-
1 oko
сущ.• глаз• глазок• око• очко* * *☼ 1. мн. И. oczy, Р. oczu/ócz,+oczami/oczyma глаз ♂;
piwne oczy карие глаза;mrużyć oczy щурить глаза; щуриться; spuścić oczy потупить глаза; ktoś ma celne (wprawne) \oko у кого-л. меткий (намётанный) глаз; 2. (sieci) ячейка ž, ячея ž; 3. (w dzianinie) петля ž; 4. (tłuszczu) блёстка жира, жиринка ž; 5. карт. очко; ● sowie (kocie) oczy кошачьи глаза (способные видеть в темноте); dla oka (ludzkich oczu) для виду; для отвода глаз;na \oko а) на вид, с виду;
б) на глаз, приблизительно, примерно;na pierwszy rzut oka на первый взгляд; pod czyimś okiem под чьйм-л. присмотром;\oko w \oko лицом к лицу;
w cztery oczy с глазу на глаз (на глаз);być solą w oku быть бельмом в (на) глазу; mieć na oku kogoś, coś, mieć \oko na kogoś, coś а) не спускать глаз с кого-л., чего-л.; б) иметь на примете кого-л., что-л.; na własne (swoje) oczy, własnymi oczyma собственными (своими) глазами; patrzeć krzywym (kosym, złym) okiem смотреть косо; pilnować (strzec) jak oka w głowie беречь как зеницу ока; wpaść komuś w \oko а) приглянуться кому-л.; б) заинтересовать кого-л., обратить на себя чьё-л. внимание+2, 3. pętla, pętelka 5. oczko
* * *с1) мн, И oczy, Р oczu / ócz, П oczami / oczyma глаз mpiwne oczy — ка́рие глаза́
mrużyć oczy — щу́рить глаза́; щу́риться
spuścić oczy — поту́пить глаза́
ktoś ma celne (wprawne) oko — у кого́-л. ме́ткий ( намётанный) глаз
2) ( sieci) яче́йка ż, ячея́ ż3) ( w dzianinie) пе́тля́ ż4) ( tłuszczu) блёстка жи́ра, жири́нка ż5) карт. очко́•- kocie oczy
- dla oka
- dla ludzkich oczu
- na oko
- na pierwszy rzut oka
- pod czyimś okiem
- oko w oko
- w cztery oczy
- być solą w oku
- mieć na oku kogoś, coś
- mieć oko na kogoś, coś
- na własne oczy
- własnymi oczyma
- na swoje oczy
- patrzeć krzywym okiem
- patrzeć kosym okiem
- patrzeć złym okiem
- pilnować jak oka w głowie
- strzec jak oka w głowieSyn: -
2 oczko
сущ.• глаз• глазок• око• очко• петелька• петля* * *1) (w pierścionku) драгоценный камень (в кольце, перстне)2) oczko (w pończosze) петля, петелька3) oczko (w zupie) жиринка4) przen. pot. oczko (w głowie) любимец5) zdrobn. oczko (oko) уменьш. глазок (глаз)6) zool. oczko (przyoczko, narząd wzroku owadów) зоол. простой глазок (орган зрения насекомых)7) karc. oczko карт. очко, двадцать одно8) techn. oczko, oko, otwór техн. очко, глаз, глазок, петля, ячея, ячейка9) typogr. oczko типогр. очкоpunkt очко(балл)odbyt сл. очко(анус)* * *oczk|o☼, мн. И. \oczkoa/\oczkoi, Р. oczek 1. ласк. глазок ♂;2. (drogi kamień) драгоценный камень (в перстне, кольце); 3. петля ž (в вязаном изделии);\oczko
poleciało (puściło) петля спустилась;4. (sieci itp.) ячейка ž;5. карт. очко;● być \oczkoiem w głowie быть любимцем; strzyc (strzelać) \oczkoiem (\oczkoami) стрелять глазками (глазами)
См. также в других словарях:
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… … Słownik języka polskiego
oczko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczkoka || oczkoki, D. oczek {{/stl 8}}{{stl 7}} małe oko (w zn. 1.); też: pieszczotliwie o oku człowieka lub zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zimne oczka jaszczurki. Śpij kochanie, oczka zmruż. Czarne oczka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Вишневский, Януш — Януш Леон Вишневский Януш Леон Вишневский (польск. Janusz Leon Wiśniewski; род. 18 августа 1954, Торунь) один из самых популярных писателей современной Польши. Был моряком рыболовного флота, затем окончил университет, получил степень доктора… … Википедия
Вишневский Януш Леон — Януш Леон Вишневский Януш Леон Вишневский (польск. Janusz Leon Wiśniewski; род. 18 августа 1954, Торунь) один из самых популярных писателей современной Польши. Был моряком рыболовного флота, затем окончил университет, получил степень доктора… … Википедия
Януш Вишневский — Януш Леон Вишневский Януш Леон Вишневский (польск. Janusz Leon Wiśniewski; род. 18 августа 1954, Торунь) один из самых популярных писателей современной Польши. Был моряком рыболовного флота, затем окончил университет, получил степень доктора… … Википедия
Януш Леон Вишневский — (польск. Janusz Leon Wiśniewski; род. 18 августа 1954, Торунь) один из самых популярных писателей современной Польши. Был моряком рыболовного флота, затем окончил университет, получил степень доктора информатики и доктора химических наук. Живет… … Википедия
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… … Słownik języka polskiego
nawiązać — dk IX, nawiązaćwiążę, nawiązaćwiążesz, nawiązaćwiąż, nawiązaćał, nawiązaćany nawiązywać ndk VIIIa, nawiązaćzuję, nawiązaćzujesz, nawiązaćzuj, nawiązaćywał, nawiązaćywany 1. «wiązaniem przyczepić coś do czegoś» Nawiązać haczyki na sznurek. ◊… … Słownik języka polskiego
