-
1 budować
глаг.• возводить• воздвигать• выстроить• конструировать• отстроить• построить• поучать• сконструировать• создавать• соорудить• сооружать• строить* * *budowa|ć\budowaćny несов. строить; созидать, творить;● \budować nadzieje na czymś основывать надежды на чём-л.;\budować zamki na lodzie строить воздушные замки
* * *budowany несов.стро́ить; созида́ть, твори́ть- budować zamki na lodzie
См. также в других словарях:
rokokowy — «budowany, tworzony w stylu rokoko; odnoszący się do stylu rokoko, właściwy temu stylowi» Rokokowy pałac, kościół. Rokokowe meble. Poezja rokokowa … Słownik języka polskiego
Stary Browar — Координаты: 52° с. ш. 16° в. д. / 52.402° с. ш. 16.928° в. д. (G) … Википедия
bastylia — ż I, DCMs. bastylialii; lm D. bastylialii (bastylialij) hist. «w średniowieczu: niewielki zamek budowany poza murami miasta» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
oberża — ż II, DCMs. oberżaży; lm D. oberżaży (oberż) przestarz. «dom zajezdny, w którym podróżni zatrzymywali się na nocleg, odpoczynek, posiłek, budowany dawniej przy głównym trakcie; zajazd» Nocować, posilić się, zatrzymać się w oberży. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
pierścieniowy — 1. «mający kształt pierścienia, mający zamknięty obwód; okrągły» Otwór pierścieniowy. Uszczelki pierścieniowe. Rurociąg pierścieniowy. ∆ archeol. Wał, gród pierścieniowy «wał, gród budowany w kształcie pierścienia, tworzący zamkniętą całość,… … Słownik języka polskiego
sakshorn — m IV, D. u, Ms. sakshornnie; lm M. y muz. «blaszany instrument dęty, budowany w różnych wielkościach, od basowych do sopranowych» ‹A. Sax, belgijski konstruktor› … Słownik języka polskiego
skrzydłowiec — m II, D. skrzydłowiecwca; lm M. skrzydłowiecwce, D. skrzydłowiecwców lotn. «statek powietrzny o ruchomych płatach nośnych naśladujących ruchy skrzydeł ptaka (napędzany zwykle siłą mięśni ludzkich), konstruowany w początkach lotnictwa, obecnie… … Słownik języka polskiego
wielkopłytowy — «mający postać, kształt wielkiej płyty; złożony, budowany z wielkich płyt» Elementy wielkopłytowe. Budynek wielkopłytowy. ∆ Budownictwo wielkopłytowe «budownictwo polegające na montowaniu budowli z prefabrykowanych elementów o dużych rozmiarach» … Słownik języka polskiego
wiola — ż I, DCMs. wiolali, lm D. wiol a. wiolali 1. muz. «instrument smyczkowy używany od średniowiecza do XVII w., przypominający z wyglądu skrzypce, budowany w różnych odmianach i wielkościach» 2. → altówka ‹wł.› … Słownik języka polskiego
jurta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. jurtarcie {{/stl 8}}{{stl 7}} u ludów tureckich i mongolskich w środkowej Azji i południowej Syberii przenośny namiot ze skór jelenich lub wojłoku, budowany na planie koła ze stożkowatym lub kopulastym dachem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
most pontonowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} most składany, o nawierzchni opartej na pływających pontonach rozmieszczonych równolegle do siebie na wodzie; można go zainstalować w szybkim czasie w dowolnym miejscu; często budowany doraźnie, dla chwilowej potrzeby {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień