-
1 brzmienie
-
2 brzmienie
brzmienie [bʒmjɛɲɛ] nt -
3 barwa
barwa [barva] f\barwa ochronna Schutzfarbe f -
4 dźwięk
-
5 grubość
grubość [grubɔɕʨ̑] fmieć 3 cm grubości drei Zentimeter dick sein -
6 jasny
-
7 nośny
2) ( mogący przenosić) tragfähigpłat \nośny lot Tragfläche f -
8 ton
mówić \tonem nieznoszącym sprzeciwu in einem Ton sprechen, der keinen Widerspruch duldet5) ( etykieta)należy do dobrego \tonu es gehört zum guten Tonw złym \tonie unangebracht6) nadawać czemuś \ton einer S. +dat den Ton angebenktoś spuścił z \tonu jd wurde kleinlaut, jd hat seine Ansprüche zurückgeschraubt -
9 anhören
an|hörenI. vt1) ( bewusst hören) wysłuchać2) ( mithören) przysłuchiwać sięII. vr1) ( stimmlich klingen)sich komisch/heiser \anhören Person, Stimme: brzmieć dziwnie/ochryple2) ( Klänge wiedergeben)sich gut \anhören Instrument: mieć ładne brzmienie -
10 Klang
3) einen guten \Klang haben Instrument: mieć dobre brzmienie; jds Name: cieszyć się dobrą opinią -
11 Schall
Schall [ʃal] <-s, -e o -̈e> m -
12 Wortlaut
Wortlaut m
См. также в других словарях:
brzmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. brzmieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. brzmienieeń muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół akustycznych cech… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzmienie — n I 1. rzecz. od brzmieć Brzmienie melodii walca. 2. muz. «całokształt odbieranego wrażenia dźwiękowego; dźwięczność, rozległość, donośność dźwięku (głosu); potocznie barwa dźwięku» Brzmienie fortepianu, skrzypiec. Piękne brzmienie głosu… … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… … Słownik języka polskiego
Bayer Full — is one of the most popular disco polo bands from Poland. It was founded in 1984 by Sławomir Świerzyński.Discography* Blondyneczka 1992 * Wakacyjna dziewczyna 1993 * Kolorowe oczy 1994 * Krajobrazy 1994 * Idą święta 1994 * Wszyscy Polacy 1995 *… … Wikipedia
litera — 1. pot. euf. Cztery litery a) «pośladki»: Nie tak dawno bokser publicznie kopnął promotora w cztery litery, dając mu tym samym do zrozumienia, co o nim myśli. GWr 10/02/1999. b) «o człowieku niezaradnym; niedorajda, ciamajda» 2. Litera prawa… … Słownik frazeologiczny
brzmieniowy — przym. od brzmienie (zwykle w zn. 2) Jakość, struktura brzmieniowa. Efekty, tło brzmieniowe. Możliwości brzmieniowe instrumentu, zespołu orkiestrowego. Strona brzmieniowa wiersza … Słownik języka polskiego
dwudźwięk — m III, D. u, N. dwudźwiękkiem; lm M. i muz. «jednoczesne brzmienie dwóch dźwięków muzycznych» … Słownik języka polskiego
dźwięczny — dźwięcznyniejszy «mający donośne brzmienie, dźwięczący, brzmiący czysto, silnie, przyjemnie dla ucha» Dźwięczny głos, śmiech, śpiew. ∆ jęz. Głoski dźwięczne «głoski, przy których artykulacji wiązadła głosowe przybierając pozycję zwartą, wprawiane … Słownik języka polskiego
dźwięk — m III, D. u, N. dźwiękkiem; lm M. i 1. «wszelkie wrażenie słuchowe będące reakcją na bodziec zewnętrzny; brzmienie czegokolwiek; głos, szmer, hałas, zgrzyt, stuk» Dźwięki mazurka, walca. Dźwięk dzwonka, fletu, cymbałów. Maszerować przy dźwiękach… … Słownik języka polskiego
eufonia — ż I, DCMs. eufonianii, blm 1. jęz. «unikanie połączeń fonetycznych odczuwanych jako trudne, przez rozwijanie i wstawianie w nie nowych dźwięków ułatwiających wymowę, występujące np. w wymowie regionalnej; w zn. ogólnym: harmonijne, przyjemne… … Słownik języka polskiego