-
1 corytus
cōrytus (cōrytŏs), i, m. carquois. --- Virg. En. 10, 169. - [gr]gr. γωρυτός. - voir hors site corytos.* * *cōrytus (cōrytŏs), i, m. carquois. --- Virg. En. 10, 169. - [gr]gr. γωρυτός. - voir hors site corytos.* * *Corytus, coryti, pen. prod. Un quarquois à mettre fleiches.
См. также в других словарях:
CORYTOS — apud Papinium Statium, l. 4. Theb. v. 269. trux laevâ sonat arcus et aspera plunus Terga, Cydonaea corytos arundine pulsat: pro pharetra, uti capit Lutatius. Et sic Maro, l. 10. Aen. v. 169. Coritique leves humeris, et letifer arcus. Alias theca… … Hofmann J. Lexicon universale