-
1 buńczucznie
adv. grad. książk. [potrząsać głową] cockily, defiantly; [odpowiadać] impertinently, cockily* * *adv.swaggeringly, cockily, with panache.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > buńczucznie
См. также в других словарях:
buńczucznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., buńczucznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. buńczuczny: Odpowiadać buńczucznie. Buńczucznie odgrażać się komuś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
buńczucznie — buńczucznieej przysłów. od buńczuczny (tylko w zn. 1) Buńczucznie potrząsać czupryną. Zachowywać się buńczucznie … Słownik języka polskiego
szabelka — Pobrzękiwać, potrząsać, wymachiwać itp. szabelką a) «manifestacyjnie grozić zbrojnym wystąpieniem»: Mit Polaka wymachującego szabelką odchodzi w przeszłość. Młodych ludzi charakteryzuje przede wszystkim pragmatyzm. Wprost 899/2000. b) «zachowywać … Słownik frazeologiczny