-
1 гудеть
глаг.• brzęczeć• buczeć• burczeć• bzyczeć• bzykać• huczeć• mruczeć• nucić• szemrać* * *buczeć, burczeć, furczeć, huczeć, hukać, zawodzić -
2 жужжать
глаг.• brzęczeć• buczeć• bzyczeć• bzykać• mruczeć• nucić* * *brzęczeć, burczeć, bzykać -
3 мурлыкать
глаг.• brzęczeć• buczeć• bzyczeć• bzykać• mruczeć• nucić• podśpiewywać• pomrukiwać* * *mruczeć, nucić, ( o kocie) pomrukiwać -
4 напевать
глаг.• brzęczeć• buczeć• bzyczeć• bzykać• mruczeć• nucić• podśpiewywać• pośpiewywać• przyśpiewywać• wyśpiewywać* * *( вполголоса) nucić, podśpiewywać, wyśpiewywać -
5 drone
[drəun] 1. n( of insects) bzyczenie nt, brzęczenie nt; ( of engine) warkot m; ( of traffic) szum m; ( male bee) truteń m2. vi* * *[drəun] 1. noun1) (the male of the bee.) truteń2) (a person who is lazy and idle.) truteń, leniuch3) (a deep, humming sound: the distant drone of traffic.) brzęczenie2. verb1) (to make a low, humming sound: An aeroplane droned overhead.) buczeć2) (to speak in a dull, boring voice: The lecturer droned on and on.) mówić monotonnym głosem -
6 hum
[hʌm] 1. vt 2. vi 3. n( of traffic) szum m; ( of machines) buczenie nt; ( of voices) szmer m* * *1. past tense, past participle - hummed; verb1) (to make a musical sound with closed lips: He was humming a tune to himself.) nucić, śpiewać mormorando2) (to make a similar sound: The bees were humming round the hive.) brzęczeć, bzykać3) (to be active: Things are really humming round here.) pracować zawzięcie2. noun(a humming sound: I could hear the hum of the machines; a hum of conversation.) szum, warkot -
7 прогудеть
глаг.• brzęczeć• bzyczeć• bzykać• zabrzęczeć -
8 bourdonner
1. brzęczeć2. buczeć3. bzyczeć4. bzykać5. nucić6. szemrać7. zabrzęczeć -
9 ronronner
1. brzęczeć2. bzyczeć3. bzykać4. mruczeć5. nucić -
10 vrombir
1. brzęczeć2. buczeć3. bzyczeć4. bzykać5. warczeć -
11 crónán
1 bezpilotowy 2 brzęczenie 3 brzęczeć 4 brzęk 5 buczenie 6 buczeć 7 burczeć 8 bzyczeć 9 bzykać 10 furczeć 11 gwar 12 huczeć 13 huk 14 mruczeć 15 nucić 16 pomrukiwanie 17 przydźwięk 18 szum 19 szumieć 20 truteń 21 wadium 22 warkot 23 warkotać -
12 gumëzhin
brzęczećbuczećbzyczećbzykaćShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > gumëzhin
-
13 haging
1 brzęczenie2 brzęczeć3 bzyczeć4 bzykać5 gadanie6 paplanie7 paplanina8 paplać -
14 haginit
1 brzęczenie2 brzęczeć3 buczeć4 bzyczeć5 bzykać6 mruczeć7 nucić -
15 hamaging
1 brzęczenie2 brzęczeć3 bzyczeć4 bzykać -
16 humaginit
1 brzęczenie2 brzęczeć3 burczeć4 bzyczeć5 bzykać6 grzmieć -
17 güwwüldemek
brzęczeć; buczeć; burczeć; bzyczeć; bzykać; mruczeć; nucić; szumieć -
18 hyzlamak
brzęczeć; buczeć; burczeć; bzyczeć; bzykać; mruczeć; nucić; szumieć -
19 şuwlamak
brzęczeć; burczeć; bzyczeć; bzykać; huczeć; hukać; krzyczeć; szydzić; wyć -
20 wazzyldy
brzęczeć; burczeć; bzyczeć; bzykać; huczeć; szumieć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
bzyczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, bzyczećczę, bzyczećczy, bzyczećczał, bzyczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}} o owadach: wydawać w czasie lotu wysoki, cichy, wibrujący dźwięk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pszczoły bzyczą nad łąką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bzyczeć — ndk VIIb, bzyczećczy, bzyczećczał «wydawać przeciągły bzyk» W ogrodzie bzyczały trzmiele … Słownik języka polskiego
bzyczenie — n I rzecz. od bzyczeć … Słownik języka polskiego