Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

cōnsōlātio

  • 1 consolatio

    consōlātĭo, ōnis, f. [consolor] [st2]1 [-] consolation, soulagement. [st2]2 [-] souulagement, encouragement. [st2]3 [-] consolation, traité composé pour consoler.    - illa consolatio + prop. inf.: cette consolation, à savoir que. --- Cic. Fam. 6, 4, 4.    - me una consolatio sustentat, quod... Cic. Mil. 100: une seule consolation me soutient, c'est que...    - non egere consolatione, Cic. Tusc. 3: n'avoir pas besoin de consolation.    - consolatio malorum, Cic. Fam. 6: consolation dans le malheur.    - consolatio litterarum tuarum, Cic. Fam. 5: la consolation que m'apporte ta lettre.    - adversis casibus triplici consolatione sanari, Cic. Tusc. 3, 16: dans le malheur se ménager trois moyens de consolation.    - consolatio timoris, Cic. Att. 1, 17, 6: tes encouragements dans mes craintes. --- Hirt. BG. 8, 38; Auct. B. Alex. 8.    - in Consolationis libro, Cic. Tusc. 4, 63 (in Consolatione, Cic. Tusc. 1, 65): dans ma Consolation.
    * * *
    consōlātĭo, ōnis, f. [consolor] [st2]1 [-] consolation, soulagement. [st2]2 [-] souulagement, encouragement. [st2]3 [-] consolation, traité composé pour consoler.    - illa consolatio + prop. inf.: cette consolation, à savoir que. --- Cic. Fam. 6, 4, 4.    - me una consolatio sustentat, quod... Cic. Mil. 100: une seule consolation me soutient, c'est que...    - non egere consolatione, Cic. Tusc. 3: n'avoir pas besoin de consolation.    - consolatio malorum, Cic. Fam. 6: consolation dans le malheur.    - consolatio litterarum tuarum, Cic. Fam. 5: la consolation que m'apporte ta lettre.    - adversis casibus triplici consolatione sanari, Cic. Tusc. 3, 16: dans le malheur se ménager trois moyens de consolation.    - consolatio timoris, Cic. Att. 1, 17, 6: tes encouragements dans mes craintes. --- Hirt. BG. 8, 38; Auct. B. Alex. 8.    - in Consolationis libro, Cic. Tusc. 4, 63 (in Consolatione, Cic. Tusc. 1, 65): dans ma Consolation.
    * * *
        Consolatio, Verbale. Cic. Consolation, Reconfort.
    \
        Adhibere alicui consolationem. Cic. Le consoler.
    \
        Leuat dolorem consolatio. Cic. Allege la douleur.
    \
        Vincit omnem consolationem dolor. Cic. Il n'est consolation qui puist alleger cest ennuy.

    Dictionarium latinogallicum > consolatio

  • 2 firmus

    [st1]1 [-] firmus, a, um: a - solide, résistant, ferme.    - firmi rami, Caes. BG. 7, 73, 2: branches résistantes.    - area firma templis sustinendis, Liv. 2, 5, 4: terrain assez solide pour supporter des temples.    - firmus et valens, Cic Fam. 16, 8, 1: solide et bien portant.    - nondum satis firmo corpore, Cic. Fam. 11, 27, 1: d'une santé physique encore trop faible. b - fig. solide, fort.    - firma civitas, Cic. Lael. 23: état fort.    - res publica firma atque robusta, Cic. Rep. 2: état solide et dans la plénitude de sa force.    - tres potentissimi ac firmissimi populi, Caes. BG. 1, 3, 8: trois peuples les plus puissants et aux assises les plus solides.    - evocatorum firma manus, Cic. Fam. 15, 4, 3: une troupe solide de vétérans rappelés.    - cohortes minime fermae ad dimicandum, Caes. BG. 7, 60, 2: cohortes sans consistance pour le combat.    - exercitus satis firmus ad tantum bellum, Liv. 23, 25, 6: armée assez solide pour une si grande guerre.    - poét. fundus pascere firmus, Hor. Ep. 1, 17, 47: terre suffisante pour faire vivre.    - firmissima consolatio, Tusc. 3, 79: consolation très forte, très efficace. c - solide, consistant, nourrissant.    - firmius est triticum quam milium, Cels. 2, 18: le blé est plus nourrissant que le millet. --- Varr. R. 2, 11, 2.    - sunt et Amineae vites, firmissima vina, Virg. G. 2, 97: il y a aussi les vignes d'Aminée, vins pleins de corps. --- Gell. 13, 5, 8. d - solide, durable.    - concordi populo nihil est immutabilius, nihil firmius, Cic. Rep. 1, 49: rien de plus stable, de plus solide que le régime populaire où règne la concorde. e - ferme, constant, inébranlable.    - opinio firma et stabilis, Cic. Br. 114: opinion ferme et invariable.    - vir in suscepta causa firmissimus, Cic. Mil. 91: homme inébranlable dans la défense d'une cause adoptée.    - firmus proposito, Vell. 2, 63: inébranlable dans sa résolution.    - firmissimus irā, Ov. M. 7, 457: dont la colère est inflexible.    - in sententia firmiores, Cic. Balb. 27, 61: plus affermis dans leur opinion.    - cf. Cic. Caecil. 29 ; Balb. 61. g - solide, sur quoi l'on peut compter, sûr.    - vitae sine metu degendae praesidia firmissima, Cic. Fin. 1, 35: garants les plus sûrs d'une vie à l'abri de la crainte.    - ex infidelissimis sociis firmissimos reddere, Cic. Fam. 15, 4, 14: faire que les alliés, d'infidèles qu'ils étaient, deviennent les plus solidement attachés.    - firmior candidatus, Cic. Att. 1, 1, 2: candidat plus sûr du succès. [st1]2 [-] Firmus, i, m., Firma, ae, f.: nom d'homme, nom de femme. --- Inscr.
    * * *
    [st1]1 [-] firmus, a, um: a - solide, résistant, ferme.    - firmi rami, Caes. BG. 7, 73, 2: branches résistantes.    - area firma templis sustinendis, Liv. 2, 5, 4: terrain assez solide pour supporter des temples.    - firmus et valens, Cic Fam. 16, 8, 1: solide et bien portant.    - nondum satis firmo corpore, Cic. Fam. 11, 27, 1: d'une santé physique encore trop faible. b - fig. solide, fort.    - firma civitas, Cic. Lael. 23: état fort.    - res publica firma atque robusta, Cic. Rep. 2: état solide et dans la plénitude de sa force.    - tres potentissimi ac firmissimi populi, Caes. BG. 1, 3, 8: trois peuples les plus puissants et aux assises les plus solides.    - evocatorum firma manus, Cic. Fam. 15, 4, 3: une troupe solide de vétérans rappelés.    - cohortes minime fermae ad dimicandum, Caes. BG. 7, 60, 2: cohortes sans consistance pour le combat.    - exercitus satis firmus ad tantum bellum, Liv. 23, 25, 6: armée assez solide pour une si grande guerre.    - poét. fundus pascere firmus, Hor. Ep. 1, 17, 47: terre suffisante pour faire vivre.    - firmissima consolatio, Tusc. 3, 79: consolation très forte, très efficace. c - solide, consistant, nourrissant.    - firmius est triticum quam milium, Cels. 2, 18: le blé est plus nourrissant que le millet. --- Varr. R. 2, 11, 2.    - sunt et Amineae vites, firmissima vina, Virg. G. 2, 97: il y a aussi les vignes d'Aminée, vins pleins de corps. --- Gell. 13, 5, 8. d - solide, durable.    - concordi populo nihil est immutabilius, nihil firmius, Cic. Rep. 1, 49: rien de plus stable, de plus solide que le régime populaire où règne la concorde. e - ferme, constant, inébranlable.    - opinio firma et stabilis, Cic. Br. 114: opinion ferme et invariable.    - vir in suscepta causa firmissimus, Cic. Mil. 91: homme inébranlable dans la défense d'une cause adoptée.    - firmus proposito, Vell. 2, 63: inébranlable dans sa résolution.    - firmissimus irā, Ov. M. 7, 457: dont la colère est inflexible.    - in sententia firmiores, Cic. Balb. 27, 61: plus affermis dans leur opinion.    - cf. Cic. Caecil. 29 ; Balb. 61. g - solide, sur quoi l'on peut compter, sûr.    - vitae sine metu degendae praesidia firmissima, Cic. Fin. 1, 35: garants les plus sûrs d'une vie à l'abri de la crainte.    - ex infidelissimis sociis firmissimos reddere, Cic. Fam. 15, 4, 14: faire que les alliés, d'infidèles qu'ils étaient, deviennent les plus solidement attachés.    - firmior candidatus, Cic. Att. 1, 1, 2: candidat plus sûr du succès. [st1]2 [-] Firmus, i, m., Firma, ae, f.: nom d'homme, nom de femme. --- Inscr.
    * * *
        Firmus, Adiectiuum. Plaut. Ferme, Asseuré.
    \
        Firmus accusator. Cic. Qui ne flechit point, Asseuré.
    \
        Acta alicuius firma. Cic. Qu'on ne casse point.
    \
        Firma amicitia. Terent. Ferme, Qui ne varie point, Qui persevere.
    \
        Cibus firmus: cui opponitur Imbecillis. Cels. Qui donne grande et forte nourriture.
    \
        Firma fides. Plaut. Entiere, Qui ne varie point.
    \
        Fundus nec vendibilis, nec pascere firmus. Horat. Qui n'est point suffisant pour nourrir son maistre.
    \
        Gener firmus. Terent. Constant et arresté.
    \
        Iuuenis firmus. Horat. Fort et puissant.
    \
        Nuptiae firmae. Terent. Asseurees.
    \
        Firmum pectus. Plaut. Constant.
    \
        Potio firma. Celsus. De grand nourrissement.
    \
        Rumor firmus. Cic. Un bruit qui dure et se maintient encore, Qui s'entretient tousjours et continue.
    \
        In firmiore spe esse. Cic. Estre plus asseuré, Esperer plus fermement.
    \
        Firmior valetudo. Plin. Meilleure santé.
    \
        Vina firmissima. Virgil. De bonne garde, Forts et puissants.
    \
        Firmus. Cic. Sain et renforci.
    \
        Firmus ab equitatu. Plancus ad Ciceronem. Qui ha bonne gendarmerie.

    Dictionarium latinogallicum > firmus

См. также в других словарях:

  • Consolatio —   [lateinisch] die, /...ti ones, Trostrede, Trostschrift; auch Literaturgattung des Altertums; nach griechischem Vorbild bei den Römern durch Cicero eingeführt. Sie entwickelte sich bis in die christliche Zeit; ein Beispiel dafür ist besonders… …   Universal-Lexikon

  • consolatio — index solace Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Consolatio — See also the Catharist Consolamentum The Consolatio or consolatory oration is a type of ceremonial oratory, typically used rhetorically to comfort mourners at funerals. It was one of the most popular classical rhetoric topics,[1][2] and received… …   Wikipedia

  • Consolatio — Fallschirmspringer spendet einem Opfer des Hurrikans Ike Trost Trost ist zwischenmenschliche Zuwendung an jemanden, der trauert oder anderen seelischen bzw. körperlichen Schmerz zu ertragen hat. Derjenige wird getröstet. Trost kann durch Worte,… …   Deutsch Wikipedia

  • Consolatio — Con|so|la|tio [k...] die; , ...iones <aus lat. consolatio »Trost, Tröstung« zu consolari »trösten«> Trostgedicht, schrift (Gattung der altröm. Literatur); vgl. ↑Konsolation …   Das große Fremdwörterbuch

  • Consolatio ad Liviam — «Consolatio ad Liviam» (Консолация, т.е. утешительное произведение, адресованное Ливии), или «Epicedium Drusi» (Траурная песнь на смерть Друза), I. до н. э./I в. н. э., элегия неизвестного автора (474 стиха). Произведение, написанное для… …   Античные писатели

  • Consolatio peccatorum, seu Processus Luciferi contra Jesum Christum — is a tract written by Jacobus de Teramo in around 1382. This consolation of sinners (with the colophon Liber Bellial) is a lawsuit between Lucifer and Jesus Christ, Solomon presiding, in which the Devil is suing Christ for having trespassed by… …   Wikipedia

  • Consolatio Philosophiae — Die „Dame Philosophie“. Das „Rad des Schicksals“ …   Deutsch Wikipedia

  • Consolatio philosophiae — Die „Dame Philosophie“. Das „Rad des Schicksals“ …   Deutsch Wikipedia

  • consolatio — …   Useful english dictionary

  • Commune naufragium omnibus est consolatio. — См. На людях и смерть красна …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»