-
1 burzyciel
m (G pl burzycieli) książk. (uznanych norm, tradycji) iconoclast; (w polityce) subversive, destructionist* * *mpburzycielka f. Gen.pl. -ek lit. destroyer, iconoclast; burzyciel starego porządku destroyer of the old order.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burzyciel
-
2 burzyciel
сущ.• машина• разрушитель* * *♂ книжн. разрушитель; нарушитель* * *м книжн.разруши́тель; наруши́тельSyn: -
3 burzyciel
1. ciel2. démolisseur -
4 burzyciel
istrebitel
См. также в других словарях:
burzyciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: ten, kto niszczy istniejący ład, harmonię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Burzyciel wiekowych tradycji, zwyczajów, starego porządku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i książk. «ten, kto niszczy, burzy coś» zwykle w zn. przen. Burzyciel starego porządku. Burzyciel pokoju … Słownik języka polskiego
burzycielski — przym. od burzyciel Burzycielskie teorie. Burzycielski charakter … Słownik języka polskiego
burzycielski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, burzycielskiscy, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. burzyciel: Burzycielskie przemówienie. Burzycielska teza. Burzycielska natura. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dewastator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dewastatororze; lm M. dewastatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba dokonująca bezwzględnej dewastacji czegoś; niszczyciel, burzyciel {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień