-
1 flash
[flæʃ] 1. n 2. adj ( inf)wystrzałowy (inf)3. vtlight błyskać (błysnąć perf) +instr; news, message przesyłać (przesłać perf); look, smile posyłać (posłać perf)4. viflash of inspiration/anger — przypływ natchnienia/gniewu
to flash one's headlights — dawać (dać perf) znak światłami drogowymi
to flash by/past — przemykać (przemknąć perf) obok +gen
* * *[flæʃ] 1. noun1) (a quick showing of a bright light: a flash of lightning.) błysk, błyskawica2) (a moment; a very short time: He was with her in a flash.) chwila, sekunda3) (a flashlight.) lampa błyskowa4) ((often newsflash) a brief news report sent by radio, television etc: Did you hear the flash about the king's death?) krótka wiadomość2. verb1) ((of a light) to (cause to) shine quickly: He flashed a torch.) błysnąć2) ((usually with by or past) to pass quickly: The days flashed by; The cars flashed past.) przemknąć3) (to show; to display: He flashed a card and was allowed to pass.) machnąć, błysnąć•- flashing- flashy
- flashily
- flashlight -
2 блеснуть
глаг.• błyskać• błyszczeć• jaśnieć• lśnić• połyskiwać• prześwietlać• rozświecać• zabłysnąć• zajarzyć• zajaśnieć• świecić* * *błysnąć, mignąć, zabłysnąć -
3 сверкнуть
глаг.• zamigotać* * *błysnąć, rozbłysnąć -
4 parıldamak
błyskać; błysnąć; błyszczeć
См. также в других словарях:
błysnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}błyskać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}błysnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, błysnąćnę, błyśnie, błyśnij, błysnąćnąłem, błysnąćnął, błysnąćnęła || błysła, błysnąćnęli… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błysnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}błyskać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błysnąć — → błyskać … Słownik języka polskiego
błyskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl 8}}– błysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… … Słownik języka polskiego
meteor — m IV, D. u, Ms. meteororze; lm M. y astr. «ciało stałe o masie od ułamka grama do kilkuset tysięcy kilogramów, poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej, żarzące się w atmosferze ziemskiej wskutek tarcia i sprawiające wrażenie spadającej… … Słownik języka polskiego
meteor — Zjawić się, błysnąć, zgasnąć, zniknąć itp. jak meteor «pojawić się nagle i szybko zniknąć»: Film był już na ekranach, ale przemknął jak meteor. Mam nadzieję, że jeszcze na nie powróci. Fil 10/1996 … Słownik frazeologiczny
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
błyśnięcie — n I rzecz. od błysnąć … Słownik języka polskiego
odbłysnąć — dk Va, odbłysnąćbłyśnie, odbłysnąćnął, odbłysnąćnęło odbłyskiwać ndk VIIIa, odbłysnąćkuje, odbłysnąćkiwało, przestarz. odbłyskać ndk I, odbłysnąćka, odbłysnąćają, odbłysnąćało 1. «odbić się błyskiem» Światło odbłyskiwało w wodzie. 2. zwykle ndk… … Słownik języka polskiego
pierścień — m I, D. pierścieńenia; lm M. pierścieńenie, D. pierścieńeni 1. «obrączka ze szlachetnego metalu, ozdobiona zwykle drogim kamieniem, noszona na palcu jako ozdoba lub oznaka godności» Złoty pierścień. Pierścień biskupi. Pierścień z brylantem, z… … Słownik języka polskiego