-
1 despair
[dɪs'pɛə(r)] 1. nrozpacz f2. vito despair of — tracić (stracić perf) nadzieję na +acc, wątpić (zwątpić perf) w +acc
* * *[di'speə] 1. verb(to lose hope (of): I despair of ever teaching my son anything.) rozpaczać2. noun1) (the state of having given up hope: He was filled with despair at the news.) rozpacz2) ((with the) something which causes someone to despair: He is the despair of his mother.) utrapienie
См. также в других словарях:
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
rozpacz — ż VI, DCMs. y, blm «uczucie beznadziejności, bezsilności, spowodowane utratą nadziei, zwątpieniem w coś, nieszczęściem; desperacja» Bezbrzeżna, niekłamana, prawdziwa, zupełna rozpacz. Rozpacz z powodu czyjejś niedoli. Rozpacz po stracie kogoś… … Słownik języka polskiego
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
rozpacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skrajnie silne uczucie beznadziejności połączonej z bezsilnością, utratą wiary, zwątpieniem; wywołane nieszczęściami, na które człowiek nie ma wpływu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezbrzeżna, dzika,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… … Słownik języka polskiego
łza — 1. Coś jest (czyste) jak łza «coś jest bardzo czyste»: Woda wypływająca z Filtrów jest czysta jak łza – zapewnia zastępca kierownika zakładu wodociągu centralnego. DD 30/03/2001. 2. Ktoś (jest) czysty jak łza, brylant, kryształ itp. «ktoś nie ma… … Słownik frazeologiczny
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… … Słownik języka polskiego
nędza — ż II, DCMs. nędzadzy; lm D. nędz «brak podstawowych środków do życia; wielkie ubóstwo, bieda, niedostatek» Wyjątkowa, ostatnia, skrajna nędza. Dno nędzy. Cierpieć nędzę. Doprowadzić, przywieść kogoś do nędzy. Być, zostać, żyć w (skrajnej) nędzy.… … Słownik języka polskiego
rozpaczać — ndk I, rozpaczaćam, rozpaczaćasz, rozpaczaćają, rozpaczaćaj, rozpaczaćał «być pogrążonym w rozpaczy; desperować» Rozpaczać nad swoim, czyimś losem. Rozpaczać po stracie kogoś (czegoś). Rozpaczać z powodu swojej bezradności … Słownik języka polskiego