: rendre la pareille. - quos movi calculos in utraque parte pone, Plin. Ep. 2, 19: examine bien les motifs que j'ai mis en avant. - vocare aliquem ad calculos: établir son compte avec qqn. - calculum evellere (eximere): expulser les calculs de la vessie.* * *Calculus, calculi, pen. cor. m. g. Virg. Gravois, Gravelle, Petit caillou.\Calculi. Plin. Une maniere de maladie appellee La pierre, ou Gravelle.\Calculus. Iuuenal. Table pour jouer aux dames, ou autre jeu de tablier.\Calculi etiam pro rationibus accipiuntur. Les mereauls ou jectons à compter quelque nombre.\Calculum reducere. Cic. Changer son opinion.\Ad calculos vocare amicitiam. Cic. Hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos vocare amicitiam. Compter les plaisirs qu'on a faict à son ami jusques au dernier denier. Vide Voco, in VOX.\Imponere calculum. Columel. Getter, Compter, Calculer.\Ponere calculum. Colum. Getter, ou faire son compte, Calculer.\Calculum ponere cum aliquo. Plin. iunior. Compter avec aucun, Venir à compte.\Et sane hic quoque in conditionibus deligendis ponendus est calculus. Plin. iunior. Cela fait bien à noter. Bud.\Calculum parem ponere. Plin. iunior. Rendre le pareil, ou l'equivalent.\Ad calculos reuerti. Cic. Retourner à son premier compte, Changer son compte, Compter autrement. Et per metaphoram, Recommencer une autre maniere de proceder en quelque affaire, aprés avoir cogneu que la premiere n'estoit bonne.\Subducere calculos. Cic. Compter, Jetter, Faire le compte.\Calculo candido notare diem. Plin. iunior. Marquer un bon jour.\Calculum album adiicere errori alterius. Plin. iunior. Approuver et suyvre l'erreur d'aucun.\Calculum de se permittere. Plin. iunior. Faire autruy juge de nous.\Calcularius, Adiectiuum: vt Calcularius error. Modestinus. Erreur de compte, ou de calcul. -
7 calculus
calculus, ī, m. (Demin. v. 2. calx), der kleine Stein, das Steinchen, I) im allg.: calculos conicere in os, Cic.: tenui venulā per calculos fluere (im Bilde, v. Redeflusse), Quint.: calculi arenae, Sandkörnchen, Vulg.: calculi calcis, Klümper im Kalk, Vitr.: dumosis calculus arvis, Kies im Dornengefild, Verg. – II) insbes.: A) der Stein der Urinblase, humanus, Plin.: arenosus, Cels.: calculum frangere, rumpere, Plin.: calculum eximere, evellere, Cels.: calculum comminuere et eicere, Plin.: vesicae dolore calculis per urinam eiectis levari, Suet.: calculi dolore consumi, Liv. epit. – B) der Stein in den latrunculorum u. duodecim scriptorum ludus (lusus) genannten Brettspielen, dergl. Steine kleine Figuren aus Glas (vitrei), aus Edelstein (gemmei), aus Elfenbein (c. eburnei, ex ebore), od. aus Wachs (c. cerei od. cerā ficti) waren, deren jede Partei in der Farbe verschiedene (dah. bicolores, discolores) hatte, nämlich die eine weiße (c. albi), die andere schwarze (c. nigri), die im latrunc. ludus, da es ein Kriegsspiel war, bald im allg. calculi, bald speziell milites od. bellatores od. latrones od. gew. latrunculi (dah. latrunculis ludere), im duod. script. ludus, obwohl es ebenfalls als eine Art Kriegsspiel genannt wird, gew. bl. calculi heißen, s. Marquardt-Mau, Privatleben2 S. 854 ff. Becker-Göll, Gallus 3, 468. – calculorum ludus, Cael.————Aur. chron. 1, 5, 165: laxare animum lusu calculorum, Plin. ep.: in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset (zuerst gezogen hatte) etc., Quint.: quomodo alligatus (matt gesetzte) exeat calculus, Sen. ep. 117, 30: cum medius gemino calculus hoste perit, Ov. trist. 2, 478: quis te duce cessit calculus? Laus Pisonis 196: im Bilde, tibi concedo, quod in duodecim scriptis solemus, ut calculum reducas (einen Stein wieder zurückziehst = eine Handlung zurücknimmst), si te alicuius dati (gezogenen) paenitet, Cic. fr. philos. F. V, 60 M. – C) der Rechenstein auf dem Rechenbrett; dah. meton. die Rechnung, Berechnung, calculi et rationes, Quint.: calculi error, ICt.: causae paucorum calculorum, Prozesse über geringe Geldsummen, Bagatellen, Quint.: calculum ponere, s. pono no. I, 1, f: vocare alqm ad calculos, mit jmd. abrechnen, Liv.: exiliter vocare amicitiam ad calculos, einer förmlichen Berechnung unterwerfen, d.i. nicht mehr Gefälligkeiten erweisen, als man empfängt, Cic.: voluptatum calculis subductis proelium inire, nachdem sie das Fazit der Lust gezogen (= nachdem sie den wahrscheinlichen Gewinn an Lust genau berechnet), Cic.: ad illos calculos revertamur, zu jenen Berechnungen, Maximen, Cic. ad Att. 8, 12, 5. – D) in der ältesten Zeit der Votierstein (wie später die Votiertafel), u. zwar ein weißer für Beistimmung oder Freisprechung, ein schwarzer für Ver-————werfung od. Verurteilung, Ov. met. 15, 41 sq.: dah. c. iudicialis, Cod. Iust.: deteriorem calculum reportare, Cod. Iust. – übtr., calculis omnibus, einstimmig, Apul. met. 7, 9: album calculum adicere errori nostro, seinen Beifall geben, begünstigen, Plin. ep. 1, 2, 5. – E) die Thrazier pflegten durch weiße Steinchen die Erinnerung an glückliche, durch schwarze die an unglückliche Ereignisse zu bewahren, Plin. 7, 131. – dah. bildl., o diem laetum notandumque mihi candidissimo calculo, Plin. ep. 6, 11, 3. – F) ein kleines Gewicht, Gromat. vet. de ponder. p. 373, 21. – ⇒ Nbf. cauculus, Itala (Wirzeb.) thren. 3, 16. Anthol. Lat. ed. Riese 96, 1; 193, 3; 196, 8 cod. Salmas. – Nbf. calculum, Gloss.; s. Wölfflins Archiv 4, 180.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calculus
-
8 calculus
Ⅰcalculus [ˊkælkjυləs] n (pl - li)мед. ка́меньⅡмат. исчисле́ние;differential calculus дифференциа́льное исчисле́ние
;integral calculus интегра́льное исчисле́ние
-
9 calculus
calcŭlus, i, m. dim. [2. calx; cf. Paul. ex Fest. p. 46].I.In gen., a small stone, a pebble:B.conjectis in os calculis,
Cic. de Or. 1, 61, 261:Demosthenes calculos linguā volvens dicere domi solebat,
Quint. 11, 3, 54; Vitr. 7, 2:argilla et dumosis calculus arvis,
gravel in the thorny fields, Serv. ad Verg. G. 2, 180; Plin. 4, 8, 15, § 37; 28, 9, 33, § 124.—Trop., of discourse:II.qui tenui venulā per calculos fluunt,
Quint. 12, 10, 25.—Esp.A.A stone in the bladder or kidneys, the gravel, stone, Cels. 7, 26:B.curare,
Plin. 20, 21, 86, § 234:comminuere et eicere,
id. 20, 4, 13, § 23; cf.eicere,
Suet. Aug. 80:movere,
Plin. 20, 22, 91, § 248:exturbare,
id. 20, 10, 42, § 109:frangere,
id. 22, 21, 29, § 59:rumpere,
id. 23, 8, 80, § 153. —A draughtsman, a stone or counter used in playing draughts. called duodecim scripta, in which, as in chess, by driving a piece from one square to another, the person beaten could not finally move at all (ad incitas redactus est):2.in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset, etc.,
Quint. 11, 2, 38; cf. Ov. A. A. 2, 207; 3, 357; id. Tr. 2, 478; Plin. Ep. 7, 24, 5; Mart. 14, 20; Isid. Orig. 18, 67:calculorum ludus,
Cael. Aur. Tard. 1, 5, 165.—Trop.: calculum reducere, to take back a move: tibi concedo, quod in XII. scriptis solemus, ut calculum reducas, si te alicujus dati paenitet, Cic. ap. Non. p. 170, 28 (Hortens. Fragm. 51 B. and K.): quā re nunc saltem ad illos calculos revertamur, quos tum abjecimus, i. e. those principles of action, id. Att. 8, 12, 5.—C.A stone used in reckoning on the counting-board; hence meton., a reckoning, computing, calculating:2.calculi et rationes,
Quint. 11, 3, 59; 7, 4, 35; 8, 3, 14;12, 11, 18 Spald.: calculos subducere,
to compute, reckon, cast up, Cic. Fin. 2, 19, 60:ponere,
Col. 3, 3, 7:ponere cum aliquo,
Plin. Pan. 20, 5:de posteris cogitanti in condicionibus deligendus ponendus est calculus,
id. ib. 1, 14, 9:amicitiam ad calculos vocare,
to subject to an accurate reckoning, hold to a strict account, Cic. Lael. 16, 58:si ad calculos eum respublica vocet,
settles accounts, reckons, Liv. 5, 4, 7:revocare aliquid ad calculos,
Val. Max. 4, 7, 1:ratio calculorum,
Col. 1, 3, 8.—Trop.:D.cum aliquā re parem calculum ponere,
i.e. to render equal for equal, Plin. Ep. 5, 2, 1:quos ego movi calculos,
considerations which I have suggested, id. ib. 2, 19, 9.—In the most ancient per., a stone used in voting; a vote, sentence, decision, suffrage; a white one for assent or acquittal, a black for denial or condemnation; cf. Ov. M. 15, 41 sq.; App. M. 10, p. 242.— Hence judicialis, Imp. Just. Cod. 3, 1, 12: deteriorem reportare, i. e. an adverse decision, Impp. Diocl. et Max. Cod. 7, 62, 10:E.calculis omnibus,
by a unanimous vote, App. M. 7, p. 191, 21.— Trop.:si modo tu fortasse errori nostro album calculum adjeceris,
i. e. approve, Plin. Ep. 1, 2, 5.—The Thracians were accustomed to preserve the recollection of fortunate occurrences by white stones, and of unfortunate by black, Plin. 7, 40, 41, § 131.—Hence,2.Trop.:F.o diem laetum, notandumque mihi candidissimo calculo!
i. e. a most happy day! Plin. Ep. 6, 11, 3; cf. Mart. 12, 34, 9, § 53; Pers. 2, 1 sq.—In late Lat., a small weight: calculus constat ex granis ciceris duobus, Auct. Ponder ap. Goes. Agr. p. 322 (in Isid. Orig. 16, 25, 8, called calcus). -
10 calculus
calculus ī, m dim. [2 calx], a small stone, pebble: coniectis in os calculis. — Sing collect.: dumosis calculus arvis, in the fields, V.— A stone used in reckoning: calculis subductis, computed, cast up.—A counter used in playing draughts, O. —Fig.: amicitiam ad calculos vocare, hold to a strict account: si ad calculos eum res p. vocet, L. —A voting-pebble, ballot: calculus ater, i. e. for condemnation, O.: ad illos calculos revertamur, i. e. those principles of action.* * *pebble; (bladder) stone; piece for reckoning/voting/game; calculation; counter; small weight; live coal (Def) -
11 calculus
calculus II ['kælkjulës] n. mat. njehsim (integral e diferencial) -
12 calculus
-
13 calculus
-
14 calculus
calculus, i, m., small stone, pebble, Ap. 2:17.* -
15 calculus
-
16 calculus
-
17 calculus
calculus, stoneкамень, конкремент -
18 calculus
-
19 calculus
1) исчисление; дифференциальное исчисление; интегральное исчисление2) вычисление; вычисления•-
Boolean calculus
-
calculus of approximations
-
calculus of classes
-
calculus of enlargement
-
calculus of errors
-
calculus of finite differences
-
calculus of observations
-
calculus of residues
-
calculus of tensors
-
calculus of variations
-
correlation calculus
-
differential calculus
-
functional calculus
-
index calculus
-
integral calculus
-
matrix calculus
-
numerical calculus
-
operational calculus
-
predicate calculus
-
propositional calculus
-
relational calculus
-
sentential calculus
-
tensor calculus -
20 calculus
исчисление
– Boolean calculus
– calculus of probability
– calculus of variations
– differential calculus
– extended calculus
– functional calculus
– infinitesimal calculus
– integral calculus
– logical calculus
– matrix calculus
– operational calculus
– predicate calculus
– problem calculus
– propositional calculus
– sentential calculus
– spinor calculus
– tensor calculus
– vector calculus
one-place predicate calculus — исчисление одноместных предикатов
См. также в других словарях:
Calculus — Cal cu*lus, n.; pl. {Calculi}. [L, calculus. See {Calculate}, and {Calcule}.] 1. (Med.) Any solid concretion, formed in any part of the body, but most frequent in the organs that act as reservoirs, and in the passages connected with them; as,… … The Collaborative International Dictionary of English
calculus — 1660s, from L. calculus reckoning, account, originally pebble used as a reckoning counter, dim. of calx (gen. calcis) limestone (see CHALK (Cf. chalk)). Modern mathematical sense is a shortening of differential calculus. Also used from 1732 to… … Etymology dictionary
calculus — [kal′kyo͞o ləs, kal′kyələs] n. pl. calculi [kal′kyəlī΄] or calculuses [L: see CALCULATE] 1. any abnormal stony mass or deposit formed in the body, as in a kidney or gallbladder or on teeth: see TARTAR (sense 2) 2. Math. a) any system of… … English World dictionary
Calcŭlus — (lat.), 1) Stein; 2) Stein im Bretspiel; 3) das kleinste Gewicht, ungefähr = 1/2 Ceratium; 4) Berechnung, s. Calcul; 5) die Stimme im Votiren; daher C. Minervae (eigentlich Ἀϑηνᾶς ψῆφος) der weiße Stein bei Stimmengleichheit im Areopag zu Athen,… … Pierer's Universal-Lexikon
Calcŭlus — (lat.), Stein, z. B. zum Spiel, zu Abstimmungen (s. Kalkul), zum Rechnen etc.; daher Error in calculo, Rechnungsfehler. C Minervae, Stein der Minerva, d. h. die bei Stimmengleichheit zu jemandes gunsten den Ausschlag gebende Stimme, von dem… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Calculus — Calcŭlus (lat.), Stein, Rechenstein, Rechnung; error in calculo, Rechenfehler … Kleines Konversations-Lexikon
Calculus — Calculus, Stein, in der patholog. Anatomie Name verschiedener Concretionen, als Harn , Gallen , Gicht und Venenstein … Herders Conversations-Lexikon
calculus — ► NOUN (pl. calculi or calculuses) 1) the branch of mathematics concerned with finding derivatives and integrals of functions by methods based on the summation of infinitesimal differences. 2) Medicine a stone formed by deposition of minerals in… … English terms dictionary
Calculus — This article is about the branch of mathematics. For other uses, see Calculus (disambiguation). Topics in Calculus Fundamental theorem Limits of functions Continuity Mean value theorem Differential calculus Derivative Change of variables … Wikipedia
calculus — /kal kyeuh leuhs/, n., pl. calculi / luy /, calculuses. 1. Math. a method of calculation, esp. one of several highly systematic methods of treating problems by a special system of algebraic notations, as differential or integral calculus. 2.… … Universalium
Calculus — A stone, as in the urinary tract. Also, the calcium salt deposits on the teeth. The word calculus in Latin means a pebble. Pebbles were once used for counting, from which came the mathematical field of calculus. A urinary calculus is a pebble in… … Medical dictionary