-
1 buruntaq
1) намордник; 2) оброть, закрутка. -
2 buruntaq
сущ. носовой зажим (верёвка, надеваемая на морду верблюда, лошади, осла)
См. также в других словарях:
buruntaq — is. Heyvanların ağzına bağlanan ip və s … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buruntaqlamaq — f. Heyvanın ağzına buruntaq taxmaq, buruntaq keçirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsrəg — I (İmişli) qızışmış, coşmuş (dəvə). – Əsrəg dəvə adama gələr; – Əsrəg dəvə qolun üzdü II (İmişli) qızışmış dəvənin ağzına vurulan buruntaq. – Əsrəgi vurullar dəviyə, adamı yaralamasın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əsrəgləməg — (İmişli) qızmış, coşmuş dəvəyə buruntaq vurmaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burunduq — bax buruntaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buruntaqlanmaq — məc. Ağzına buruntaq taxılmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buruntuluq — bax buruntaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti