błahostka

См. также в других словарях:

• błahostka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. błahostkatce; lm D. błahostkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} coś mało ważnego, nieistotnego; drobnostka, bagatela, głupstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieporozumienia z powodu błahostek. Nie ma powodu przejmować się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• błahostka — ż III, CMs. błahostkatce; lm D. błahostkatek «rzecz błaha, mało ważna, bez znaczenia; drobnostka» Dziecinne błahostki. Pogniewać się o błahostkę. Kupić błahostkę. Nie martwić się błahostkami …   Słownik języka polskiego

• żart — 1. Nie na żarty «na serio, poważnie, naprawdę»: Ewa wkroczyła do domu w stroju szmaciano hipisowskim i oświadczyła, że rzuca wszystko i idzie w świat. (...) Przestraszyłam się nie na żarty. WO 03/02/2001. Tu Wydrychiewicz prosto z krzesła upadł… …   Słownik frazeologiczny

• bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… …   Słownik języka polskiego

• bzdura — ż IV, CMs. bzduraurze; lm D. bzduraur 1. pot. «brednia, głupstwo, nonsens, niedorzeczność» Opowiadać, pleść bzdury. Wierzyć w bzdury. 2. pot. «rzecz niepoważna, głupia; bagatela, błahostka, drobiazg» Z byle bzdury robią wielkie rzeczy …   Słownik języka polskiego

• drobiazg — m III, D. u, N. drobiazggiem; lm M. i 1. «mały przedmiot służący do codziennego użytku, ozdoby itp.» Drobiazgi upominkowe, pamiątkowe. Dostała na imieniny kilka drobiazgów. przen. «krótki utwór literacki» Napisał kilka drobiazgów nowelistycznych …   Słownik języka polskiego

• drobnostka — ż III, CMs. drobnostkatce; lm D. drobnostkatek 1. «mały, drobny przedmiot, drobna rzecz; drobiazg» Dostała na imieniny kilka drobnostek. 2. «rzecz, sprawa małej wagi, błahostka, bagatela, szczegół, głupstwo; nic ważnego» Przejmować się… …   Słownik języka polskiego

• fiume — n ndm przestarz. «błahostka, głupstwo, drobiazg» ‹?› …   Słownik języka polskiego

• fraszka — ż III, CMs. fraszkaszce; lm D. fraszkaszek 1. «bagatela, drobnostka, błahostka» Zaprzątać sobie głowę fraszkami. To dla mnie fraszka. 2. lit. «krótki, najczęściej żartobliwy lub liryczny wiersz, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie»… …   Słownik języka polskiego

• głupstwo — n III, Ms. głupstwowie; lm D. głupstw 1. «coś, co nie ma sensu, głupie powiedzenie, głupi postępek; absurd, nonsens, niedorzeczność, bzdura, brednie» Gadać, pleść głupstwa. Narobić głupstw. Wybić komuś głupstwa z głowy. ◊ Palnąć głupstwo… …   Słownik języka polskiego

• igraszka — ż III, CMs. igraszkaszce; lm D. igraszkaszek 1. «bawienie się, igranie; zabawa» Zamiast się uczyć, trwonił czas na igraszki. ◊ Igraszka (igraszki) słów, igraszki słowne «przerzucanie się słowami, używanie jednych znaczeń wyrazów zamiast innych,… …   Słownik języka polskiego